Ανέβα, η μέρα ξεκινάει!

Ζούμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας στη σκιά. Στη σκιά του γραφείου, τη σκιά των deadlines, την σκιά των καθημερινών υποχρεώσεων. Σε μια χώρα που οι περισσότερες ημέρες είναι ηλιόλουστες, εμείς μοιάζει να μην απολαμβάνουμε τον ήλιο που μας «αναλογεί». Να μην καταφέρνουμε με απόλυτη επιτυχία, να νιώσουμε ζωντανοί και ελεύθεροι. Τουλάχιστον όχι όσο θα έπρεπε.

Θα μου πεις (και δίκιο θα έχεις): «Άσε μας ρε φιλαράκι, εδώ δεν προλαβαίνουνε να ανασάνουμε». Εγώ με τη σειρά μου, θα σου πω ότι σε νιώθω απόλυτα. Διότι, κι εγώ στην ίδια φάση είμαι. Διότι, και για μένα η εβδομάδα τρέχει σε ταχύτητα που ούτε καν ο Γουσέιν Μπολτ δεν μπορεί να προλάβει, πόσo μάλλον εγώ. Και τώρα που το σκέφτομαι, έχω ξεχάσει να πάω σουπερμάρκετ. Όμως, τι; Έτσι θα ζούμε, τώρα; Στη σκιά;

Διαβάστε περισσότερα εδώ.