Ισμήνη Αϊβάζη: Σε αυτό το βίντεο πριν 9 χρόνια είναι ίδια ο μπαμπάς της

Νάνσυ Μητσοστέργιου
Ισμήνη Αϊβάζη: Σε αυτό το βίντεο πριν 9 χρόνια είναι ίδια ο μπαμπάς της

Ή μήπως ίδια η μαμά της;

Την ονομαστική της εορτή είχε χθες η κόρη της Μαρίας Κορινθίου και του Γιάννη Αϊβάζη, και η ηθοποιός αποφάσισε να της ευχηθεί χρόνια πολλά με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Ενώ μέχρι πρότινος δεν βλέπαμε σχεδόν ποτέ την κόρη της στα social, όμως το τελευταίο διάστημα τη βλέπουμε αρκετά συχνά. Ωστόσο η ευχή για τη γιορτή της ήρθε με τρόπο που δεν περιμέναμε.

Η Μαρία Κορινθίου επέλεξε να ευχηθεί στην κόρη της με ένα βίντεο από τότε που η Ισμήνη ήταν 3 ετών, και που τα social δεν έπαιζαν τόσο σημαντικό ρόλο στη ζωή μας. Το βίντεο αυτό έχει τραβήξει ο σύζυγος της ηθοποιού, Γιάννης Αϊβάζης, και κάνει με την τριών ετών τότε κόρη του μία φανταστική συζήτηση.

Μάλιστα στο βίντεο την ρωτά και με ποιον μοιάζει, με εκείνη να λέει ότι έχει μοιάσει στον μπαμπά της. Και Μαρία λυπούμαστε αλλά θα συμφωνήσουμε λίγο μαζί τους. Στο συγκεκριμένο τουλάχιστον βίντεο η Ισμήνη μοιάζει αρκετά στον μπαμπά της. Τώρα που έχει μεγαλώσει πιο πολύ και τα χαρακτηριστικά της έχουν διαφοροποιηθεί από τότε που ήταν παιδάκι είναι ξεκάθαρα κλώνος της μαμάς της.

«Δεν ξέρω γιατί ακριβώς παίρνω την απόφαση να σας δείξω αυτό το τόσο προσωπικό βίντεο της Ισμήνης από τα χιλιάδες που εχούμε. Ίσως γιατί θέλω να μοιραστώ ένα μικρό κομμάτι που δεν έχετε δει ποτέ από εκείνη την περιόδο που δεν υπήρχαν ούτε insta ούτε η λέλαπα των σόσιαλ. Ίσως γιατί μου αφήνει μια υπέροχη γλυκόπικρη «γεύση» ανάμνησης, αναπόλησης, νοσταλγικής ανάμνησης. Η Ισμηνούλα πρέπει να είναι το πολύ 3χρόνων,δηλαδή σχεδόν πριν 9 χρόνια.

2 βδομάδες τώρα το κοιτάω και το ξανάκοιτάω αυτό το βίντεο...γελάω και κλαίω μαζί...έτυχε ο Γιάννης να μου το στείλει που το βρήκε κάπου «ξεχασμένο» μέσα στο άλμπουμ του κινητού του. Τόσα ξεχασμένα βίντεο που και όμως υπάρχουν καταχωνιασμένα για να «πέφτουν» ξανά μπροστά σου, ύστερα από 9 χρόνια και να «παγώνεις». Να «παγώνεις» στο χρόνο, να «παγώνεις» στα χρόνια που έχουν περάσει, να αναπολείς και με ένα έντονο συναίσθημα να μονολογείς: «Θεέ μου, πόσο γρήγορα πέρασαν τα χρόνια, πόσο μικρούλα ήτανε;». Δε μπορώ να σας κρύψω ότι με πιάνει μεγάλη μελαγχολία, γιατί τα χρόνια περνάνε και δεν ξαναγυρνάνε, γιατί τα χρόνια περνάνε και ο κόσμος μας μικραίνει, γιατί τα χρόνια περνάνε χωρίς να το καταλάβεις ....και το καταλαβαίνεις βλέποντας τέτοιου είδους βίντεο,...και θέλεις να γυρίσεις το χρόνο ... πίσω αλλά ταυτόχρονα μονολογείς πάλι και λες: «Είναι ευλογία να μεγαλώνεις, να μεγαλώνεις και να ωριμάζεις, και μαζί να μεγαλώνει και το παιδί σου, να μεγαλώνετε μαζί και να μοιράζεστε και να δημιουργείτε αναμνήσεις που θα έχετε και θα κουβαλάτε μαζί και θα πορεύεστε στη ζωή με αυτές τις εικόνες». Ισμήνη μου σε αγαπάω από εδώ ως τον ουρανό και την Ακρόπολη και τον Λυκαβηττό. Και ας λες στον μπαμπά σου ότι του μοιάζεις ενώ είσαι ίδια η μανούλα. Σήμερα που έχεις την γιορτή σου θέλω να σου πω ότι όπου και αν βρίσκομαι όπου και να είμαι, εγώ θα είμαι πάντα, εκεί κρυφά,να σου φωτίζω τον δρόμο με όσο πιο λιγότερα εμπόδια στη ζωή σου. Θα είμαι ΠΑΝΤΑ, ΕΚΕΙ, ΔΙΠΛΑ σου και από ΠΙΣΩ σου, κρατώντάς σε ,αλλά και αφήνοντάς σε, να απλώσεις τα φτερά σου.. θα είμαι εκεί να σε προσέχω και να σε ΛΑΤΡΕΥΩ».

Είναι δυνατόν να μη συγκινηθείς με αυτά τα λόγια;