Τελικά ο Σταύρος Θεοδωράκης έχει ύποπτες ή καλές προθέσεις;

Τελικά ο Σταύρος Θεοδωράκης έχει ύποπτες ή καλές προθέσεις;

Πώς αποφάσισε ξαφνικά να σώσει τον κόσμο

 

Είναι η ματαιοδοξία, η οποία είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί στην ζωή ενός έντιμου άντρα; Είναι το σύνδρομο του θεού απ το οποίο πάσχουν συνήθως όσοι έχουν πλήθος κόσμου να τους ακολουθεί και να τους επευφημεί σε κάθε τους βήμα; Ή μήπως είναι μια ειλικρινής προσπάθεια κάποιου που θέλει ν' αλλάξει τον κόσμο γύρω του;
Στην περίπτωση του Σταύρου Θεοδωράκη δεν ξέρω και δεν μπορώ να φανταστώ τι απ' όλα ισχύει. Η απόφασή του να ασχοληθεί με την πολιτική μας αιφνιδίασε όλους ή τουλάχιστον όσοι δεν τον ξέραμε προσωπικά και προφανώς δεν είχαμε αντιληφθεί ότι έχει τέτοιες βλέψεις.

Δεν αμφιβάλλω ότι είναι τίμιος με καλές προθέσεις και ότι έχει όρεξη να δουλέψει και ν' αλλάξει πολλά στραβά και άδικα της ελληνικής κοινωνίας. Ούτε θα πω γιατί εγκαταλείπει μια καλή και δημοφιλή δουλειά (η λογική του βολεψάκια είναι χυδαία και ύποπτη και φταίει για πολλά απ' όσα συμβαίνουν σήμερα στον τόπο μας) για να προσπαθήσει να πείσει κόσμο από τα μπαλκόνια να τον ψηφίσει και να προσπαθεί να αποδείξει το αντίθετο σε όσους αρχίζουν να τον βρίζουν, γιατί θα αρχίσουν είναι απλά θέμα χρόνου. Και θα τον βρίσουν και θα τον γιουχάρουν και θα τον γιαουρτώσουν και την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι θα τον συγχαίρουν, θα τρέχουν να του σφίξουν το χέρι και να τον γλείψουν μέχρι θανάτου.

Όμως ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πώς ένας άνθρωπος από το πουθενά (όπου πουθενά ορίζεται ο τόπος όπου κάποιος και η πολιτική βρίσκονται σε δύο παράλληλα σύμπαντα τα οποία δεν είναι γραφτό να συναντηθούν) -τα τινάζει όλα στον αέρα, την καριέρα του, την ακεραιότητα του, οποιοδήποτε πιθανό μέλλον, για να σώσει τον κόσμο και για να μας βοηθήσει να αλλάξουμε ζωή.

Αν θέλει πραγματικά να σώσει τον κόσμο και να τον αλλάξει... μαζί του, αν θέλει όμως να κάνει καριέρα στην πολιτική, θα είναι μεγάλη απογοήτευση. Ακόμη είναι νωρίς και δεν μένει παρά να περιμένουμε να δούμε τις προθέσεις του, γιατί αργά η γρήγορα θα φανεί. Γιατί το «Ποτάμι» -όπως και στο ομώνυμο διήγημα του Αντώνη Σαμαράκη- μπορεί να μεταμορφωθεί από πηγή και σύμβολο ζωής, σε απαγορευμένη ζώνη κινδύνου, σε θανάσιμη παγίδα. Με τον ίδιο τρόπο που σε σώζει , μπορεί και να σε πνίξει στον ύπνο σου.