Ο Αντώνης Σαμαράς μίλησε για πρώτη φορά για τον θάνατο της κόρης του Λένας
Αντώνης Σαμαράς: «Ευχαρίστησα τον Θεό έστω και γι’ αυτά τα 34 χρόνια που ήταν μαζί μας»: Η πρώτη συγκινητική εξομολόγηση για την απώλεια της κόρης του, Λένας Σαμαρά
Την Κυριακή 9 Νοεμβρίου, στον ANT1 και τη δημοσιογράφο Ιρένα Αργύρη, προβλήθηκε η πολυσυζητημένη συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά, η πρώτη μετά τον θάνατο της κόρης του, Λένας.
Ο πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδας άνοιξε την καρδιά του, μιλώντας με ειλικρίνεια για τον βαθύ πόνο που βίωσε η οικογένειά του τον Αύγουστο του 2025, όταν «έφυγε» η πολυαγαπημένη του κόρη, μόλις 34 ετών.
«Καλό ταξίδι Λενάκο μου»: Ο Αντώνης Σαμαράς αποχαιρέτησε την κόρη του Λένα και ο κόσμος αντέδρασε
«Σας ευχαριστώ για τα συλλυπητήρια και εγώ και η Γεωργία, ο γιος μου ο Κώστας, από καρδιάς και τον ελληνικό λαό για το κύμα αγάπης που δεχθήκαμε. Μας συγκίνησε βαθιά, αλλά και μας στήριξε. Το λέω με ευγνωμοσύνη. Όσο για το δώρο του Θεού, πάντα τον ευχαριστείς και εγώ τον ευχαρίστησα έστω για αυτά τα 34 χρόνια που είχαμε τη Λένα μας μαζί μας», είπε συγκινημένος.
Μιλώντας για τον τρόπο που προσεγγίζει την απώλεια, πρόσθεσε:
«Η απώλεια της Λένας είναι μια κατάσταση βιωματική που με φέρνει πιο κοντά σε κάθε γονιό που έχει περάσει κάτι αντίστοιχο. Εγώ και η οικογένειά μου είμαστε βαθιά χριστιανοί· έτσι προσεγγίζω και την ίδια, με πίστη».
Λένα Σαμαρά: Ποια ήταν η 34χρονη κόρη του Αντώνη Σαμαρά που έφυγε από τη ζωή
Η Λένα Σαμαρά, κόρη του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και τρισέγγονη της εμβληματικής συγγραφέως Πηνελόπης Δέλτα, έφυγε ξαφνικά από τη ζωή τον Αύγουστο του 2025, σε ηλικία μόλις 34 ετών. Η είδηση προκάλεσε ανείπωτη θλίψη, καθώς η νεαρή γυναίκα δεν αντιμετώπιζε γνωστά προβλήματα υγείας. Νοσηλευόταν στον «Ευαγγελισμό» έπειτα από αιφνίδια επιληπτική κρίση, ωστόσο παρά τις επίμονες προσπάθειες των γιατρών, δεν τα κατάφερε.
Στο αντίο του ο Αντώνης Σαμαρά, είχε συγκινήσει με τα λόγια από καρδιάς για την κόρη του
«Η πιο δύσκολη στιγμή είναι να αποχαιρετάς κάποιον που λάτρεψες τόσο πολύ. Η πιο αφύσικη στιγμή είναι να αποχαιρετάς κάποιον που είναι το ίδιο σου το παιδί.
Όμως δεν την αποχαιρετούμε σήμερα την Λένα μας, ούτε η Γεωργία, ούτε ο Κώστας, ούτε η γιαγιά της, ούτε εγώ. Μαζί της θα’ μαστε συνέχεια. Δίπλα στο φως το δικό της. Δίπλα στο χαμόγελο το δικό της.
Δίπλα στην ταπεινοφροσύνη την δικιά της που -όταν έπρεπε- γινόταν και αρχοντιά ελληνική. Δίπλα στα τόσα λαμπερά, τα γαλάζια τα μάτια τα δικά της, ένα κομμάτι λάμψης από Ελλάδα και αγάπη που μοίραζε απλόχερα.Δίπλα στην καλοσύνη την δικιά της, που χάριζε ηρεμία, φροντίδα και κουράγιο. Δίπλα στο «σ’ αγαπώ» το δικό της.
Δίπλα στο «να προσέχεις μπαμπά» το δικό της. Δίπλα σε αυτήν την σιωπηλή αλλά πανάκριβη, αυθεντικά αγνή και απροσποίητη ακτινοβολία αγάπης που σου πρόσφερνε, χωρίς αντάλλαγμα.Τι να πει ένας πατέρας που χάνει το παιδί του;
Τι να πει μία μάνα που δεν θα ξανα-αγκαλιάσει το σπλάχνο της; Τι να πει ένας αδελφός που χάνει το άλλο του μισό, όταν η ψυχή του χάνει τον πιο πιστό της σύντροφο;Τι να πω σαν πατέρας, για αυτήν την πνοή αγάπης που γέμιζε τη ζωή μας, για αυτή την μυστική αύρα καλοσύνης της Λένας, που συγκίνησε με το χαμό της τόσους πολλούς, που τόσο πολύ ευγνωμονούμε;
Πίστευε πολύ η Λένα στο καλό και στο Θεό. Έλαμπε όταν έδινε.Για αυτό και εγώ ευχαριστώ το Θεό που μας έδωσε αυτό το δώρο, έστω για 34 χρόνια μόνο…
Καλό ταξίδι Λενάκο μου».
