Πρότυπο καθηγήτριας...

Η εκπαίδευση αλλάζει με γοργούς ρυθμούς, η τεχνολογία έχει εισχωρήσει μέσα της και την έχει διαφοροποιήσει. Ο σταθερός ρόλος ο οποίος δεν αλλάζει είναι ο ρόλος του καθηγητή. Πώς όμως θα έπρεπε να είναι ο καθηγητής;

Η κυρία Α. είναι μια καθηγήτρια η οποία για μένα αποτελεί πρότυπο. Αυτή η κυρία είναι μητέρα φίλη και καθηγήτρια για τα παιδιά. Φτιάχνει ανθρώπους για το μέλλον, όχι μόνο επιστήμονες που θα εργάζονται σαν μηχανήματα με σκοπό να εκπληρώνουν κάθε επιθυμία του αφεντικού τους. Δίνει χρόνο από το πολύτιμο μάθημά της, το οποίο αποτελείται από σελίδες γεμάτες λόγια κακογραμμένα όπου οι μαθητές είναι υποχρεωμένοι να παπαγαλίζουν, με σκοπό να συζητήσει με τα παιδιά για τις αξίες, τους προβληματισμούς τους αλλά και για σχολιάσει τις ειδήσεις. Τους βοηθάει με σκοπό να μπορούν να κατανοήσουν τις αλλαγές ώστε όταν βγουν στον πραγματικό κόσμο να μπορούν να είναι σωστοί πολίτες.

Μήπως λοιπόν αυτοί οι καθηγητές μπορούν να αλλάξουν την εκπαίδευση;

Αυτοί που ενδιαφέρονται για τον μαθητή σαν άνθρωπο και όχι σαν κάποιον που πρέπει να αποστηθίσει τόμους βιβλίων.
Μήπως αυτό χρειάζονται και τα παιδιά, ένα καθηγητή που να τους εμπνέει θα τους βοηθάει ψυχολογικά και νοητικά ώστε να μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους;

Μήπως όμως και η παιδεία χρειάζεται τέτοιους ανθρώπους γεμάτους με αγάπη και πάθος γι αυτό το λειτούργημα που ασκούν;