Release Athens 2018: Oι Thievery Corporation μας οδήγησαν και πάλι «προς τον ήλιο»

Διονυσία Καλαποθαράκου
Release Athens 2018: Oι Thievery Corporation μας οδήγησαν και πάλι «προς τον ήλιο»

Nαι, προφανώς και ξεκίνησαν τη συναυλία τους στην Πλατεία Νερού με το «Marching the Hate Machines» (Into the Sun)...

13
05
03
04
16

Θυμάσαι τα λευκώματα που γράφαμε μικρές; Σε αυτά που απαντούσαμε ερωτήσει όπως «τι είναι για εσένα αγάπη;», «τι εστί φιλία;» και άλλα τέτοια «κοριτσίστικα», χαριτωμένα πράγματα; Aν μεταφέρουμε αυτές τις παιδικές μας απορίες στο σήμερα και χρειαστεί να απαντήσουμε στην ερώτηση «τι είναι για εσένα καλοκαίρι» η απάντηση θα είναι κοινή και επαναλαμβανόμενη: συναυλίες. Και μουσικά φεστιβάλ. Σαν το Release Athens 2018, την διοργάνωση που απαντάει σε όλες μας τις ερωτήσεις μας περί μουσικής, live performances και καλοκαιρινής διάθεσης.

Εκεί δίπλα στη θάλασσα, στην Πλατεία Νερού, εκτυλίχτηκε και φέτος μία από τις αρτιότερες συναυλιακές διοργανώσεις και εμείς ήμασταν εκεί. Ήμασταν εκεί από νωρίς για να λικνιστούμε στους ήχους των Golan , της Angelica Dusk και των Magenta Flaws αλλά και για να υποδεχτούμε ένα από τα σπουδαιότερα συγκροτήματα στην ιστορία της reggae, τους εμβληματικούς UB40. Oι co-headliners της 1ης Ιουνίου μας έδειξε στην πράξη γιατί παραμένει στην καρδιά μίας τόσος μεγάλης μερίδας του κοινού τα τελευταία 40 χρόνια.

Ξεκινώντας το live του με το αγαπημένο «Here I Am (Come And Take Me)» και ολοκληρώνοντάς το live τους με τη μνημειώδη διασκευή του «Red, red wine», έκαναν περίπου 10.000 άτομα να λικνίζονται στα ακούσματά τους και να ταξιδεύουν νοητά κάπου στην Καραϊβική. Με τον αυθεντικό τραγουδιστή τους, Ali Campbell, στα φωνητικά και με τις επιτυχίες τους «Just Another Girl», «I Got You Babe» και «(I Can’t Help) Falling In Love With You» μας υπενθύμισαν για τα 80s και τα 90s ήταν δύο τόσο σημαντικές δεκαετίες για τη μουσική μας κληρονομιά.

Και αφού κατέβηκαν από την σκηνή, καταχειροκροτούμενοι από τον κόσμο, εκεί γύρω στις 23:00, ήρθε η ώρα που οι περισσότεροι από εμάς περιμέναμε με ανυπομονησία. Παρόλο που μπορεί κάπως αντίστοιχα να νιώθαμε και πέρυσι αυτήν την εποχή στο ίδιο ακριβώς σημείο. Ήρθε η ώρα να ακούσουμε, για ακόμα μία χρονιά, ζωντανά το «Marching the Hate Machines (Into the Sun)» και να ζητωκραυγάσουμε για την «άφιξη» των Thievery Corporation στη σκηνή. Με έναν νέο δίσκο στη βαλίτσα τους, το «Treasures from the Temple» και καινούργια τραγούδια –ήδη επιτυχίες!- όπως τα «Voyage Libre», «History» και «Waiting too long» να ερμηνεύονται πρώτη φορά live μπροστά στο αθηναϊκό κοινό, μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας πως αυτή εκεί η στιγμή θα ήταν η απάντησή μας στο «τι είναι καλοκαίρι».

«Καλοκαίρι είναι να ακούς τους Thievery Corporation, να χορεύεις με μία μπύρα στο χέρι και να είσαι έτοιμη να ερωτευτείς/ζήσεις/ονειρευτείς και πάλι από την αρχή». Με ένα setlist 20 επιτυχιών, ανάμεσα στις οποίες το «Warning Shots», το personal favorite, «Letter to the Editor» και το «True Sons of Zion» ξεσήκωσαν τον κοινό και γέμισαν με τους electro-trip hop ρυθμούς τους την Πλατεία Νερού.

Είκοσι τραγούδια για τα «20 χρόνια από την πρώτη φορά που εμφανίστηκαν στην Αθήνα», όπως μας θύμισε τη στιγμή που βγήκε on stage ο Rob Garza, είκοσι τραγούδια που χορέψαμε με τα χέρια στον αέρα εκεί δίπλα στη θάλασσα αυτή τη ζεστή πρώτη μέρα του Ιουνίου. Κλείνοντας, όπως πάντα, με το «The Richest Man In Babylon» συνειδητοποιήσαμε για ακόμα μία φορά πόσο «πλούσιοι» γινόμαστε γεμίζοντας τα αυτιά και την καρδιά μας με τέτοιες μελωδίες. Μέχρι την επόμενη φορά που θα τις ξανακούσουμε… στο επόμενο Release!
Photo credit: Mitsos Tsountaros