Συνδυάζεται η μητρότητα με τον αθλητισμό; 3 αθλήτριες μιλούν για «ισότητα» μέσα στα ελληνικά γήπεδα

Πόσες φορές έχουμε ακούσει να λένε σε μία γυναίκα: «Πότε θα γίνεις μητέρα;»; Πολλές. Στον χώρο του αθλητισμού, όμως, το να γίνει μία γυναίκα μάνα είναι οριακά απαγορευτικό.

Δεν πρόκειται για ένα καινούργιο φαινόμενο. Οι γυναίκες αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την αθλητική τους καριέρα για να κάνουν οικογένεια, τη στιγμή που σε σημαντικά ζητήματα όπως αυτό η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων είναι ανύπαρκτη. Ωστόσο, ένας αυξανόμενος αριθμός κορυφαίων αθλητριών αποδεικνύει πόσο ξεπερασμένο είναι αυτό το στίγμα και ότι η μητρότητα και ο πρωταθλητισμός μπορούν να συμβαδίζουν.

Στο World Cup Ski οι άνδρες παίρνουν ως έπαθλο 3.000 ευρώ και οι γυναίκες σαμπουάν -Βρες το λάθος

Με αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας, τρεις αθλήτριες - η Ντίνα Σαρηγιαννίδου, η Στέλλα Ντζάνη και η Θωμαή Βαρδαλή - μιλούν στο Queen.gr και απαντούν στο ερώτημα αν η μητρότητα μπορεί να συνδυαστεί με τον αθλητισμό.

Η Ντίνα Σαρηγιαννίδου έχει αποδείξει πως μια επαγγελματίας αθλήτρια μπορεί να γίνει και μάνα

Η Ντίνα Σαρηγιαννίδου, μπασκετμπολίστρια στον ΠΑΣ Γιάννινα, έχει βιώσει το πώς είναι να επιστρέφει μια αθλήτρια στο παρκέ, ύστερα από την απόκτηση ενός παιδιού και για την ακρίβεια δεν επέστρεψε μόνη της, αλλά με τον γιο της αγκαλιά.

Μια γυναίκα στον αθλητισμό, με φιλοδοξίες για την καριέρα της, μπορεί να κάνει όνειρα για οικογένεια και να φανταστεί τον εαυτό της ως μητέρα;

Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση, για μένα, είναι απλή: ναι, μπορεί. Ωστόσο, αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον χαρακτήρα της κάθε γυναίκας–αθλήτριας, καθώς δεν είναι εύκολο, γιατί οι απαιτήσεις είναι πολλές. Χρειάζεται τεράστια υπομονή, επιμονή, πείσμα και αγάπη γι' αυτό που κανείς.

Για έναν άντρα αθλητή που γίνεται πατέρας δεν αλλάζει τίποτα στον αγωνιστικό χώρο, αλλά για μια γυναίκα αθλήτρια αλλάζουν πολλά, στο σώμα, στις επιδόσεις, στην ισορροπία που πρέπει να φέρει ανάμεσα στο επάγγελμα και το μωρό που έχει έρθει στη ζωή της. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι άραγε να συνεχίσεις να είσαι αθλήτρια, όταν γίνεσαι μητέρα;

Υπάρχουν τόσα πολλά που αλλάζουν όταν γίνεσαι μητέρα, στο σώμα σου, στην ψυχολογία σου, στον τρόπο που σκέφτεσαι. Η επιστροφή απαιτεί μεγάλη υπομονή, γιατί τίποτα δεν είναι όπως πριν, ξεκινάς από την αρχή. Το πείσμα μου και η αγάπη που τρέφω για αυτό το άθλημα με βοήθησαν να συνεχίσω, να προσπαθώ και να πιέζω τον εαυτό μου. Γι’ αυτό, η απάντησή μου είναι πως, όχι, δεν είναι εύκολο, αλλά μπορεί να γίνει.

Από τις ομάδες και το κράτος - σε επίπεδο εθνικής, προβλέπεται κάποια στήριξη σε μια αθλήτρια που γίνεται μητέρα;

Στη δική μου περίπτωση, η ομάδα στην οποία ήμουν και συνεχίζω να είμαι με στήριξε και με βοήθησε σε όλη αυτή τη διαδρομή, δίνοντάς μου τη δύναμη και την άνεση να παλέψω για την επιστροφή μου.

