Αλλιώτικη ομορφιά: Μια κουβέντα με την Εύη Ζαφειροπούλου για το μακιγιάζ στην ταινία Φόνισσα

Η Φόνισσα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, είναι ένα από τα βιβλία που θυμάσαι για πάντα. Προσωπικά (εδώ Χριστίνα, η Χρόνη) το διάβασα πριν πολλά χρόνια (περισσότερα από όσα θα ήθελα να παραδεχτώ) και έπρεπε να μεγαλώσω λίγο ακόμα, να ωριμάσω, να το ξαναδιαβάσω και να το εκτιμήσω πραγματικά. Πρόκειται για ένα τεράστιο έργο με πολύ έντονα μηνύματα που μέχρι και σήμερα αφορούν την κοινωνία, τη γυναίκα και τη θέση της σε αυτή.

Όταν λοιπόν κυκλοφόρησε το trailer της ταινίας Φόνισσα το είδα πάνω από 5 φορές. Βλέπεις, πρόκειται για το σκηνοθετικό εγχείρημα της Εύας Νάθενα, την οποία θαυμάζω απεριόριστα, και για μία ταινία με star studded cast. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και τη Μαρία Πρωτόπαππα, ενώ η Έλενα Τοπαλίδου, η Πηνελόπη Τσιλίκα, η Γεωργιάννα Νταλάρα, η Νίκη Παπανδρέου, ο Χρήστος Στέργιογλου, ο Γιάννης Τσορτέκης, ο Στάθης Σταμουλακάτος και ο Δημήτρης Ήμελλος ολοκληρώνουν το cast.

Βλέποντας λοιπόν το trailer, παρατήρησα την συγκλονιστική δουλειά που έκανε στο μακιγιάζ η υπέροχη Εύη Ζαφειροπούλου. Οι χαρακτήρες έμοιαζαν πραγματικά βγαλμένοι από μία άλλη εποχή, έβλεπες τη ζωή και τα βιώματα που είχαν στα πρόσωπά τους. Δεν μπορούσα λοιπόν παρά να ζητήσω μία συνέντευξη μαζί της. Εκείνη δέχτηκε με τον πιο γλυκό και ευγενικό τρόπο, και παρ’ όλο που η τεχνολογία έδινε τη δική της μάχη εναντίον μας, κάναμε μία πολύ όμορφη κουβέντα για την αλλιώτικη ομορφιά της Φόνισσας…

Εύη, μίλησέ μας για την δουλειά και την καριέρα σου

«Δουλεύω στο χώρο του μακιγιάζ από το 1994 και όλα αυτά τα χρόνια, έχω εργαστεί σε διάφορα μέσα, τηλεόραση, θέατρο, μόδα, αλλά ο χώρος του κινηματογράφου είναι αυτός που με κέρδισε και αγαπώ περισσότερο. Έχω συμμετάσχει σε πάνω από 70 μεγάλου μήκους ταινίες ενώ τα τελευταία χρόνια, είχα την ευκαιρία να αναλάβω και ξένες παραγωγές είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό».

Το μακιγιάζ παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Τόσο σημαντικό όσο η γκαρνταρόμπα του cast. Πώς κάνεις την έρευνά σου για το μακιγιάζ στα project όπου συμμετέχεις

«Ανάλογα με το project. Συνήθως ψάχνω αναφορές σχετικές με το θέμα της ταινίας από βιβλία, το διαδίκτυο, πίνακες ζωγραφικής, άλλες ταινίες… Είναι σημαντικό ο, τι κάνω να είναι όσο πιο ρεαλιστικό γίνεται. Κάποια στιγμή θυμάμαι, έπρεπε να δημιουργήσω πτώματα σε νεκροτομείο και πέρασα μια ολόκληρη μέρα στο νεκροτομείο του Λαϊκού νοσοκομείου μιλώντας με τον ιατροδικαστή και βλέποντας διάφορες περιπτώσεις που υπήρχαν την συγκεκριμένη μέρα, ώστε τα ψεύτικα πτώματά μου να δείχνουν όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται».

«Στην περίπτωση της Φόνισσας, είδα πολύ υλικό από φωτογραφίες, διάβασα προσεκτικά το βιβλίο, αλλά και όλα όσα έχουν γραφτεί τόσο για τον ίδιο τον Παπαδιαμάντη, όσο και για τη Φόνισσα. Ταυτόχρονα είχα μνήμες από την γιαγιά μου, η οποία δούλευε και εκείνη σκληρά στα χωράφια κάτω από τον ήλιο σε μεταγενέστερη εποχή, αλλά με παρόμοιες συνθήκες. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πόσο ρυτιδιασμένο και σκούρο ήταν το δέρμα της όπου το έβλεπε ο ήλιος και ποσό τέλειο, λείο και λευκό όπου δεν το έβλεπε. Προσπάθησα να το αποτυπώσω αυτό και στο make up της Φόνισσας ως άλλο ένα ρεαλιστικό στοιχείο».

