Όλα τα αστακουδάκια στην πίστα

Ποτέ άλλοτε ένας αστακός δεν έγινε τόσο διάσημος στα ελληνικά Media. Οι φωτογραφίες από την συναυλία-μπουζούκι του Σάκη Ρουβά στη Μύκονο, ήταν η τέλεια κλειδαρότρυπα για να δούμε πώς διασκεδάζουν ορισμένοι σε εποχές κρίσεις. Βλέπαμε και ξαναβλέπαμε τις φωτογραφίες, σαν να βλέπαμε πορνό. Αναψοκοκκινισμένοι και με ένταση.

Αστακοί στο πάτωμα, πάνω στα τραπέζια, στο σκαμπό, παντού αστακοί. Θυμόσαστε την ατάκα της Μαντάμ Σουσού; «Εμείς ένα αστακουδάκι μαγειρεύουμε, ένα πετάμε», ε αυτό περίπου μας θυμίζουν οι φωτογραφίες από εκείνη τη νύχτα. Εμείς οι υπόλοιποι είμαστε "η τσοκαρία και οι πτωχούληδες" και μέσα οι μαντάμ Σουσούδες να αλωνίζουν. Το σύνδρομο της μαντάμ Σουσού συνεχίζει να «χτυπάει» του ξιπασμένους, που δεν είναι νέο είδος, άλλα ευδοκιμεί εδώ και δεκαετίες πλέον. Τους βλέπουμε χρόνια να κυκλοφορούν και στην πόλη και στο νησί, μαζί με τις άλλες φυλές που βούλιαζαν τόσα χρόνια το νησί: τους βλαχο-γκουρμέ τύπους, τους νεόπλουτους, τους κανονικούς τουρίστες και άλλους.

Η Μύκονος έγινε η Εδέμ οποιουδήποτε ήθελε να νιώσει ότι ανήκει -έστω και στα πέριξ- σε αυτό που λέγεται, συναρπαστική ζωή. Έγινε ο hot προορισμός από την κομμώτρια στο Κιλκίς μέχρι τον μεγαλοτραπεζίτη. Το νησί με την μοναδική ομορφιά έγινε ο εύκολος στόχος. Οι μισοί το λατρεύουν και οι υπόλοιποι λατρεύουν να το μισούν.

Το νησί όμως δεν μας φταίει σε τίποτε. Ούτε και αυτοί που πετάνε τους αστακούς σαν γαρίφαλα, που λούζονται με βότκα ή πληρώνουν 4 χιλιάδες ευρώ για τα πρώτα τραπέζια. Δικά τους είναι τα λεφτά, ας τα ξοδέψουν όπως νομίζουν. Αυτό όμως που μας καίει τον εγκέφαλο, είναι γιατί αποφάσισαν, τέτοιες εποχές, να διαφημίζουν τόσο την ευτυχία τους; Είναι η υστερία του να δείξουμε στους άλλους ότι συνεχίζουμε να περνάμε καλά; Είναι ανόητοι που απλώς δεν ήξεραν να κρυφτούν; Είναι ξιπασμένοι που δεν έχουν ίχνος αξιοπρέπειας, ώστε να συγκρατηθούν σε μια εποχή που η Ελλάδα αιμορραγεί; Είναι δύσκολο να μπεις στο μυαλό τους; Όχι μόνο σήμερα, αλλά ακόμη και τις καλές εποχές, που άναβαν το πούρο με 100 ευρώ ή 50 ευρώ (και μη με πείτε υπερβολικό γιατί ήμουν αρκετές φορές αυτόπτης μάρτυρας αυτής της "σαουδαραβικής" συμπεριφοράς ).

Το θέμα είναι ότι πλέον δεν ζούμε στο 2000, τότε που οι περισσότεροι από αυτούς ήταν απλώς γραφικοί. Σήμερα δείχνουν αποκομμένοι από την πραγματικότητα, κάτι λοβοτομημένοι τύποι, που ο αστακοπόλεμος τους δεν είναι γελοίος, αλλά απωθητικός και θλιβερός.