Για πολλούς, η μητρότητα είναι η πιο όμορφη λέξη της ανθρωπότητας. Για εσάς, ούσα μητέρα ενός παιδιού, πώς άλλαξε η ζωή, η καριέρα και ακόμα και η προσωπικότητά σας;

Όταν γίνεσαι μητέρα, αλλάζουν πολλά στη ζωή σου, οι ισορροπίες, η καθημερινότητα, οι προτεραιότητες. Χρειάστηκε να οργανώσω ακόμα και τις πιο απλές λεπτομέρειες, όπως το φαγητό και τον ύπνο του μικρού ώστε να μπορέσω να επιστρέψω στο γήπεδο.

Το σώμα μου και η καθημερινότητά μου άλλαξαν τελείως. Έπρεπε να προσαρμοστώ σε νέα μοτίβα όπως λιγότερος ύπνος, μεγαλύτερη πίεση και να μάθω πώς να αποδίδω μέσα σε αυτά. Όλο αυτό που έζησα μου έδειξε ότι με υπομονή και με επιμονή τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σας ήρθε στο μυαλό όταν είδατε το θετικό τεστ εγκυμοσύνης;

Όταν είδα το τεστ εγκυμοσύνης να βγαίνει θετικό, ήταν ένα ΣΟΚ. Ήμουν 25 χρονών και η μητρότητα δεν ήταν κάτι που είχα τότε στο μυαλό μου. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν: «Τι θα κάνω τώρα;» Ανησυχούσα αν είναι καλά το μωρό, γιατί το έμαθα όταν ήμουν δυόμισι μηνών και μέχρι τότε ήμουν ενεργή.

Και μετά άρχισα να μετράω μήνες, να υπολογίζω πότε θα μπορούσα να επιστρέψω στο γήπεδο. Ήρθαν πολλά συναισθήματα και θετικά και αρνητικά - φόβος, ανασφάλεια, αλλά και χαρά και ανυπομονησία.

H Στέλλα Ντζάνη δεν έπρεπε να αντιμετωπίσει μόνο το στίγμα μητέρας - αθλήτριας, αλλά και τον καρκίνο

Η Στέλλα Ντζάνη είναι ποδοσφαιρίστρια στον Παναιτωλικό κι έχει αντιμετωπίσει την πρόκληση του να αποκτήσει παιδί ως αθλήτρια. Η διαδρομή της δεν ήταν εύκολη. Αφού έφερε στον κόσμο τον γιο της, κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον καρκίνο. Έδωσε τη δική της μάχη και σήμερα μπορεί να χαμογελά στον αγωνιστικό χώρο.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε ως μητέρα και ούσα συγχρόνως αθλήτρια;

Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισα ως μητέρα και συγχρόνως ως αθλήτρια θα μπορούσα να πω ότι ήταν η επιστροφή μου στους αγωνιστικούς χώρους, γιατί δεν ήταν καθόλου εύκολη, καθώς το άγχος της ανατροφής του παιδιού, ο ελλιπής προσωπικός χρόνος σε συνδυασμό με τα παραπάνω κιλά και την κακή φυσική κατάσταση ήταν κάποιοι αρνητικοί παράγοντες που με έφεραν σε θέση να σκεφτώ αν πρέπει να συνεχίσω ή να σταματήσω.

Πώς αντέδρασε η ομάδα σας όταν ανακοινώσατε την εγκυμοσύνη σας και μέχρι πότε συνεχίσατε να είστε ενεργή στις προπονήσεις;

Καταρχάς γνωρίζοντας ότι αυτό που πλέον ήθελα ήταν να κάνω παιδί, ανακοίνωσα τότε στον προπονητή της εθνικής ομάδας ότι θέλω να σταματήσω γιατί σκοπεύω άμεσα να κάνω παιδί. Όσον αφορά την ομάδα στην οποία άνηκα, είχαν τελειώσει οι αγωνιστικές υποχρεώσεις.

