Οι πικρές αλήθειες του Dancing with the Stars

Οι πικρές αλήθειες του Dancing with the Stars

Αυτό δεν ήταν dance show αλλά talk show.

Να αρχίσω με τα καλά. Το Dancing with the Stars είναι το μοναδικό σόου αυτή τη στιγμή στην τηλεόραση, είναι ζωντανό, δίνει δουλειά σ' ένα σωρό ανθρώπους, μαζεύει και μερικά χρήματα για καλό σκοπό και εν πάση περιπτώσει είναι εξ᾽ ορισμού η μοναδική εκπομπή που δεν μιλάει για την κρίση και τις μειώσεις. Άρα καλό ε;

Εεε... Όχι και τόσο...

-Καταρχήν υπάρχει κάποιος λόγος που τα αντίστοιχα σόου στις άλλες χώρες έχουν τριμελείς επιτροπές και όχι πενταμελείς! Όπως επίσης υπάρχει και κάποιος λόγος που οι εκπομπές δεν ανακοινώνουν μόνο την ώρα που αρχίζουν αλλά και την ώρα που τελειώνουν. Και που η διάρκεια τους δεν μπορεί να ξεπερνάει τη μία, άντε δύο ώρες.

-Όπως επίσης υπάρχει και κάποιος λόγος που η κριτική επιτροπή αποτελείται από ανθρώπους που ξέρουν. Γιατί οι άνθρωποι που ξέρουν μιλάνε συγκεκριμένα. Οι άνθρωποι που δεν ξέρουν μιλάνε γενικά και αόριστα και κουράζουν.

-Το δικό μας το Dancing παρατράβηξε σε χρόνο, μ᾽ένα ατέλειωτο άνευ λόγου και ουσίας μπλα μπλα γεμάτο γκρίνια («πόσο δύσκολο είναι το τσα τσα τσα, δεν το περίμενα»), ενοχές («εμείς ήρθαμε εδώ με αποκλειστικό σκοπό να κάνουμε τον κόσμο να γελάσει»), ψυχοθεραπευτικές εξομολογήσεις («το σόου μου έδωσε χαρά όταν έπασχα από κατάθλιψη και τώρα είμαι ευτυχισμένος/η») και τα ίδια αστεία που ακούγαμε και στα βίντεο τα προηγούμενα χρόνια («χόρευα και στο χωριό μου στο πανηγύρι τανγκό»).

-Αυτό δεν ήταν dancing show αλλά talk show. Στην εκπομπή του Πρετεντέρη λιγότερο μιλάνε... Ενάμιση λεπτό χόρευε το ζευγάρι και δεκαπέντε λεπτά ανέλυε τι χόρεψε. Και αφού τα έλεγε με την παρουσιάστρια και με το κάθε μέλος της πενταμελούς (!) επιτροπής χωριστά ανέβαινε και στο green room για να τα κάνει επανάληψη.

-Όπου στο green room βλέπαμε την εντυπωσιακή ομολογουμένως μεταμόρφωση του Αργύρη Αγγέλου στον Μάικ τον Φασολάκη. Υπερβολικός στις αντιδράσεις του μαζί με τα «τεράααααστια» φιλιά στους παίκτες μοίραζε αμηχανία στο κοινό. «Ζετααααάκι σε σένα»...

-Τουλάχιστον βέβαια ο Αγγέλου -έστω και για τον λάθος λόγο- έκανε αισθητή την παρουσία του αντίθετα με την Κάτια Δανδουλάκη που είτε καθόταν στην καρέκλα της κριτικής επιτροπής είτε την αφήνανε κενή το ίδιο θα ήταν. Σαν τη μύγα μες στο γάλα, σ᾽ ένα πρόγραμμα που προφανώς δεν την αφορά, έκανε προσπάθειες να συμμετέχει ενώ στην πραγματικότητα ήθελε να είναι σπίτι, με ένα φλιτζάνι ζεστό γάλα, ρόμπα και παντόφλες και να βλέπει το σόου στην τηλεόραση.

Η υπόλοιπη κριτική επιτροπή είναι αυτή που ξέρουμε και αγαπάμε. Το ίδιο και η παρουσιάστρια. Δεν έχω λόγια για την ομορφιά της Ζέτας. Είναι πια σχεδόν εξωπραγματική. Ωραία ντυμένη, βαμμένη και χτενισμένη ήταν η μοναδική υπενθύμιση ότι αυτό που βλέπουμε είναι το μόνο «λαμπερό σόου της ελληνικής τηλεόρασης».

Και τώρα ας πούμε κάποιες ακόμη πικρές αλήθειες:

Η Βάσια Τριφύλλη δεν είναι η Ρένα Βλαχοπούλου. Ούτε και θα γίνει. Ούτε είναι αστείο ότι θα κάνει τσίσα της.

Η Λάουρα Νάργες δεν είναι η Καλομοίρα. Η Καλομοίρα ήταν όντως αθώα.

Η Βάνα Μπάρμπα αν θέλει να κάνει το κοινό να την ψηφίζει πρέπει να είναι ο εαυτός της και όχι απομίμηση του Τρύφωνα Σαμαρά που παρακαλεί την κριτική επιτροπή να της βάζει υψηλή βαθμολογία. Η κανονική Βάνα Μπάρμπα δεν ασχολείται με τις βαθμολογίες και ούτε περιμένει από τον Κωστάλα να της πει αν είναι καλή. Το ξέρει ότι είναι καλή γιατί είναι η Βάνα Μπάρμπα.

Η Κέλυ Κελεκίδου δεν ξέρει ποια είναι η Νάντια Κομανέτσι. Ούτε που την είχε ακουστά.

Ο Ηλίας Βρεττός χορεύει καλύτερα από τον Γιώργο Τσαλίκη.

Αν συναντήσεις την Ντορέττα Παπαδημητρίου στο δρόμο πιο πιθανό είναι να την ρωτήσεις σε ποιο γυμναστήριο πάει παρά σε ποια παράσταση παίζει.

Η Κελεκίδου, η Ράλλη και η Παπαβασιλείου δεν έχουν καμία διαφορά στήθους. Για την ακρίβεια έχουν ακριβώς το ίδιο.

Το μπότοξ φαίνεται πολύ άσχημο στους άντρες.

Η Ζέτα Μακρυπούλια έχει κάτι με τον Γιάννη Λάτσιο. Ας το λύσουν στα παρασκήνια. Ή ας πλακωθούν live. Έτσι και το βγάλουν από μέσα τους θα δώσουν και σε μας λίγη χαρά ακόμη.

Και μια συμβουλή για το τέλος: Κόψτε το. Η χθεσινή πρεμιέρα ήταν σαν αμοντάριστα πλάνα. Δεν χρειάζεται να είναι 4 ώρες το Dancing with the Stars. Στο κάτω κάτω από τις 12 και μετά δεν έχει καν διαφήμιση. Κόψτε το και κάντε το δυο ωρίτσες, να είναι σφιχτό και ενδιαφέρον. Και μην ξαναβάλετε την Παπαβασιλείου μετά τις 12. Τα παιδιά πάνε σχολείο την επόμενη μέρα...