Performative Male: Ο Επιδεικτικά Ευαίσθητος και πώς Gen Z & TikTok επινόησαν τον «σιδερωμένο» μπελά

Υπάρχουν εποχές που ο έρωτας γράφει τραγωδίες, κι άλλες που γράφει memes. Εμείς, δυστυχώς ή ευτυχώς, ζούμε στη δεύτερη. Γιατί αλλιώς δεν εξηγείται η εμφάνιση του Επιδεικτικά Ευαίσθητου -ή, όπως τον λένε οι κοινωνιολόγοι του TikTok και οι influencers του For You Page, the Performative Male. Ένα πλάσμα που περπατάει ανάμεσά μας με Murakami στο tote bag, matcha latte στο χέρι και φωτογενές κατοικίδιο αγκαλιά, ενσαρκώνοντας το όνειρο κάθε ρομαντικής ψυχής που θέλει therapy, emotional depth και soft aesthetics στο ίδιο πακέτο.

Μόνο που κάτι δεν κολλάει. Γιατί όσο κι αν μοιάζει με τον τέλειο συναισθηματικά διαθέσιμο άντρα, οι ειδικοί -και η ζωή- αρχίζουν να ψιθυρίζουν πως αυτός ο soft boy είναι απλώς η πιο πρόσφατη εκδοχή τοξικότητας με μανδύα γκουρμέ. Η Gen Z μπορεί να νόμιζε ότι έθαψε το toxic masculinity των alpha males, αλλά τελικά δημιούργησε κάτι χειρότερο: το performative masculinity, που πουλάει συναίσθημα όπως το Instagram πουλάει υλικό για likes.

«Black Cat Boyfriend» ή αλλιώς ο τύπος του συντρόφου που δεν προσέχεις, αλλά θέλεις να έχεις

Katy Perry - Justin Trudeau: Ένα καλοκαιρινό ειδύλλιο που κατέληξε σε «Thank You, Next»

Αν ο Austin Butler δεν σε σώζει από τις μέλισσες, τι νόημα έχει το ειδύλλιο Zoë Kravitz μου;

Η ιερή τριάδα του TikTok: αισθητική, θεραπεία και Soft Boy Summer

Η γέννηση του Επιδεικτικά Ευαίσθητου δεν ήταν τυχαία. Ήταν σχεδόν… αλγοριθμικά προγραμματισμένη. Από τη μία το TikTok, με την aesthetic culture που μετατρέπει τα πάντα σε περιεχόμενο. Από την άλλη, η μεταθεραπευτική φάση όπου όλοι «κάνουν τη δουλειά» -ή έστω ανεβάζουν Reels ότι την κάνουν- και στο βάθος ο ερχομός του Soft Boy Summer, όπου η αντρική ευαισθησία έγινε trend, φορέθηκε σαν μαργαριταρένιο κολιέ, oversized πουκάμισο και tote bag από ανακυκλωμένο καμβά.

Κάπως έτσι η holy trinity της εποχής μάς παρέδωσε έναν νέο τύπο άντρα: επιμελημένο, καλλιεργημένο, φαινομενικά self-aware. Έναν άντρα που μιλάει για boundaries, κάνει γιόγκα σε νησί και ποστάρει αποσπάσματα από bell hooks, αλλά εξαφανίζεται όταν χρειαστεί να σταθεί πραγματικά δίπλα σου.

Ο «σιδερωμένος» μπελάς

Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο Επιδεικτικά Ευαίσθητος διαβάζει. Ούτε ότι πάει για θεραπεία. Ούτε καν ότι ξέρει τη διαφορά ανάμεσα σε flat white και cortado. Το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά μοιάζουν σκηνοθετημένα για κοινό.

Όταν το ντύσιμο, τα ενδιαφέροντα και το Instagram είναι τόσο επιμελημένα που μοιάζουν περισσότερο με PR package παρά με αληθινή προσωπικότητα, τότε μιλάμε για performance, όχι για συναίσθημα. Ο τύπος που κάνει mindful ghosting αλλά έχει στο bio «emotional availability advocate» δεν είναι green flag. Είναι οικουμενικό red flag με soft light filter.

Πώς να εντοπίσεις τον Επιδεικτικά Ευαίσθητο στην άγρια φύση

Γιατί ναι, έχει και οδηγό επιβίωσης αυτό το άρθρο. Σαν documentary voiceover που σε προειδοποιεί πριν το δαγκωματάκι της οχιάς:

1. Χειροκρότημα για κάθε espresso
   Αν κάθε πράξη του μοιάζει με σκηνή από TED Talk για την αντρική ευαισθησία, κάτι δεν πάει καλά. Οι αληθινές πράξεις γίνονται σιωπηλά, όχι για το content.

2. Therapy talk, zero walk
   Αν ξέρει όλα τα therapy buzzwords αλλά κάνει ghosting μόλις δείξεις συναίσθημα, τότε αυτό δεν είναι growth. Είναι gaslighting with skincare.

3. Φεμινισμός από podcast
   Αν η μόνη του πηγή για το consent και το feminism είναι ένα TikTok 30 δευτερολέπτων, και όχι η πραγματική ζωή, έχουμε πρόβλημα.

4. Master of Mindful Ghosting
   Αν μιλάει μόνο για παιδικά τραύματα αλλά ποτέ για τις τωρινές του φοβίες, δεν ψάχνει οικειότητα. Ψάχνει κοινό.

Μπορείς να εντοπίσεις την αυθεντική συναισθηματική διαθεσιμότητα;

Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει emotional availability detector. Δεν υπάρχει τεστ, σαν της εγκυμοσύνης, για το αν ένας άντρας είναι εκεί όταν οι στιγμές γίνονται δύσκολες. Υπάρχει μόνο η συνέπεια.

Όχι στα stories, αλλά στην πραγματική ζωή. Ποιος μένει όταν τελειώσει το καλοκαίρι, όταν πέσουν τα φίλτρα, όταν το mental health γίνει πράξη και όχι aesthetic;

Γιατί συνεχίζουμε να λιώνουμε γι’ αυτόν;

Ίσως γιατί η εποχή μας εξιδανικεύει το ελάχιστο. Ένας άντρας που λέει «δεν είμαι σαν τους άλλους» μοιάζει ξαφνικά με επαναστάτη, ενώ απλώς έμαθε πώς να πακετάρει την ευαισθησία του για τα social. Το TikTok ρομαντικοποίησε το bare minimum, και η Gen Z -πεινασμένη για κάτι διαφορετικό- το κατάπιε αμάσητο.

Μόνο που η πραγματική οικειότητα δεν έχει aesthetic. Δεν είναι το μαργαριταρένιο κολιέ, ούτε το sad girl autumn playlist. Είναι η σιωπή όταν σε ακούει. Η σταθερότητα όταν όλα καταρρέουν. Η πράξη όταν δεν υπάρχει κοινό.

Το μεγάλο λάθος

Ο Επιδεικτικά Ευαίσθητος δεν είναι απλώς toxic. Είναι το προϊόν μιας εποχής που μπέρδεψε την εικόνα με την ουσία, την αισθητική με το βάθος, το vulnerability με το branding. Κι εμείς όλοι γίναμε συνένοχοι, γιατί προτιμήσαμε το soft boy aesthetic από την αληθινή συναισθηματική διαθεσιμότητα που δεν κάνει stories.