Στα συμφωνητικά που υπογράφετε με τις ομάδες σας, υπάρχει κάποιος όρος που αφορά τη μητρότητα; Κι αν ναι, πώς αντιμετωπίζεται αυτός από εσάς;

Στα συμφωνητικά που υπογράφουμε υπάρχει όρος που αφορά τη μητρότητα. Εγώ κάθε χρόνο, όπως και όλες οι αθλήτριες, υπογράφω στο συμφωνητικό μου πως αν μείνω έγκυος αυτό αυτόματα ακυρώνεται. Σίγουρα είναι κάτι που κάνει τις αθλήτριες να νιώθουν αβεβαιότητα, ανασφάλεια και ένα μη υποστηρικτικό περιβάλλον όσον αφορά τον γυναικείο αθλητισμό.

Όπως έχετε αποκαλύψει στο παρελθόν, έχετε έρθει αντιμέτωπη με τον καρκίνο. Ποια ήταν η πρώτη σας σκέψη όταν πληροφορηθήκατε την είδηση από τους γιατρούς και πώς αυτή η περιπέτεια σας έκανε πιο δυνατή τόσο ως μητέρα όσο και ως αθλήτρια;

Τον Μάιο του 2022 ήρθα αντιμέτωπη με τον εφιάλτη όλων των ανθρώπων, τον καρκίνο και από τους πανηγυρισμούς της κατάκτησης του πρωταθλήματος με τον Παναθηναϊκό κλήθηκα να ανταπεξέλθω σε μια σκληρή πραγματικότητα, να παλέψω πλέον για τη ζωή μου. Όταν με πήραν τηλέφωνο να πάω στο νοσοκομείο γιατί αυτό που βρήκαν δεν ήταν «καλό», έφυγα από το σπίτι τρέχοντας, στον δρόμο έκλαιγα, οδηγούσα στα τυφλά. Όταν ο γιατρός μου μιλούσε δεν άκουγα τίποτα, το μόνο πράγμα που ήθελα να ρωτήσω και ρώτησα ήταν αν θα ζήσω γιατί έχω ένα μικρό παιδί.

Η ανάγκη να ζήσω, να βλέπω το παιδί μου να μεγαλώνει, να μην του στερήσω τη μαμά του με έσπρωχνε στο να φτάσω στο τέλος και να βγω νικήτρια κάνοντάς με πιο δυνατή, πιο ανθεκτική σε άσχημα πράγματα και κακές συμπεριφορές. Να μη θεωρώ τίποτα δεδομένο, να αγαπώ τη ζωή μου με αυτό που έχω, να κοιτάω το σήμερα.

Πώς αντιμετωπίζεται σήμερα μια αθλήτρια - μητέρα σε αντίθεση μ' έναν αθλητή - πατέρα;

Ο επαγγελματικός αθλητισμός στην Ελλάδα για τις γυναίκες αρχικά είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό βήμα. Από εκεί θα πρέπει να ξεκινήσουμε για να υπάρχει ίση αντιμετώπιση απέναντι της γυναίκας-μητέρας. Αν ένας άντρας αποφασίσει να αποκτήσει παιδί, σίγουρα αυτό δεν επηρεάζει το μέλλον του στον αθλητισμό, αντιθέτως με τη γυναίκα-αθλήτρια.

Πώς θα αντιδρούσατε αν ο γιος σας σάς έλεγε ότι θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον αθλητισμό και τι θα τον συμβουλεύατε;

Αν ο γιος μου μού έλεγε ότι θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον αθλητισμό, θα μου δημιουργούσε μεγάλη χαρά, καθώς εγώ έχω μεγαλώσει στους αθλητικούς χώρους και προσπαθώ να τον μυήσω κι εκείνον προς αυτή την κατεύθυνση. Σίγουρα, όμως, είναι ένας δύσκολος δρόμος ο επαγγελματικός αθλητισμός και θα τον συμβούλευα πρώτον να μην αφήσει τη μόρφωσή του, να είναι δίκαιος και σωστός άνθρωπος και φυσικά ότι απαιτούνται πολλές θυσίες, ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα και χρειάζεται υπομονή κι επιμονή για να πετύχει.

