Είχαμε ελεύθερη σχέση, εγώ ήθελα δεσμό. Νιώθει πράγματα για μένα αλλά μου είπε όχι

Γεια σας,

Είμαι 23 ετών και τον περασμένο Απρίλιο γνώρισα τυχαία ένα παιδί, 27 ετών. Από την αρχή έδειξε ότι του αρέσω,ότι ενδιαφέρεται..Βρισκόμασταν αρκετά συχνά,είχαμε προχωρήσει σεξουαλικά.

Εγώ υπέθεσα ότι ήμασταν μαζί αφού διατηρούσαμε και επικοινωνία απλά όχι καθημερινή. Όταν μετά από ενάμιση μήνα τον ρώτησα τί ακριβώς έχουμε μεταξύ μας εκείνος μου είπε ότι περνάει τέλεια μαζί μου αλλά ότι δεν αναζητά σε αυτή τη φάση της ζωής του κάτι παραπάνω από αυτό! Εγώ νευρίασα,του είπα να το σταματήσουμε εδώ αλλά την επόμενη μέρα κιόλας το μετάνιωσα δεδομένου ότι και εγώ βρισκόμουν σε μια δύσκολη φάση της ζωής μου και δεν ήξερα τι ακριβώς ήθελα από αυτόν.

Εκείνος δέχτηκε να συνεχίσουμε αλλά απέφευγε να συναντηθούμε, ίσως είχε τρομάξει. Έφυγα τότε εγώ για διακοπές (καλοκαίρι πια) και για ένα μήνα που έλειπα εκείνος μου έστελνε καθημερινά,με έπαιρνε τηλέφωνο,μου έλεγε ότι του λείπω και διάφορα τέτοια. Με διεκδικούσε και ανταποκρίθηκα. Όταν επέστρεψα από τις διακοπές βρεθήκαμε την πρώτη μέρα κιόλας και από τότε μέχρι πρίν λίγες μέρες συνεχίζαμε να βρισκόμαστε, να περνάμε αρκετό χρόνο μαζί και να κάνουμε πράγματα καθώς και η επικοινωνία μας έγινε σχεδόν καθημερινή. Ακριβώς σαν να ήμασταν σε σχέση. Όλα αυτά με δική του πρωτοβουλία.

Όμως εγώ με αυτή του την συμπεριφορά άρχισα να αισθάνομαι πράγματα γι'αυτόν ώσπου με τον καιρό δεν μπόρεσα πλέον να τα διαχειριστώ. Του μίλησα για το πώς νιώθω και πως σε αυτό το σημείο ή συνεχίζουμε μαζί προχωρόντας σε σχέση ή το τελειώνουμε για να μην πληγωθώ περισσότερο. Εκείνος το σεβάστηκε, μου είπε περίπου τα ίδια με την πρώτη φορά, ότι εδώ και 2 χρόνια τον απασχολούν τα οικονομικά και τα οικογενειακά του, τι θα απογίνει επαγγελματικά και ίσως τον επηρεάζουν σε όλο αυτό.
Με προβλημάτισε όμως η αντίδρασή του, πριν φύγει του είπα ότι τον αγαπάω και αμέσως με αγκάλιασε. Μου είπε ότι και εκείνος δέθηκε πολύ μαζί μου όλο αυτόν τον καιρό, ότι στεναχωριέται πάρα πολύ που θα τελειώσει όλο αυτό που είχαμε και ότι είναι σίγουρο πως θα του λείψω.

Γίνεται να νιώθει όλα αυτά αλλά να προτιμά να με αφήσει να φύγω παρόλο που στεναχωρήθηκε και ο ίδιος; Και αν δεν ένιωσε τίποτα,αν δεν ισχύουν όλα αυτά που είπε,γιατί συνέχισε μαζί μου τόσο καιρό με αυτό τον τρόπο ενώ θα μπορούσε άνετα να βρισκόμαστε μόνο για να περνάμε καλά χωρίς πολλά-πολλά;

Αγαπητή φίλη,

Έχω όλη την καλή διάθεση να απαντήσω στα πολλά και μεγάλα ερωτήματά σου. Και θα το κάνω. Αλλά πρώτα θα ήθελα να σου κάνω εγώ μια ερώτηση: τι κόλλημα έχεις με το να βάζεις ταμπέλες; Ok, πες ότι καταλαβαίνω την πρώτη φορά. Αλλά βλέπεις ότι μετά αλλάζει η φάση. Περνάς καλά. Γιατί αμέσως εκεί, να βάλεις ταμπέλα, τι έχουμε και τι έχουμε; Πονοκέφαλο κοπελιά με τη μανία σου για ταμπέλες. Τα είπα και ηρέμησα. Και πάμε τώρα στα θέματά σου.

Προφανώς και ένιωθα πράγματα για σένα και για αυτό είχατε επαφή καθημερινά και περνούσατε αρκετό χρόνο μαζί (στη δεύτερη περιοδό σας). Αλλά, μάλλον είχε προβλήματα και μάλιστα αρκετά. Άρα δεν ήταν σε mood να είσαι η αρχική του προτεραιότητα. Και πολλοί είναι αυτοί που προτιμούν να μην έχουν σχέση, αν δεν μπορούν να τη λειτουργήσουν όπως εκείνοι φαντάζονται.

Όσο για το ερώτημά σου "γιατί συνέχισε μαζί μου τόσο καιρό με αυτό τον τρόπο ενώ θα μπορούσε άνετα να βρισκόμαστε μόνο για να περνάμε καλά χωρίς πολλά-πολλά;" θα σου απαντήσω αυτό: δεν θα περνούσατε καλά, γιατί κάποια στιγμή θα τον είχες ξαναρωτήσει "που πάει με εμάς"!

Κι αν δεν κατάλαβες κάτι, αυτή η καθημερινή επαφή μαζί σου, ήταν και ο τρόπος του για να κάνει τα βήματα προς τη σχέση. Πιστεύω πως αν είχες λίγο υπομονή και δεν είχες κολλήσει με τις ταμπέλες θα γινόταν. Αλλά...