Καροτσάκια πάνε κι έρχονται

Θυμάμαι, τότε ο καθένας υποστήριζε κάτι διαφορετικό. Άλλος ότι το καρότσι εκλάπη, άλλος ότι το πάνε για μετακόμιση άλλος ότι στήνουν κατασκηνώσεις με καρότσια. Τέλος πάντων το μυστήριο λύθηκε όταν τα καροτσάκια άρχισαν να πληθαίνουν το ίδιο και οι μελάμψοι συνοδοί τους. Πρόκειται για Μπανγκλαντεσιανούς, Πακιστανούς, Τυνήσιους, Μαροκινούς και άλλων εθνικοτήτων μετανάστες που ψάχνουν για σκραπ.

Επτά λεπτά για ένα κιλό χαρτόνι, περίπου 20 λεπτά για τα μέταλλα. Το μεροκάματο μιας ημέρας 12-15 ευρώ για να φάνε και να έχουν κάπου να μείνουν. Προαγωγή από τα φανάρια η απασχόληση αυτή. Ολημερίς και ολυνυχτίς συνήθως πάνε δυο-τρεις μαζί, ό ενας χωμένος στον σκουπιδοντενεκέ, ο άλλος ξεχωρίζει, όλοι μαζί σπρώχνουν.

Μικροί κάναμε πως και τι στο σουπερμαρκετ να πάρουμε το καρότσι, να καλοκαθήσουμε εκεί βασίλισσες στο καθισματάκι μας, με το ζόρι ακόμα και όταν πια δεν χωράγαμε. Μαμά αυτό, μαμά το άλλο. Τώρα πια αυτό το καροτάσκι έγινε όντως πολύ στενόχωρο.