Ευρυδίκη Καράση: Μια πελώρια αγκαλιά για τους ψυχικά διαταραγμένους

Ευρυδίκη Καράση: Μια πελώρια αγκαλιά για τους ψυχικά διαταραγμένους

Η Ευρυδίκη Καράση είναι μόλις 27 ετών, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και έχει σπουδάσει στο τμήμα Κοινωνικής Εργασίας στο ΑΤΕΙ Πάτρας. Από το Φεβρουάριο του 2008 είναι η υπεύθυνη κοινωνική λειτουργός της μονάδας φροντίδας 'Κυβέλη', η οποία ανήκει στη Μη Κυβερνητική Οργάνωση 'Κλίμακα' και φιλοξενεί ανθρώπους με διαταραγμένη ψυχική υγεία.

Πώς βρέθηκε στην 'Κυβέλη';

«Από τα πρώτα χρόνια της φοίτησής μου στη σχολή, όπου μου δόθηκε η δυνατότητα να συναναστραφώ με διαφορετικές κατηγορίες ατόμων, άρχισε να με γοητεύει η ενασχόληση και η προσφορά προς τους ψυχικά πάσχοντες. Με αφετηρία αυτήν την επιθυμία, πραγματοποίησα ηλεκτρονική αναζήτηση για φορείς υλοποίησης προγραμμάτων ψυχικής υγείας και αξιολόγησα το έργο τους. Η 'Κλίμακα' όπου λειτουργεί μεταξύ άλλων δομών και το οικοτροφείο 'Κυβέλη', ήταν στην κορυφή των επίλογων μου για την κατάθεση βιογραφικού λόγω των δράσεων της και ένοιωθα ότι θα μπορούσα να προσφέρω περισσότερα μέσα σε ένα ευνοϊκό εργασιακό περιβάλλον» λέει η Ευριδίκη.

Η Ομάδα

Μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, Άντυ Αλεξάκη, Ασημίνα Τσολακίδου, Πάτυ Γαρώνη και Αντωνία Φούσκα, όλες τους νέα κορίστια, επιτελούν πραγματικά αξιοθαύμαστο κοινωνικό έργο, καθώς τα ψυχικά αποθέματα που είναι απαραίτητα για να ανταπεξέλθει κανείς σε αυτό που κάνουν καθημερινά, είναι πραγματικά τεράστια. «Η κινητήριος δύναμης της εργασίας μας είναι η ικανοποίηση από την κάλυψη των συνεχώς μεταβαλλόμενων αναγκών των ασθενών» μας λέει η Ευρυδίκη. Και συνεχίζει: «Μέσω της ανατροφοδοτικής διαδικασίας αισθανόμαστε εσωτερική πληρότητα ενώ νοηματοδοτείται και η αποστολή μας. Η προσφορά προς τους ψυχικά ασθενείς είναι μια πρωτίστως ηθικά ανταμειβόμενη εμπειρία που δεν αποτιμάται με οικονομικούς δείκτες αλλά με όρους ανθρώπινης επαφής».

Οι ένοικοι

Οι ένοικοι της 'Κυβέλης' είναι δεκατέσσερις στον αριθμό και πρόκειται για περιπτώσεις που θα χαρακτήριζε κανείς ιδιαίτερα δύσκολες. Πολλοί απ' αυτούς ήταν δεμένοι σε ψυχιατρεία, ζώντας κάτω από απαράδεκτες συνθήκες, ανίκανοι να κάνουν οτιδήποτε μόνοι τους. Με στόχο την ψυχοκοινωνική αποκατάσταση και την επανένταξή τους στην κοινωνία όμως, η ομάδα πέτυχε την αρμονική συνύπαρξή τους στην 'Κυβέλη' και προσφέροντάς τους αγάπη και φροντίδα είδε εντυπωσιακή βελτίωση. «Τα άτομα αυτά εντάχθηκαν στις δομές μας στα πλαίσια του προγράμματος 'Ψυχαργώς' 2000-2003 και προέρχονται από τα ψυχιατρικά νοσοκομεία των Αθηνών 'Δαφνί' και 'Δρομοκαΐτειο'. Οι ένοικοι φιλοξενούνται στο οικοτροφείο χωρίς καμιά οικονομική επιβάρυνση» μας ενημερώνει η Ευρυδίκη, εξηγώντας πως ακριβώς βρέθηκαν στην 'Κυβέλη' οι ένοικοι.

Η ζωή μέσα από την 'Κυβέλη'

Κάθε μέρα για την Ευρυδίκη και την ομάδα της μονάδας φροντίδας είναι μια εποικοδομητική εμπειρία, ένα μάθημα ζωής και ένας τρόπος να αυτοβελτιωθούν. «Βρισκόμαστε σε ένα εργασιακό περιβάλλον που προάγει την ομαδικότητα, την ανάληψη πρωτοβουλιών και την ένταξη των προσωπικών στόχων στο γενικό όραμα της εταιρείας. Μέσω αυτής της διαδικασίας επιτυγχάνεται η προσωπική μας βελτίωση καθώς δεν αρκούμαστε στην επίτευξη του εφικτού, αλλά στην επιδίωξη του επιθυμητού. Ο καθορισμός και η πραγματοποίηση στόχων μας προσφέρει ικανοποίηση και μας κινητοποιεί για την επίτευξη άλλων». Ποιό άλλο εργασιακό (αν μπορούμε να το αποκαλέσουμε έτσι) περιβάλλον θα μπορούσε ποτέ να προσφέρει τέτοια κινητοποίηση, τόσα κίνητρα και τόση ηθική ικανοποίηση;

Τι πιστεύεις ότι λείπει από την Ελλάδα στο συγκεκριμένο τομέα;

Η τελευταία μου ερώτηση πίστευα πως θα προκαλούσε μια απάντηση-καταπέλτη από την Ευρυδίκη. Ωστόσο έκανα λάθος. Αυτό που έλαβα ήταν αποδοχή και ένα τρυφερό ηθικό δίδαγμα: «Θεωρώ ότι στον τομέα τις ψυχικής υγείας έχουν δοθεί πολλές ευκαιρίες ώστε μέσω της ομαδικότητας και της συνεργασίας να μπορέσουν οι ψυχικά πάσχοντες να αποτινάξουν το στίγμα και να διεκδικούν τα δικαιώματα τους. Όσο στην Ελλάδα λειτουργήσουμε ομαδικά και μπορέσουμε να υπερνικήσουμε τον ατομικισμό μας, τόσο γρήγορα θα έχουμε άμεσα αποτελέσματα στις προσπάθειες μας, που θα μας καθιστούν περήφανους και ισάξιους».