Η ταινία για την απώλεια ενός παιδιού σε μαζικούς πυροβολισμούς που αξίζει 12 λεπτά από τη ζωή σου

Δεν υπάρχει σωστός τρόπος να σχολιάσεις τέτοια θέματα. Το ότι το 2022 συνεχίζουμε να συζητάμε για μακελάρηδες που μπαίνουν στα σχολεία και θερίζουν τα παιδιά, δασκάλους και προσωπικό, γιατί μπορούν απλά με τρομακτική ευκολία να προμηθευτούν όπλο χωρίς καν να το δηλώσουν, χωρίς καν να ελεγχθούν, σε κάνει πραγματικά να σκέφτεσαι πόσες άλλες τραγωδίες πρέπει να συμβούν για να πάρουν κάποιοι ένα μάθημα; Πόσα ανθρώπινες ζωές πρέπει να χαθούν; Πόσα παιδιά δε θα μεγαλώσουν ποτέ, στον βωμό των συμφερόντων;

Την ευθύνη για την τραγωδία σαφώς και δεν έχει μόνο «η πράξη ενός μεμονωμένου και διαταραγμένου εγκληματία», όπως θέλουν κάποιοι να υποστηρίζουν για να συνεχιστεί το λόμπι των όπλων να δρα και αναπτύσσει τον επιχειρηματικό του κολοσσό ανενόχλητο. Αλλά μάλλον ακόμη δεν έχει λαβωθεί αρκετά η ανθρωπότητα για να κινητοποιηθεί κοινωνικά και πολιτικά…

If Anything Happens I Love You

Μετά το ανατριχιαστικό μακελειό στο Τέξας που προστέθηκε στην πληθώρα μελανών σελίδων της ιστορίας μας, μου ήρθε ξανά στο μυαλό η ταινία μικρού μήκους «If Anything Happens I Love You» (2020), δηλαδή «Αν Συμβεί Κάτι, Σας Αγαπώ» στο Netflix. Η ταινία πήρε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους το 2021 και, όταν τη δεις, θα καταλάβεις ακριβώς το γιατί. Κινηματογραφικά και συναισθηματικά.

Μέσα σε μόλις 12 λεπτά, ο Michael Govier και ο Will McCormack εστιάζουν στο πένθος των γονιών όταν το κοριτσάκι τους σκοτώνεται στο σχολείο μέσα σε ένα μακελειό. Δύο άνθρωποι που δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν την απώλεια του παιδιού τους, ένα παιδί γεμάτο ζωή που αμέριμνο πηγαίνει στις «ασφαλείς» εγκαταστάσεις του δημοτικού σχολείου.

01

03

Ο τρόπος με τον οποίο η σκηνοθεσία περνάει όλα τα συναισθήματα των γονιών και της κόρης δε χρειάζεται λόγια για να μεταφραστεί. Οι σκηνοθέτες αφήνουν τις σκιές, του παρόντος και του παρελθόντος, να διηγηθούν όλη την ταινία. Η ιδέα ήταν του Govier που φαντάστηκε τις σκιές ως τα συναισθήματα που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να «πιάσουν».

Ο Govier και ο McCormack συναντήθηκαν με πολλούς γονείς που έχουν χάσει τα παιδιά τους σε μαζικούς πυροβολισμούς, ενώ συνεργάστηκαν πολύ στενά με τον Everytown for Gun Safety, έναν Αμερικανικό μη κερδοσκοπικό οργανισμό που μιλάει για τον έλεγχο της οπλοκατοχής.