Δήμητρα Παπαδοπούλου: «Εγώ την κρίση την πέρασα νωρίς»

Δήμητρα Παπαδοπούλου: «Εγώ την κρίση την πέρασα νωρίς»

Μια απο τις πιο ταλαντούχες Ελληνίδες της εποχής μας μιλάει στο queen.gr

Σε εποχής κρίσεις, αυτοί που κάνουν επιτυχία είναι όσοι έχουν κάτι να πουν και η Δήμητρα Παπαδοπούλου με τρία στα τρία έργα φέτος ("Ο παππούς έχει πίεση", η "ζωή του κυρίου και της κυρίας Νικολαΐδη" και "ο φίλος μου ο Ντοστογιέφσκι") απέδειξε ότι ο έξυπνος λόγος και το κυνικό χιούμορ, αφορά πολύ περισσότερο από μια ωραιοποιημένη αλήθεια.
Πολύ πριν γίνει πασίγνωστη με τους "Απαράδεχτους" η Δήμητρα έχει τρέξει χιλιόμετρα με την Ελεύθερη Σκηνή και μπορεί να δίνει σπάνια συνεντεύξεις, όταν όμως υπογράφει μια παράσταση, γεμίζει τα θέατρα.

Είναι αλήθεια ότι δουλεύεις μόνο όταν δεν έχεις λεφτά;
Όχι δεν είναι αλήθεια, δουλεύω μόνο όταν έχω κάτι να πω.

Φέτος υπήρχαν τρεις δικές σου παραστάσεις στην Αθήνα, αλλά εσύ επέλεξες να μην δουλέψεις. Γιατί;
Επέλεξα να μην παίξω. Εγώ θέλω όταν κάνω κάτι να περνάω ωραία. Να γράφω και να στήσω μια παράσταση, αυτό μου φτιάχνει το κέφι.

Γιατί μετακόμισες από την οδό Φυλής;
Εσύ τι λες; Εντάξει είχε χαθεί η μπάλα εδώ και καιρό. Εκεί πλέον είναι η Αίγυπτος και επειδή εγώ, έχω γεννηθεί στο Κάιρο, είπα να ξαναπάω στην Ελλάδα και είμαι ωραία εδώ που είμαι.

Φοβάσαι να κυκλοφορήσεις μόνη σου στο κέντρο της Αθηνάς;
Όχι ιδιαίτερα. Δεν μπήκα σε κανένα πανικό, μου είναι οικείο να περπατάω και γύρω μου να υπάρχουν χρώματα ανθρώπων. Υπάρχει μέσα μου μια εξοικείωση λόγω Αιγύπτου, μου είναι φυσικό, όχι ευχάριστο, απλά φυσικό. Δεν έχω καμία ταραχή, αυτή που πιάνει έναν άνθρωπο όταν βρίσκεται σε ένα μέρος με άλλους ξένους ή άλλου χρώματος ανθρώπους. Έχω τύχει να βρεθώ σε ένα πούλμαν με αιγύπτιους, νύχτα, κάπου χαμένη εκεί στην Αίγυπτο... δεν καταλαβαίνω από αυτά.

Είναι αλήθεια ότι ανακάλυψες πρόσφατα το φενγκ σούι;
Όχι πρόσφατα, πριν από πολύ καιρό ήρθα σε επαφή, αλλά το έχω βαρεθεί ήδη. Είναι παλιά ασχολία, δεν έχει να κάνει με τα τελευταία μου χόμπι.

Ποια είναι τα καινούργια σου χόμπι;
Αυτή την εποχή με ενδιαφέρει μόνο να ανιχνεύσω την περίοδο που ζούμε, να δω τη μετάβαση, να τη συγκρίνω με το παρελθόν. Αυτό έχω ανάγκη να ψάξω να βρω. Απέκτησα μια ερευνητική διάθεση και θέλω μέσα από το γέλιο να μπορέσω να πω κάτι. Όχι κάτι βαρύγδουπο, απλά κάτι. Αλλά ναι, όλο το 24ωρο ερευνώ.

Τι έχεις να πεις για αυτούς που λένε ότι έκανες υπερβολικά πολλές διαφημίσεις;
Δεν έχω κάνει πολλές διαφημίσεις. Έχω κάνει το ένα χιλιοστό από τις προτάσεις που είχα. Έχω μεγάλη επίγνωση του τι προϊόντα θα διαφημίσω. Δεν έχω διαφημίσει ποτέ τράπεζα ας πούμε, δεν θα σου πω ποια, αλλά αρνήθηκα, όπως αρνήθηκα και πρόσφατα μια μεγάλη διαφήμιση που μου πρότειναν, αλλά είναι μεγάλη αηδία αυτό που έχει ακουστεί –αν έχει -ότι έκανα πολλές διαφημίσεις.

