Έρωτες του καλοκαιριού…

Νίκος Συρίγος
Έρωτες του καλοκαιριού…

Το καλοκαίρι είναι η εποχή του τζίτζικα. Ενός τύπου που ζει έντονα, τραγουδιστά αλλά λίγο. Ο τζίτζικας δεν έχει έγνοιες. Δεν θέλει να αποταμιεύσει τίποτα. Δεν κρατάει καβάντζες. Είναι τζίτζικας. Και ξέρει ότι το τέλος του καλοκαιριού σημαίνει και το δικό του τέλος… Αλλά το ζει. Έτσι είναι και οι έρωτες του καλοκαιριού. Και έτσι πρέπει να τους ζεις. Στο 100%. Σαν τζίτζικας. Να τους ζεις, χωρίς συναισθηματικές καβάντζες. Χωρίς δεύτερες σκέψεις. Ενδεχομένως και χωρίς προοπτικές. Να μπαίνεις στο παιχνίδι σαν να μην υπάρχει αύριο. Γιατί πιθανότατα δεν θα υπάρχει. Να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή ξεχωριστά. Την αγκαλιά, το φιλί, τη θάλασσα… Το παιχνίδι.

Με οτιδήποτε άλλο πας να φορτώσεις έναν καλοκαιρινό έρωτα, κινδυνεύεις να τον σκοτώσεις, πριν καν τον ζήσεις. Έχεις δει κάναν τζίτζικα να κουβαλάει έστω κι ένα ψιχουλάκι για να το πάει στη φωλιά… Αυτές είναι δουλειές των μερμηγκιών. Οι τζίτζικες είναι για άλλα πράγματα…

Οι έρωτες του καλοκαιριού δεν είναι για πολλά αλλά για πολύ! Όλα πολύ εκτός από τη διάρκεια. Έτσι να το ζήσεις για να το ευχαριστηθείς. Χωρίς προσδοκίες και χωρίς τύψεις. Γνωρίζεις κάποιον, τον ερωτεύεσαι στο νησί, στο ακρογιάλι, στο βουνό… Όπου έχεις πάει διακοπές.

Αν περιμένεις, ελπίζεις ή ακόμη χειρότερα απαιτείς όλο αυτό να συνεχιστεί και τον χειμώνα, μην το ξεκινήσεις καν… Γιατί θα χάσει τη μαγεία. Ο έρωτας του καλοκαιριού είναι τόσο έντονος γιατί είναι της μιας ανάσας. Σαν την κούρσα των 100 μέτρων… Όχι Μαραθώνιος.

Έχει το πάθος ενός έρωτα αλλά και την ελαφρότητα, την ελευθερία της ανεμελιάς… Κι αυτό τον κάνει πολύτιμο. Είναι το καλοκαίρι μέσα στο καλοκαίρι σου. Γι΄αυτό και αν σου έχει τύχει έστω μια φορά να θεωρείς εαυτόν ευλογημένο. Ακόμη και αν τον έχασες, μόλις τελείωσαν οι διακοπές. Δεν είναι πληγή αυτό που σου έμεινε. Είναι ανάμνηση. Πολύτιμη. Από αυτές που στο τέλος της διαδρομής, κάνουν τον απολογισμό θετικό. Από αυτές που λες «ευχαριστώ που το έζησα» όχι «κρίμα που δεν κράτησε…». Αυτό υπερισχύει. Και ισχύει…

Ρώτα και τον τζίτζικα… Ή καλύτερα μην τον ρωτάς και του κόψεις το τραγούδι! Άστον να ζήσει τον καλοκαιρινό του έρωτα. Τη ζωή του. Αυτή τη μικρή αλλά υπέροχη ζωή.

Περιμένω τις εντυπώσεις σου στον προσωπικό μου λογαριασμό στο Instagram.