Να είσαι καλός στον χωρισμό…

Όσο είσαι μαζί με τον άλλον θα κάνεις λάθη. Λίγα ή πολλά, μικρά ή μεγάλα, την ίδια σημασία θα έχουν όταν γράψετε το τέλος. Δεν μοιράζεις λάθη στον χωρισμό. Ούτε στιγμές. Θα τα πάρετε όλα και τα μεν και τα δε και οι δύο… Τα λάθη όταν έρθει η ώρα της αυτοκριτικής. Τις στιγμές πριν καν κλείσεις την πόρτα… Και θα σε ακολουθούν πάντα και παντού. Για πάντα. Είμαστε οι αναμνήσεις μας. Μην το ξεχνάς.

Αυτές που συνεχίζεις να δημιουργείς και μετά τον χωρισμό… Ειδικά αν η σχέση ήταν/είναι μιας ζωής… Ειδικά αν έχεις παιδιά.

Το τι έγινε πριν, τι πήγε στραβά, πώς τα κάνατε όλα σκατά, το πολύ-πολύ να σου χρησιμεύσει για την επόμενη φορά. Την επόμενη σχέση.

Το να είσαι όμως καλός, πραγματικά καλός άνθρωπος από τον χωρισμό και μετά, θα είναι όχι απλά χρήσιμο για όλους όσοι ζουν αυτή τη φάση αλλά ευεργετικό… Και για σένα πάνω απ’όλα. Για την ψυχή σου.

Άλλο χωρίζω, άλλο καταστρέφω τον άλλον. Άλλο δεν θέλω να είμαστε πια μαζί κι άλλο σε απεχθάνομαι. Άλλο δεν είμαι πια ερωτευμένος μαζί σου κι άλλο θέλω να σε δω στα βάθη της αβύσσου. Άλλο δεν μας βγήκε κι άλλο σε εκδικούμαι. Κυρίως… Άλλο δεν σ’αγαπώ πια κι άλλο σε μισώ…

Κι ας είναι όλα ανθρώπινα… Ακόμα και το μίσος.

Αλλά για στάσου… Καλός σύντροφος, σύζυγος, γκόμενος/α μπορεί να μην κατάφερες να είσαι… Μην αποτύχεις να είσαι καλός άνθρωπος.

Ειδικά όταν έχει γραφτεί το τέλος. Ειδικά τώρα που δεν μοιράζεστε το ίδιο σπίτι, το ίδιο κρεβάτι, την ίδια ζωή… Που όλα μοιάζουν, είναι προαιρετικά… Ακόμη και το να φερθείς καλά. Τώρα είναι που μετράει περισσότερο. Διπλά και τριπλά…

Για να βρεις τον εαυτό σου. Την ισορροπία σου. Τη μεγαλύτερη δύναμη σε αυτή την πλάση.

Φτάνει πια. Ό,τι ήταν να καταστραφεί, καταστράφηκε… Τα σχέδια, τα όνειρα, η σχέση… Ας μην καταστρέψεις τον άλλον. Και το μέσα σου. Την ψυχή σου.

Χώρισε καλά. Ανθρώπινα. Ναι… Χώρισε με αγάπη.