Τα πρόσωπα των πρωταγωνιστριών αλλά και των πρωταγωνιστών λένε τη δική τους ιστορία, πώς το κατάφερες αυτό;

«Μελετώντας τον χαρακτήρα κάθε ρόλου, αλλά και την συνθήκη ζωής του στην ταινία, προσθέτοντας η αφαιρώντας στοιχεία. Για παράδειγμα, αλλάζαμε τα φρύδια, τα χείλη, το χρώμα του δέρματος, μικρές λεπτομέρειες στα χαρακτηριστικά που πολλές φορές νομίζω ότι τις βλέπω μόνο εγώ, αλλά τελικά δίνουν την αίσθηση για αυτό που θέλουμε να πετύχουμε».

Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία για το μακιγιάζ στις Φόνισσες;

«Σίγουρα οι πολλές ώρες δουλειάς. Ξεκινούσαμε κάθε μέρα 4 ώρες πριν από το υπόλοιπο συνεργείο, επομένως ξυπνούσαμε στη 1:30 ή στις 2 το πρωί και τελειώναμε 3 ώρες μετά τη λήξη του γυρίσματος. Επίσης, η προσπάθεια να αφαιρέσουμε οτιδήποτε σύγχρονο στοιχείο από τους ηθοποιούς αλλά και τους βοηθητικούς ηθοποιούς μας ήταν μία πρόκληση. Οι περισσότερες γυναίκες σήμερα, έχουν βγαλμένα φρύδια τα οποία χρειαζόταν να προσθέσουμε με τον πιο φυσικό τρόπο, να κρύψουμε τρύπες σε αυτιά, μύτες κοκ.»

Ποια είναι η στιγμή που θα σου μείνει αξέχαστη;

«Δύσκολο να διαλέξω μια. Σίγουρα οι σχέσεις που αναπτύχθηκαν και στιγμές που μοιραστήκαμε με τα υπόλοιπα παιδιά του συνεργείου, άλλες πολύ αστείες και άλλες πολύ δύσκολες. Αξέχαστος θα μου μείνει και ο κύριος Γιώργος, ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου που μέναμε στη Μάνη, ο οποίος μας κυνηγούσε να μας ταΐσει ψαρόσουπα ή πίτα που ο ίδιος είχε φτιάξει με περίσσεια αγάπη και τρυφερότητα σαν πατέρας, αλλά και το γύρισμα του γάμου στο χωριό Μουντανίστικα στη Μάνη. Φυσούσε τόσο πολύ που δυσκολευόμασταν εμείς οι ίδιοι να σταθούμε όρθιοι ώστε να μην μας παρασύρει ο αέρας. Μάλιστα, τα περισσότερα μουστάκια, γενιά και φρύδια ήταν ψεύτικα οπότε είχαμε μεγάλη αγωνία μήπως τα δούμε να «πετάνε» μέσα στο πλάνο!»

Πρόκειται για μία ταινία με πολύ σημαντικό μήνυμα που χαράζεται στο μυαλό του θεατή. Τι πήρες εσύ από την ταινία;

«Η ταινία θίγει σημαντικές θεματικές οι οποίες φτάνουν δυστυχώς μέχρι σήμερα. Δεν ήταν κάτι που δεν ήξερα, απλά νομίζω ότι -πλέον- το προσέχω περισσότερο, σε σχέση με τον εαυτό μου αλλά και το άμεσο περιβάλλον μου. Τα τραύματα είναι τόσο βαθιά που ακόμα και άνθρωποι που μάχονται κατά της βίας, υπέρ της ορθότητας, μπορούν οι ίδιοι να γίνουν βιαστές των γύρω τους, χωρίς καν να το αντιλαμβάνονται. Επίσης, η ιατρική του Παπαδιαμαντη. Έχω επιλέξει τους εναλλακτικούς τρόπους θεραπείας εδώ και πολλά χρόνια και μέσω της ταινίας και όσων διάβασα, έμαθα πολλά σημαντικά και χρήσιμα γιατροσόφια.»

Η Εύη κατανόησε το έργο και μπήκε βαθιά σχεδόν σε κάθε ρόλο, αντλώντας έμπνευση από οικεία της πρόσωπα και διαμόρφωσε προσωπικές σχέσεις με τον τόπο των γυρισμάτων και τους συνεργάτες της, γι’ αυτό το αποτέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από άψογο. Εγώ την ευχαριστώ θερμά για τη γλυκύτητα και την ευγένειά της και ανυπομονώ να δω το έργο της σε όλο του το μεγαλείο σύντομα στους κινηματογράφους.

Η ταινία «Φόνισσα» έρχεται στις 30 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους από την Τanweer.