Πριν από 10 χρόνια είχα βγει με ένα παιδί, πολύ χαλαρά, αλλά δεν πήγαινε πουθενά. Κι όμως, ακόμα με ενοχλεί με μηνύματα! Τι να κάνω; Έχω αρχίσει να τρομάζω.

Πριν από 10 χρόνια είχα βγει με ένα παιδί, πολύ χαλαρά, αλλά δεν πήγαινε πουθενά. Κι όμως, ακόμα με ενοχλεί με μηνύματα! Τι να κάνω; Έχω αρχίσει να τρομάζω.

Άκου Δόχτορα πώς πάει η ιστορία μου,

πριν 10 (!) χρόνια, στα 19 μου δηλαδή, έκανα μια σχέση (που λέει ο λόγος δηλαδή, 5 φορές βρεθήκαμε όλες κι όλες και αυτές σε πολύ σοφτ καταστάσεις) με ένα παλικάρι συνομίληκο. Με είχε φλερτάρει πολύ έντονα, δηλαδή όταν με έβλεπε γινόταν κολιτσίδα, και είπα να δώσω μια ευκαιρία στο "ντροπαλό" παλικάρι που μάλλον η κοινωνία το παρεξήγησε και γι' αυτό δε θα ήταν δημοφιλής ανάμεσα στους συνομιλήκους...έλεγα. Πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι το παιδί είχε πολλά θέματα, (ψυχολογικά; Asperger; μειωμένη συναισθηματική νοημοσύνη; αγνοώ) και ουσιαστικά με είχε "γραμμένη" όσο καιρό ήμασταν μαζί. Να φανταστείς ότι αρνούνταν να αγοράσει κινητό και μιλούσαμε μέσω μειλ ενώ είμασταν στην ίδια πόλη. Ε, δεν άντεξα και πολύ. Για κάποιον περίεργο και ανεξήγητο λόγο, στο μυαλό του καρφώθηκε ότι χωρίσαμε επειδή δεν είχε κινητό....του είπα βεβαια ότι δεν ίσχυε, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να το καταλάβει.
Στα πρώτα χρόνια που ακολούθησαν και εγώ είτε είχα κάποιες σύντομες σχέσεις, είτε ήμουν μόνη μου, δεχόμουν μέιλ και μηνύματα κυρίως στη γιορτή μου καθώς και σε λοιπές γιορτές και εθνικές επετείους (ω, ναι απέκτησε κινητό και έιχε κρατήσει το νούμερό μου από παλιά). Στην αρχή απαντούσα πολύ τυπικά και σύντομα, μετά έπαψα να απαντάω τελείως.
Οk, 10 χρόνια πέρασαν, πολλά άλλαξαν στη ζωή μου, είμαι πλέον σε μια μακρόχρονη σταθερή σχέση και ευτυχισμένη. Πριν 1,5 χρόνο έλαβα ξανά ένα μειλ του εν λόγω που μου έλεγε ευθέως ότι ήθελε να τα ξαναβρούμε, ότι μου ζητάει συγγνώμη αν με ενοχλεί και ότι αν έχω σχέση, δε θα με ξαναενοχλήσει. Ε, εκεί δεν άντεξα άλλη ευγένεια, ξεκαθάρισα ότι έχω σχέση, ότι δεν είναι τυχαίο που δεν απαντάω και πως θα ήθελα να μη με ξαναενοχλήσει. Δυστυχώς, ξαναέλαβα μειλ του δι' ασήμαντον αφορμήν και πάλι, οπότε απλά τον μπλόκαρα από τα μειλ. Όμως κάτι αντίστοιχο δεν υπάρχει στα κινητά, έχω app που κόβει τις εισερχόμενές του (αν και δεν με καλεί ποτέ) αλλά για τα μηνύματα δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο, απ'όσο το έχω ψάξει. Και ερχόμαστε στο δια ταύτα. Υπάρχει κάτι που να μπορώ να κάνω για να σταματήσει; Θα μου πεις, ένα μήνυμα κάθε τόσο είναι ενοχλητικό; Ναι, είναι και παραείναι, είναι άκρως εξοργιστικό, πάνε 10 χρόνια ρε παιδιά και μόνο το χέρι μου κράτησε, πώς το λένε;;; Ξέρω ότι δεν προχώρησε ποτέ στη ζωή του, φρόντισε να με ενημερώσει ο ίδιος. Ε, είναι κομματάκι creepy, όχι;; Έχω αρχίσει να φοβάμαι, δε σου κρύβω, τόσα γίνονται κάθε μέρα με ανθρώπους που είχαν απωθημένα από κοπέλες που τους απέρριψαν. Οι οικογένειές μας είναι αρκετά γνωστές στην πόλη, δε θέλω να γίνει θέμα, άλλωστε η αστυνομία δε θα ασχοληθεί με τα 2-3 μηνύματα το χρόνο.
ΟΥΦ....
Σε παρακαλώ μην αγνοήσεις το μήνυμά μου, δεν ξέρω τί άλλες εναλλακτικές έχω.
Εσύ τί λες;

