Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας: Τελικά είναι ζόρικο να είσαι γυναίκα

Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας: Τελικά είναι ζόρικο να είσαι γυναίκα

Πώς να το κάνουμε;

Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας η σημερινή και μόλις η αρχισυντάκτριά του queen.gr Νάγια, μου είπε "να κάνεις ένα ωραίο θέμα", τότε μέσα μου σκέφθηκα: "επιτέλους θα γράψω για το πόσο ζόρικο είναι να είσαι γυναίκα"! Γιατί κορίτσια μην γελιόμαστε, είμαστε "καταδικασμένες" από τη μέρα που γεννιόμαστε, πως να το κάνουμε.

Τι εννοώ με αυτό; Ας τα πάρουμε τα πράγματα από το μαιευτήριο. Το "κορίτσι'" της οικογένειας, πως να το κάνουμε είναι ΚΟΡΙΤΣΙ. Θα του βάλουν ροζ φορμάκια, ροζ κορδέλες, ροζ πιπίλες και χωρίς δεύτερη σκέψη, θα γίνει εκείνο το μωρό που όλοι θα του τσιμπάνε τα μάγουλα. Θα γίνει εκείνο το παιδάκι που όλοι θα λένε στον μπαμπά που καμαρώνει για την πριγκίπισσά του, το κλασσικό- αηδιαστικό- "ποιoς θα στην κλέψει;", προκαλώντας τρόμο στο κοριτσάκι ότι κάποιος θα το κλέψει από την οικογένειά του ενώ ο μπαμπάς είναι έτοιμος να μάθει σκοποβολή, για να στείλει τους υποψήφιους γαμπρούς από εκεί που ήρθαν.

Αφού περάσουν αυτά τα... τραυματικά χρόνια που με τα πολλά καταφέραμε να πείσουμε την μαμά μας ότι υπάρχουν και άλλα χρώματα όπως το κόκκινο, το κίτρινο, το μπλε αλλά και το μαύρο. Πάμε σε άλλα ποιο δύσκολα χρόνια. Σε αυτά που η Barbie έχει πεταχτεί σε κάποιο συρτάρι μαζί με τα υπέρλαμπρα ρούχα της και πλέον ζητάμε από τη μαμά: "με αφήνεις να πάω να παίξω με τον Γιωργάκι μπάλα;". Η μαμά λέει το "ναι" με τη μόνη διαφορά ότι εμείς δεν πάμε για μήλα αλλά για ποδόσφαιρο! Κάπου εκεί ζητάμε να μας πάρουν το πλοίο των Playmobil (α! και το κάστρο ήταν φανταστικό), μαθαίνουμε το Subbuteo καθώς στη γειτονιά διοργανώνεται πρωτάθλημα και μας κοτσάρουν τον τίτλο "αγοροκόριτσο". Για τα αγόρια είσαι κορίτσι και για τα κορίτσια δεν είσαι και τόσο girly. Ε, και που το κακό; Παιδιά είμαστε. Τι είπα; Παιδιά; Όχι! Εσύ είσαι κορίτσι.

Κι ενώ μεγαλώνεις ακούγοντας Bon Jovi, Michael Jackson έρχεται και η μόδα με τα Doctor Martins και τα perfecto. Ναι, ναι κι όμως μπορεί και αυτά να είναι θηλυκά! Σίγουρα όσες ακούνε Αλέξια (ποιος να ξεχάσει: Τα κορίτσια ξενυχτάνε μόνα ή δυο- δυο, Άσπρο - Μαύρο όνειρα κάνω...) μπορεί να μην ακολουθούν την προηγούμενη στυλιστική άποψη αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι πιο girly.

Αυτό βέβαια στο μυαλό μας, γιατί τα αγοράκια μπορεί να κάνουν παρέα με αγοροκόριτσα αλλά το πρώτο τους φιλί θα το δώσουν στα άλλα τα κοριτσάκια. Εκείνα που έχουν το ίδιο μακριά μαλλιά με τη Barbie και γενικώς ακολουθούν το πιο "ροζ" πεθαίνεις.

Αναζητώντας την κρυμμένη θηλυκότητά σου αρχίζεις να πειραματίζεσαι με το μακιγιάζ! Χε,χε πόσο αστείες φωτογραφίες έχουμε όλες από το τις πρώτες φορές που βάλαμε eye liner, μολύβι κάτω από το μάτι ή ρουζ στα μάγουλα που μπορεί να έφτανε μέχρι και το αυτί; Άλλη μια σκληρή δοκιμασία στην οποία ως γυναίκα πρέπει να υποβάλλεις τον εαυτό σου.

Και εδώ έρχονται πάλι εκείνα τα σχόλια που σε τρελαίνουν. Πας στο σχολείο λίγο βαμμένη και σου βγάζουν το όνομα. Πας άβαφη περνάς απαρατήρητη! Hello people! Δυστυχώς, η Οδύσσεια της γυναίκας συνεχίζεται και αφού καταφέρει να περάσει αυτόν το... σκόπελο.

Κεφάλαιο σχέση. Α. Δεν πρέπει να πας με πολλούς ενώ οι άνδρες δεν έχουν κανένα αριθμητικό περιορισμό. Β. Κάθε σχέση πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον 3-4 χρόνια και Γ. Βάλε νυφικό και παντρέψου.

Να σου, λοιπόν, που το ακολουθείς το Ευαγγέλιο της Ηθικής του Να Είσαι Γυναίκα. Παντρεύεσαι τον πρώτο και μοναδικό έρωτα της ζωής σου αλλά δεν σου κάνει. Κοινώς θες να γνωρίζεις κι άλλα πράγματα. Ε, μα αν το κάνεις εσύ, αμέσως θα αρχίσει το κους- κους "που μου θέλει να γνωρίσει και άλλα πράγματα", "αντί να κάτσει στον άνδρα της και στα παιδιά της" ενώ στην αντίθετη περίπτωση αν ζητούσε διαζύγιο ένας άνδρας δεν θα άνοιγε στοματάκι. Αφήστε δε που θα κατηγορούσαν πάλι τη γυναίκα με σχόλια τύπου "δεν ξέρει να κρατήσει ένα σπίτι".

Ας μην ξεχάσουμε όμως και το κεφάλαιο μαμά. Το πιο ωραίο κεφάλαιο στη ζωή μιας γυναίκας, το να φέρει στον κόσμο ένα νέο άνθρωπο. Αλλά μήπως αυτό δεν είναι ζόρικο; Ποιος θα σηκωθεί να το ταΐσει, να το αλλάξει, θα είναι δίπλα του όταν δει ένα κακό όνειρο; Η μανούλα. Μια μανούλα που πρέπει να εργάζεται για να συνεισφέρει στο σπίτι, να θυμάται το ρόλο της συζύγου, της νοικοκυράς και πάνω από όλα να είναι μαμά και αργότερα στα γεράματα και νοσοκόμα.

Μα που να τα προλάβουμε όλα αυτά; Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας η σημερινή και προτείνω να μετονομαστεί σε Παγκόσμια Ημέρα Wonder Women, γιατί σήμερα δεν γιορτάζουν απλά οι γυναίκες, γιορτάζει όλο αυτό που απαιτεί η κοινωνία να είναι οι γυναίκες. Να ξεπερνούν κάθε μέρα τον ίδιο τους τον εαυτό, με το γλυκό χαμόγελο να είναι πάντα ζωγραφισμένο στο πρόσωπό τους.

Για αυτό σας λέω είναι πολύ ζόρικο να είσαι γυναίκα. Διαφωνείτε;