Ηλιάδη εναντίον Απέργη: Μπουζούκια εναντίον τζαζ

Αυτός που διάλεξε τις γυναίκες που θα είναι υποψήφιες για να μας εκπροσωπήσουν στην φετινή Eurovision πρέπει να είχε πολύ χιούμορ. Ή να ήθελε να κάνει κάποια κοινωνιολογική έρευνα για την σύγχρονη Ελλάδα. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί γιατί διάλεξε δυο γυναίκες που – άσχετα από την δική τους προσωπικότητα κι αν είναι καλά ή κακά κορίτσια με καλή ή κακή φωνή- εκφράζουν τους δύο αντικρουόμενους πόλους της σημερινής ελληνικής κοινωνίας.

Τα μπουζούκια, τα γαρίφαλα, τα κίτρινα πρωτοσέλιδα όπου πρωταγωνιστούν οι καβγάδες ή οι χωρισμοί της τραγουδίστριας πολύ περισσότερο από τα τραγούδια ή τις εμφανίσεις της. Και η τέχνη, η έμπνευση, η ευτυχία που μόνο η καλή μουσική μπορεί να σου προσφέρει από το πακέτο ενός κοριτσιού που είναι όμορφο, μορφωμένο και ταλαντούχο και που δεν ξέρουμε ούτε με ποιον τα ᾽χει, ούτε ποιος είναι ο πατέρας της και η μητέρα της. Είναι η Ελλάδα που γεμίζει την Πάολα, τον Παντελίδη και τον Καρρά στα μπουζούκια εναντίον της Ελλάδας που γεμίζει τις εμφανίσεις της Μόνικα στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Σ᾽αυτόν τον προκριματικό της Eurovision ήρθε η ώρα να μετρηθούμε. Πόσοι είμαστε και ποιος θέλουμε να μας εκπροσωπήσει.