ΥΓ Να σημειώσω ότι ο νυν γνωρίζει την κατάσταση, αλλά μέχρι στιγμής είπαμε να φερθούμε "πολιτισμένα"....


Γεια σου και σε εσένα κοπελιά,

Έχω δει κολλήματα και κολλήματα στη ζωή μου, αλλά τέτοιο που να κρατάει 10 χρόνια χωρίς ανταπόκριση, πρώτη φορά.
Ok, ψέματα, έχω δει και σε κάτι b-movies ταινίες, που στο τέλος καταλήγουν σε μακελειό και αίμα! Αυτά έχεις δει και εσύ και ψιλοφοβάσαι ε;

Καταρχήν, σταμάτα να βλέπεις τέτοιες ταινίες. Δες κάτι πιο ρομαντικό, πιο χαλαρό. Καμιά κωμωδία στην τελική. Άσε τα θρίλερ, σου μπαίνουν ιδέες. Ναι, άσε και τις ειδήσεις - δεν είναι ειδήσεις αυτές, σπλάτερ έχουν καταντήσει.
Και ναι, είναι κάπως creepy η συμπεριφορά του. Δεν διαφωνεί κανείς σε αυτό. Αλλά μην μπλέξουμε και αστυνομίες. Μην μας κάνει και σήριαλ ο Μανουσάκης αύριο μεθαύριο.

Λοιπόν έτσι όπως τα σκέφτομαι, δύο πράγματα μου έρχονται στο μυαλό.

1. Να σου πω, δεν αλλάζεις mail και κινητό λέω εγώ καλύτερα; Μπαμ μπαμ τα κάνεις αυτά σήμερα. Η τεχνολογία κάνει θαύματα. Και που θα πάει, θα το πάρει το μήνυμα (λέμε τώρα, 10 χρόνια έχουν περάσει και τρεις λαλούν και δύο χορεύουν ο τύπος).

2. Ωραίο το αγόρι σου; Μάγκας; Άντρας; Δεν τον πιάνει «πολιτισμένα» να του πει δύο λογάκια λέω εγώ; Ξέρεις μωρέ, την επόμενη φορά που θα στείλει μήνυμα. Τύπου «φίλε, να σου πω, επειδή έτσι και έτσι, κόψε τα μηνύματα και μην την ενοχλείς».

Και τα λέω αυτά τα δύο παραπάνω, επειδή από ότι κατάλαβα και εσύ δεν θέλεις να πάρει και διαστάσεις το θέμα.
Όπως να τον κάνεις ρόμπα σε όλη την πόλη, τύπου πόσο κολλιτσίδας και τρομακτικός είναι με αυτά που κάνει. Ή να πιάσεις την οικογένειά του να τον μαζέψει (δεν γνωρίζω κι αν τους ξέρεις μέσα σε όλα).

Βέβαια πάντα υπάρχει η λύση να τον αγνοείς επιδεικτικά. Ούτε τυπικές απαντήσεις, ούτε τίποτα. Γράψιμο μόνο. Σε εμένα κάποιες φορές έχει πιάσει αυτό.

ΥΓ.: Βρε, τώρα που μου ήρθε, δεν έχεις καμιά απελπισμένη όχι-και-τόσο-πολύ φίλη σου να της τον γνωρίσεις; Με ένα σμπάρο δύο τριγώνια!