Θωμαή Βαρδαλή, ΠΑΟΚ - ποδόσφαιρο

Η Θωμαή Βαρδαλή είναι ποδοσφαιρίστρια στον ΠΑΟΚ και η αγάπη της για το άθλημά της δε μπορεί να κρυφτεί. Αναγνωρίζει, όμως, ότι οι συνθήκες που επικρατούν σ' αυτόν τον επαγγελματικό χώρο δεν είναι ίδιες και ίσες με εκείνες του αντίθετου φύλου και όταν τη ρωτούν «πότε θα γίνει μάνα», απαντά όπως ακριβώς θα έπρεπε και κάθε γυναίκα, ασχέτως αθλητισμού.

Όταν ακούτε τη φράση «ισότητα στο ποδόσφαιρο», ποια είναι η πρώτη σας αντίδραση και πόση πρόοδος έχει γίνει πραγματικά όσον αφορά τη μητρότητα στον αθλητισμό;

Η φράση «ισότητα στο ποδόσφαιρο» ακούγεται όμορφη αλλά δυστυχώς, στην πράξη απέχει ακόμα πολύ από την πραγματικότητα. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πρόοδος κυρίως σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και λιγότερο στην Ελλάδα. Οι γυναίκες στον αθλητισμό έχουν περισσότερες ευκαιρίες, μεγαλύτερη προβολή και καλύτερες συνθήκες από παλιότερα.

Ωστόσο η FIFA έχει προχωρήσει σε σημαντικές πρωτοβουλίες για την ενίσχυση της προστασίας των γυναικών ποδοσφαιριστριών και προπονητριών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της μητρότητας. Οι ρυθμίσεις αυτές αποτελούν σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της ισότητας και της υποστήριξης των γυναικών στον επαγγελματικό αθλητισμό, αναγνωρίζοντας τις ιδιαίτερες ανάγκες και προκλήσεις που αντιμετωπίζουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της μητρότητας.

Μπορεί πράγματι μια εν ενεργεία ποδοσφαιρίστρια να κάνει όνειρα για τη δημιουργία οικογένειας;

Σε επίπεδο πρωταθλητισμού, μπορεί η μητρότητα να σταθεί εμπόδιο για μία γυναίκα που θέλει να κάνει οικογένεια;

Δυστυχώς, πολλές φορές ναι. Όχι επειδή μια γυναίκα δεν μπορεί να επιστρέψει δυνατή, αλλά γιατί δεν υπάρχει πάντα η στήριξη για να το κάνει. Παρόλα αυτά τα τελευταία χρόνια βλέπουμε όλο και περισσότερα παραδείγματα επαγγελματιών ποδοσφαιριστριών να μένουν έγκυες και να επιστρέφουν δυνατές. Πιστεύω πολύ ότι αν υπάρχει η θέληση και φυσικά και η ψυχολογική στήριξη από το περιβάλλον της ομάδας μπορεί η αθλήτρια να επιστρέψει ακόμα πιο δυνατή.

Τι στοιχεία πρέπει να διαθέτει μία αρχηγός γυναικείας ομάδας όπως εσείς για να ξεχωρίσει και να ηγηθεί;

Πάνω απ’ όλα, ενσυναίσθηση και συνέπεια. Σίγουρα θα πρέπει να εμπνέεις, να είσαι δίπλα στην ομάδα σου, να ακούς και να στηρίζεις τις συναθλητριές σου. Να δίνεις το παράδειγμα μέσα στο γήπεδο και έξω από αυτό. Και φυσικά, να έχεις τη δύναμη και να βγαίνεις μπροστά για την ομάδα, να υπερασπίζεσαι τα δικαιώματα της, ακόμα κι όταν δεν είναι εύκολο ή «βολικό».

Το «πότε θα παντρευτείς» και «πότε θα κάνεις κάνα παιδί» που ακούμε συνεχώς να λένε σήμερα στις γυναίκες ακούγεται και στον επαγγελματικό χώρο του αθλητισμού; Κι αν ναι, εσείς πώς απαντάτε σε αυτό;