Παιδιά κλεισμένα σε κοντέινερ και TV stars που πλακώνονται χωρίς λόγο

Παιδιά κλεισμένα σε κοντέινερ και TV stars που πλακώνονται χωρίς λόγο

Όταν βουλευτές και celebrities ασχολούνται με τα δικά τους θέματα

Η τάξη στεγάζεται σε κοντέινερ. Κανονικό πλαστικό κοντέινερ. Εκεί κάνουν μάθημα τα παιδιά του δημοτικού στον Εύοσμο. Όταν βρέχει γίνονται μούσκεμα. Όταν έχει ζέστη καίγονται μέσα στο πλαστικό κουτί. Αυτές τις μέρες που κάνει κρύο, άναψαν μια ηλεκτρική θερμάστρα, έγινε βραχυκύκλωμα, άναψε φωτιά και κάηκε η μισή τάξη. Δηλαδή το κοντέινερ. Το πλαστικό. Οι δασκάλες ευτυχώς κατάφεραν να βγάλουν τα παιδιά γρήγορα και τίποτα χειρότερο δεν συνέβη. Κάποια στιγμή φαντάζομαι θα τους φέρουν ένα καινούργιο κοντέινερ και η ζωή θα συνεχιστεί κανονικά. Αν δεν τους φέρουν, δεν πειράζει θα κάνουν μάθημα στο παλιό. Και τι έγινε;

Αυτό δεν συνέβη σε καμία μακρινή χώρα. Δεν συνέβη ούτε και σε κανένα απομακρυσμένο χωριό απ' αυτά που έχουν τρείς μαθητές. Αυτό συνέβη σε μια δυτική συνοικία της Θεσσαλονίκης. Στον Εύοσμο. Με χιλιάδες κόσμο.
Προφανώς δεν θέλω να λαϊκίσω, ούτε και η δουλειά αυτής της στήλης είναι να αναδεικνύει κοινωνικά θέματα. Λίγο πλάκα κάνουμε, λίγη κριτική, κάτι για να ξεχαστούμε χρησιμοποιώντας τα ήδη εκτεθειμένα πρόσωπα της τηλεόρασης και της σόου μπίζνες. Απλά επειδή από το πρωί διαβάζω διάφορες ειδήσεις για το «δράμα» της κάθε μιας που δεν συνδύασε καλά το παπούτσι με τη φούστα, σκεφτόμουν ότι έστω κι ένας από τους καλοπληρωμένους TV stars ασχολιόταν με αυτό που συμβαίνει γύρω του και εκείνος θα κοιμόταν καλύτερα και μερικά παιδιά θα γίνονταν πιο χαρούμενα. Αυτό φυσικά ισχύει και για τους βουλευτές που πιάνουν στασίδι στα κανάλια από τις 6 το πρωί στα μεγάλα μέχρι τα μεσάνυχτα στα μικρά κανάλια θέλοντας να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι «δεν βγαίνουν» μετά τις περικοπές στους μισθούς τους, αλλά και για τους δημοσιογράφους που αυτές τις μέρες πλακώνονται για το ποιος είναι ή ποιος δεν είναι εκβιαστής. Α και by the way την είδηση την είδα στο δελτίο της ΕΤ3. Εννοείται...
Υ.Γ Ελπίζω να αντιδράσετε σ αυτό το κείμενο με το ίδιο πάθος που αντιδράτε όταν γράφουμε για τη Μενεγάκη.