Πήγα στη συναυλία των Erre Way στη Νάπολη και Αθήνα δεν είσαι έτοιμη γι' αυτό
Ανανεώθηκε:
Όσα βίντεο κι αν έχεις δει στο TikTok με αποσπάσματα από τις συναυλίες των Erre Way, δεν μπορείς να είσαι προετοιμασμένος γι' αυτά που θα νιώσεις βλέποντάς τους από κοντά.
Σου έχει τύχει ποτέ να ζεις κάτι και την ώρα που το ζεις να μην καταλαβαίνεις ότι το ζεις πραγματικά, αλλά να νομίζεις πως είναι σενάριο ταινίας ή ένα βίντεο στο TikTok; Φαντάζομαι άλλοι θα πείτε ναι, άλλοι όχι διαβάζοντας αυτό το κείμενο. Για εμένα πάντως, ήταν κάτι εντελώς πρωτόγνωρο και μου συνέβη στη συναυλία των Erre Way στη Νάπολη της Ιταλίας.
Erre Way Tour Spoiler! Η Luisana Lopilato θα είναι στη συναυλία αλλά όχι με τον τρόπο που φαντάζεσαι
Θα μου πεις μα γιατί πήγες στην Νάπολη και δεν έκλεισες εισιτήρια για τον Λυκαβηττό, αφού ο Felippe Colombo, η Camila Bordonaba και ο Βenjamin Rojas θα επισκεφτούν και τη δική μας χώρα για 2 συναυλίες στις 9 και 10 Ιουλίου. Γιατί δεν ήξερα -ή μάλλον δεν πίστευα ότι θα εμφανιστούν και στην Ελλάδα- όταν ανακοινώθηκε το Erre Way Tour και φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω αυτό το reunion!
Θα σου δώσω λοιπόν, μια μικρή γεύση του τι έγινε στο θέατρο Palapartenope στις 4 Ιουνίου για να σε προετοιμάσω για όσα θα ζήσεις. Εντάξει είναι ένα μικρό spoiler, αλλά θα προσπαθήσω να σου μεταδώσω κυρίως το συναίσθημα του να βλέπεις όλη σου την εφηβεία να είναι μπροστά στα μάτια σου.
Κλάμα, χορός, ανατριχίλα και τραγούδι με όλη μου τη φωνή
Μπαίνοντας στο θέατρο ήδη είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος, άλλοι με T-shirt Errw Way, άλλοι με κασκόλ, άλλοι φορώντας το κλασσικό λευκό πουκάμισο με την κόκκινη καρό γραβάτα του Elite School των Rebelde Way. Για την ακρίβεια υπήρχαν ουρές έξω από αυτό πολλές ώρες πριν την συναυλία. Ξαφνικά λοιπόν, αλλά με τέλειο συντονισμό όλοι άρχισαν να τραγουδούν το Sera De dios. Άνθρωποι από την Ιταλία, από χώρες τις λατινικής Αμερικής, από Κύπρο και φυσικά από Ελλάδα - δεν ήμουν η μόνη που είχε αυτή τη σκέψη!
Έπειτα και ανά διαστήματα να φωνάζουμε όλοι μαζί «Erre Way, Erre Way...». Ένα μικρό τεχνικό θέμα καθυστέρησε την έναρξη της συναυλίας και πάνω που αρχίσαμε να απορούμε η αρχική οθόνη των Windows που είχαμε όταν βλέπαμε Rebelde Way στην τηλεόραση εμφανίστηκε στη σκηνή με χιλιάδες tabs να είναι ανοιχτά, όπως αυτό του MSN. Λίγο πριν το error λοιπόν, η εικόνα άλλαξε κι ένα βίντεο με τους 3 πρωταγωνιστές -μιας και η Luisana Lopilato δεν πήρε μέρος στο tour παρά μόνο μέσα από ένα μικρό κλιπ- ήταν αυτό που με έκανε να κλάψω. Σε συναυλία. Για πρώτη φορά και ίσως για τελευταία.
Είναι πολύ περίεργο και ταυτόχρονα μοναδικό να βλέπεις τα μέλη της μπάντας που άκουγες μικρή, τους πρωταγωνιστές της σειράς που έβλεπες μετά το σχολείο να έχουν κάνει τη δική τους οικογένεια ή να έχουν χαράξει τη δική τους πορεία. Και απλά να είναι για μια φορά ακόμα μαζί. Γιατί αυτά έδειχνε το πρώτο από τα πολλά μικρά βίντεο που είχαν ετοιμάσει για εμάς.
Αναπόφευκτα το μυαλό σου κάνει απότομο flashback στα σχολικά σου χρόνια, στις φιλίες, στους έρωτες, στα όσα πέτυχες και στα όσα δεν πέτυχες. Και κάπου εκεί είναι που το παιδί μέσα σου χρειάζεται επιτέλους αυτό το «πατ πατ» που πολλές φορές στην ενήλικη ζωή σου ξεχνάς να δώσεις.
Μετά λοιπόν, από το εναρκτήριο βίντεο εμφανίστηκαν οι 3 ήρωες της εφηβείας όσων γεννήθηκαν στα 90s και πραγματικά αυτό το reunion ήταν ένα reunion όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά και για τον καθένα από εμάς με τον έφηβο εαυτό του. Άλλωστε, οι περισσότεροι βρισκόμασταν εκεί με φίλους ή αδέρφια που μαζί παρακολουθούσαμε την αργεντίνικη νεανική τηλενουβέλα εκεί κάπου πριν από σχεδόν 20 χρόνια.
Κι άρχισε το πάρτι, με όλα τους τα τραγούδια να παίρνουν ζωή μπροστά μας. Τα δάκρυά μου να εναλλάσσονται με τις χορευτικό του Bonita De Mas. Άλλες φορές να κοιτάζω στατικά με ανοιχτό το στόμα τα όσα εκτυλίσσονται μπροστά μου και βλέποντας το δικό μου εφηβικό crush - aka Benjamin Rojas- να βρίσκεται από την αφίσα του δωματίου μου στα 50 βήματα.
Δεν θα σου πω περισσότερα, παρά μόνο ότι και οι 3 τους - η Camila, o Felippe και ο Benjamin συγκινήθηκαν επίσης πολλές φορές επί σκηνής. Άλλωστε, και για τους ίδιους το να βρεθούν μετά από τόσα χρόνια και να τραγουδήσουν τα ίδια τραγούδια, να κάνουν τα ίδια χορευτικά που τους «σημάδεψαν» και τους έκαναν γνωστούς ήταν εξίσου μια φορτισμένη συναισθηματικά πράξη.
Τα χαρτομάντηλα λοιπόν, ας είναι δεδομένα αν πρόκειται να πας στις συναυλίες του Λυκαβηττού!
Τι θα έλεγε ο έφηβος εαυτός μου τώρα, αν του έλεγα πως είδα τους Erre Way από κοντά; Σίγουρα δεν θα με πίστευε, όπως κι εγώ δεν μπορώ να πιστέψω ότι ήμουν σε αυτήν την συναυλία κι ας πέρασαν ήδη δυο μέρες!
Bloggers
