Γιατί η Ρούλα Κορομηλά δεν πρέπει να ξαναβγεί στην τηλεόραση;

Δεν είναι ωραίο πράγμα να συμβουλεύεις κάποιον. Τις περισσότερες φορές οι συμβουλές είναι άχρηστες ή πάνε χαμένες, είναι κοινότοπες και κυρίως ύποπτες.
Αλλά... γιατί πάντα υπάρχει ένα αλλά, οι συμβουλές λένε είναι σαν τα φάρμακα, συνήθως η πιο πικρές είναι και οι καλύτερες. Με αυτό το σκεπτικό θα τολμήσω να εκφέρω μια συμβουλή, ή τέλος πάντων να πω την γνώμη μου σε μια παλιά μου γνωστή και εκείνη ας την κάνει ό,τι θέλει. Ας την πετάξει στα σκουπίδια, καμιά φορά χρειάζεται να πετάς τις συμβουλές στα σκουπίδια!

Ειλικρινά και μέσα από την καρδιά μου το κάνω με καλή πρόθεση και με αγνά συναισθήματα. Μιλάω για τη Ρούλα Κορομηλά και για την απόφασή της σαν επιστρέψει στην τηλεόραση ως κεντρική παρουσιάστρια και ως quest καλεσμένη ή ως κριτής όπως την είδαμε πέρσι.

Όμως τι θα τολμούσα να συμβουλέψω έναν άνθρωπο που έχει ζήσει σαν 30 δικές μας ζωές; Που έχει ζήσει μεγαλεία, στιγμές αποθέωσης, αστρονομικές επιτυχίες; Που έχει ρισκάρει, που έχει φάει τα μούτρα της και δοξάστηκε σαν Μεσσίας, ένας Μεσσίας με παγιέτες και σιθρού;

Όμως ένα ένδοξο παρελθόν δεν εξασφαλίζει ότι εσαεί θα παίρνει κάποιος τις σωστές αποφάσεις και πολύ φοβάμαι ότι η Ρούλα πρόκειται να πάρει φέτος μια πολύ λάθος απόφαση.

Φτάνουμε λοιπόν στη συμβουλή: Ρούλα θα σε συμβούλευα να μην κάνεις τηλεόραση και να μην τολμήσεις να κάνεις το πρωινό ή ακόμη χειρότερα το βραδινό Μπράβο μια φορά το μήνα. Πώς τολμάω θα μου πεις, γιατί θα το πεις. Έχω επιχειρήματα.

Απ ότι διαβάζω και εγώ, φαίνεται ή μάλλον διαφαίνεται ότι η νέα σου τηλεοπτική απόπειρα δεν έχει κανένα σημάδι έμπνευσης, γιατί κακά τα ψέματα. Κλασικό πρωινό ή μεσημεριανό θα κάνεις, απ αυτά που εφηύρες εσύ. Λίγο μαγειρική, ζώδια, κουτσομπολιό άντε και κανένας τραγουδιστής ξενυχτισμένος από τα μπουζούκια.
Την πυρίτιδα τη ανακάλυψες μια φορά στη τηλεόραση, δεν πρόκειται να το επαναλάβεις και δεύτερη. Επομένως δεν βλέπω να υπάρχει κάποιο όραμα στη νέα σου εκπομπή, βλέπω μόνο την ανάγκη σου να υπάρχεις στο γυαλί.

Αυτό που λένε όλοι, ότι πρέπει να συντηρείται ο μύθος είναι αλήθεια. Όλοι το πιστεύουν και πρέπει να το πιστέψεις και εσύ Ρούλα. Μια καθημερινή εκπομπή το μόνο που θα σου προσφέρει είναι να απομυθοποιήσεις λίγο ακόμη απ' ό,τι έχει απομείνει απ' το μύθο σου.

Αν είχες έναν καλό σύμβουλο σίγουρα θα σου έλεγε να αξιοποιήσεις την εμπειρία σου ή έστω το ένστικτο σου πίσω από τις κάμερες και μέσα στα γραφεία παραγωγής.

Και τέλος τι νόημα έχει να βγει ένα show σαν το Μπράβο το 2014; Γιατί ο κόσμος θέλει να ξεσκάσει; Γιατί το κοινό θέλει λίγο να ξεφύγει από τα σοβαρά προβλήματα και θέλει γέλιο και χαρά στη ζωή του; Μπούρδες! Αυτά δεν τα πιστεύει κανείς πια. Αυτά είναι ανόητα κλισέ δεν έχουν καμία πρακτική εφαρμογή. Τα show στις μέρες μας θυμίζουν ένα μουσειακό είδος άλλης εποχής, όπως τα καλλιστεία. Κάτι σαν τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμη. Θλιβερό και απελπισμένο και θέαμα.

Δεν ξέρω αν σε έπεισα αλλά στη τελική εσύ αποφασίζεις εσύ θα πάρεις το ρίσκο, εσύ θα το πληρώσεις. Όπως λένε και οι Γάλλοι όσοι δίνουν συμβουλές δεν είναι εκείνοι που στο τέλος πληρώνουν το λογαριασμό.

Υ.Γ. Μακάρι Ρούλα να με βγάλεις ψεύτη και να δω στην τηλεόραση κάτι φρέσκο και πρωτότυπο και επίσης αν τελικά το κάνεις, τουλάχιστον μην βάλεις μίνι και αβυσσάλεα ντεκολτέ.