«Δε μας νοιάζει με ποιον μπλέκετε»: Όταν οι Oasis έβαλαν τέλος στο καρακιτσαριό μιας viral απιστίας

Όταν ο Liam Gallagher είπε: «Doesn’t matter to us who you’re f@@king mingling with, or tingling with or fingering with. None of our fucking business», έσωσε, έστω και για λίγο, την αξιοπρέπεια του δημόσιου λόγου.

Ανθρωποφαγία ΟΛΕ!

Ήταν απλώς μια συναυλία των Coldplay στη Μασαχουσέτη. Ή έτσι νόμιζες. Μέχρι που η κάμερα της αρένας εστίασε σε ένα φαινομενικά τρυφερό ζευγάρι –που εν ριπή οφθαλμού μετατράπηκε σε σκηνή παρανομίας. Μια αγκαλιά. Ένα βλέμμα τρόμου. Μια αμήχανη απομάκρυνση. Και μια δήλωση του Chris Martin από μικροφώνου: «Ωχ, τι έχουμε εδώ; Ή έχουν παράνομο δεσμό ή είναι πολύ ντροπαλοί».

Αυτό ήταν. Το απόλυτο timeline μιας πολιτισμικής κατρακύλας ξεκινούσε. Το βίντεο έγινε viral. Τα πρόσωπα ταυτοποιήθηκαν: ο CEO της Astronomer Andy Byron και η Chief HR Officer Kristin Cabot. Το κοινό δεν ήθελε εξήγηση –κουτσομπολιό. Διότι έτσι λέγεται. Και το πήρε.

Η εταιρεία εξέδωσε ανακοίνωση πως «ξεκίνησε επίσημη έρευνα για το θέμα και θα ακολουθήσουν περαιτέρω πληροφορίες σύντομα», ενώ έθεσε και τους δύο εργαζόμενους σε διαθεσιμότητα. Στη συνέχεια ακολούθησε η δεκτή παραίτηση του Byron. Την ίδια στιγμή, τα social media εξελίσσονταν σε διαγωνισμό λιθοβολισμού, υπό το πρόσχημα της ηθικής. Η ανθρωποφαγία είχε ήδη κερδίσει.

Συναυλία Coldplay: Παραιτήθηκε και «εξαφανίστηκε» από την Astronomer ο Andy Byron

Conscious uncoupling στην περίπτωσή σου Chris Martin μου, αλλά το σχόλιο για τον άπιστο -κάπως- κακό

«Δε μας νοιάζει με ποιον μπλέκετε»: Όταν οι Oasis έβαλαν τέλος στο καρακιτσαριό των viral καμερών

Εκεί που όλα έδειχναν πως θα βουλιάξουμε κι άλλο στην κουλτούρα της κλειδαρότρυπας και των εξευτελιστικών σχολίων εμφανίζεται στη σκηνή του Μάντσεστερ ο Liam Gallagher και δηλώνει:

«Do we have any lovebirds in the house? Don’t worry, we ain’t got any of that Coldplay, snidey fucking camera shit. It doesn’t matter to us who you’re fucking mingling with, or tingling with or fingering with. None of our fucking business».

Aka:

«Έχουμε ερωτευμενάκια εδώ μέσα; Μην ανησυχείτε, εδώ δεν παίζουν οι μ@@@@ κάμερες- ρουφιάνοι των Coldplay. Δεν μας νοιάζει με ποιον μπλέκετε, γουστάρετε ή φασώνεστε. Δεν είναι δική μας γ@@@@ δουλειά».

Ακριβώς αυτό. Χωρίς επιτροπές ηθικής, χωρίς passive-aggressive χιούμορ τύπου Chris Martin. Ένα ξεκάθαρο «Δεν είναι δουλειά μας». Η απόλυτη φυγή από το τέλμα της μικροπρέπειας.

Από πότε μια συναυλία έγινε πίστα «μπουγαδόνερων»;

Το viral video -που η διάσταση που πήρε τόσες μέρες είναι να απορείς, είναι μια μελέτη περίπτωσης στο πώς ο δημόσιος χώρος μετατράπηκε σε reality show. Το επιχείρημα «όποιος δεν θέλει να εκτεθεί, να μην πάει στη συναυλία» είναι απεχθές. Ο δημόσιος χώρος δεν είναι προέκταση του TikTok. Οι άνθρωποι δεν είναι υλικό για content. Η ελευθερία του θεάματος δεν μπορεί να είναι ο δούρειος ίππος της εξευτέλισης.

Η δήλωσή του λειτουργεί ως δημοσιογραφική παρέμβαση, καλύτερη από κάθε «αποκλειστικό ρεπορτάζ». Δεν είπε ότι η απιστία είναι εντάξει. Δεν είπε ότι δεν υπάρχουν όρια. Είπε απλώς πως δεν είναι ο χώρος του live show το μέρος όπου τίθενται τέτοια ζητήματα. Και πως δεν είναι ο ρόλος του κοινού να δικάζει.

Κόντρα στα trends

Ο Gallagher τοποθετήθηκε απέναντι σε μια κουλτούρα που έχει θεοποιήσει το κουτσομπολιό και την κλειδαρότρυπα. Σε μια γενιά που χαίρεται περισσότερο όταν «ξεμπροστιάζει» παρά όταν καταλαβαίνει.

Και η κουβέντα του δεν ήταν στιλιστική. Ήταν και πολιτική. Η άρνηση να συμμετέχει σε αυτή την παράσταση εξευτελισμού είναι η πιο σπουδαία δήλωση δημόσιας ενσυναίσθησης εδώ και καιρό. Η πραγματική επανάσταση δεν είναι στο να τα ...σπάσεις πάνω στη σκηνή, αλλά στο να σταθείς απέναντι στον μικροαστισμό της κοινωνικής καταδίκης.

Να μη ξεχνάμε, οι συναυλίες δεν είναι για να κυνηγάς ανθρώπους. Είναι για να τους αφήνεις να χαθούν μέσα στον ήχο. Γιατί η μουσική είναι ελευθερία, όχι reality.

Το «None of our fucking business» του Liam Gallagher είναι το πιο ώριμο, νηφάλιο, ακομπλεξάριστο σχόλιο που θα μπορούσαμε να ακούσουμε. Μια απάντηση σε έναν κόσμο που πιστεύει ότι έχει δικαίωμα να ξέρει τα πάντα, να καταδικάζει τους πάντες και να ζητά συγγνώμη μόνο όταν χάσει ακόλουθους.

Και κάπου ΕΛΕΟΣ.