Σε προσέγγισε κάποιο κόμμα για να κατέβεις στις εκλογές;
Πάρα πολύ, αλλά παλιότερα. Τώρα μάλλον φοβούνται να με πάρουν τηλέφωνο γιατί ήμουν πολύ αρνητική. Η δουλειά που κάνω, το να γράφω δηλαδή, είναι πολιτική πράξη και ότι έχω να πω, τα λέω με αυτό τον τρόπο.

Ποιον πολιτικό θα γιαούρτωνες;
Έχω την τύχη να είμαι μάρτυρας του πρώτου γιαουρτώματος, κάποια παλιά εποχή στη Νομική. Ήταν ένας κνίτης τότε και του έσκασε ένα γιαούρτι στο αμφιθέατρο και εγώ είχα εντυπωσιαστεί από την ακρίβεια του στόχου. Ένοιωσα ντροπή, αλλά και ανακούφιση, ανάμεικτα και έντονα συναισθήματα. Έτσι επειδή το είδα και το έζησα, δεν θα γιαούρτωνα εύκολα.

Συνεχίζεις να μην έχεις καμία επαφή με τα υλικά πράγματα,όπως αυτοκίνητα, ακριβά ρούχα ή ακριβά έπιπλα;
Ναι καμία σχέση εγώ μ' αυτά. Εγώ την κρίση την πέρασα νωρίς. Πριν τη σημερινή κρίση, έπαθα μια μεγάλη κρίση και τώρα είμαι πολύ καλά.

Εννοείς ότι πέρασες οικονομική κρίση ή κάτι άλλο;
Όχι δεν πέρασα οικονομική κρίση, αλλά υπαρξιακή. Είμαι των minimum αναγκών, δεν ήμουν ποτέ καταναλώτρια και δεν ανοίχτηκα ποτέ. Την εποχή της ευμάρειας εγώ περνούσα κρίση απομόνωσης, αλλά τώρα είμαι καλά. Είδα πολύ υπερβολή, αλλά πλέον ζούμε σε διαφορετική πραγματικότητα

Σε ρωτάω για τα υλικά πράγματα γιατί ξέρω ότι ήσουν από μια μεγάλη αστική οικογένεια της Αλεξάνδρειας που τα έχασε όλα μέσα σε μια νύχτα.
Αλήθεια είναι αυτό, όμως τα παιδιά τα έχουν όλα αν έχουν αγάπη και χαρούμενους γονείς. Μπορεί να μην έχω ανάγκη διάφορα υλικά πράγματα, αλλά μετά από μία ηλικία χρειάζεσαι κάποιες ανέσεις. Δεν μπορώ την στέρηση, αλλά θέλω πέντε πραγματάκια στη ζωή μου που είναι μεν απλά, αλλά σημαντικά.

Τι φοβίες έχεις;
Δεν θα πρωτοτυπήσω, τη φοβία του θανάτου, τι υπάρχει μετά, το άγνωστο.

Βλέπεις κάτι με μανία στη τηλεόραση;
Όχι δεν έχω καμία εμμονή, η μόνη μου εμμονή είναι το ζάπινγκ ανά 2λεπτο ή 3λεπτο. Συλλέγω πληροφορίες και χαίρεται.

Θυμάμαι παλιότερα που αρνιόσουν πεισματικά να πεις την ηλικία σου, άλλαξες ή όχι;
Εντάξει ο χρόνος είναι τόσο σχετικό πράγμα. Αν την πω την ηλικία μου φοβάμαι ότι θα καταλάβω και θα νιώσω πόσο είμαι. Νοιώθω αλλού, μακριά από το συμβατικό χρόνο που γράφει η ταυτότητα, τόσο μακριά που δεν μπαίνω σε αυτή τη λογική.

Πόσο χρονών ήσουν όταν φύγατε από την Αλεξάνδρεια;
Ήμουν 7 χρονών.

Έχεις επισκεφτεί από τότε το πατρικό σου σπίτι;
Έχω περάσει από το πατρικό μου, άλλα είχαμε και ένα άλλο σπίτι της γιαγιάς μου που ήταν έξω και έμενα και εκεί. Και έξω και μέσα.

Σου έχει λείψει ένα παιδί;
Όχι δεν μου έλειψε ένα παιδί. Είμαι πολύ χαρούμενη και σίγουρη για την επιλογή μου. Υπάρχουν χιλιάδες παιδιά εκεί γύρω που μπορώ να αγκαλιάσω, παιδιά φίλων μου αν τυχόν χρειαστώ την αίσθηση των παιδιών. Είμαι πλήρης, με υπερκάλυψη παιδιών γύρω μου.