«Το πάρτυ της ζωής μου» και 4 ακόμα μονόλογοι που γράφουν ιστορία φέτος στο θέατρο

Τζένη Ντεμιράι
«Το πάρτυ της ζωής μου» και 4 ακόμα μονόλογοι που γράφουν ιστορία φέτος στο θέατρο

Μονόλογοι που αγγίζουν την ψυχή όσων αγαπούν το θέατρο σε μία ζοφερή πραγματικότητα.

Ζώντας σε μία εποχή που περιβαλλόμαστε από οθόνες, η ανάγκη των πραγματικών αισθήσεων έχει γίνει πολυτιμότερη από κάθε άλλη περίοδο. Έχοντας πλέον συνηθίσει να βλέπουμε τις πιο απίστευτες και εξωπραγματικές εικόνες σε μικρές και μεγάλες οθόνες, τα απλά πράγματα χάνονται από το οπτικό μας πεδίο, κάνοντας μας μερικές φορές να λησμονήσουμε, ακόμα, ότι τα πιο απλά είναι και τα πιο ουσιαστικά.

Αυτά τα «απλά πράγματα», τις απλές εικόνες που δεν έχουν φανταχτερά εφέ αλλά έχουν πλούσιο συναισθηματικό φορτίο, τα συναντάμε στο θέατρο.

Ιδιαίτερα μάλιστα σε μονολόγους, όπου η λιτότητα κυριαρχεί και το συναίσθημα φουντώνει, έχουμε την ευκαιρία να συνδεθούμε ξανά με τις αισθήσεις μας αλλά και τα ίδια μας τα συναισθήματα.

Παρακάτω, συγκεντρώσαμε τους μονολόγους που αξίζει να δεις στο θεατρικό σανίδι αυτή τη σεζόν

1. Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου Ταχτσή

Η βραβευμένη για τον ρόλο της Έλλης Ζάχου Ταχτσή, Ράνια Σχίζα, επιστρέφει για τρίτη χρονιά στο θέατρο υποδυόμενη την μητέρα του Κώστα Ταχτσή σε ένα καθηλωτικό μονόλογο.

Η υπόθεση του έργου

Η Έλλη Ζάχου Ταχτσή, μητέρα του σπουδαίου μεταπολεμικού λογοτέχνη Κώστα Ταχτσή, υπήρξε μια ανυπόταχτη γυναίκα, που το μόνο που ήθελε, ήταν να ζήσει ελεύθερη και να αγαπηθεί. Ατύχησε και στα δύο. Υπέκυψε στη σκληρότητα της εποχής της και έγινε πιο σκληρή από αυτήν.

«Η μάνα αυτουνού». Προσφώνηση απαξιωτική, ειρωνική, σαρκαστική, μα τόσο οικεία, τόσο γνώριμη. Ειπωμένη υπαινικτικά και πάντοτε χαμηλόφωνα. Σχεδόν ψιθυριστά. Από αυτούς τους ψίθυρους που είναι μαχαιριές στην καρδιά. Που καμιά φορά όμως γίνονται και φονικά. «Ο γιος αυτηνής», ο Κώστας Ταχτσής, δολοφονήθηκε. Όπως «δολοφονείται» σ’ αυτόν τον κόσμο, ότι απειλεί να ξεσκεπάσει την υποκρισία του.

«Η μάνα αυτουνού», από τα λιγότερα φωτισμένα πρόσωπα στον κυρίως αυτοβιογραφικό συγγραφικό κόσμο του Κώστα Ταχτσή. Στον οποίο βασίστηκε για να γράψει και το σημαντικότερο έργο του. Το «Τρίτο Στεφάνι». Που αποτελεί, πέρα από μια καταγραφή κι ένα ξεμασκάρεμα της αγίας ελληνικής οικογένειας. Κι αν το «Τρίτο Στεφάνι» ταυτίζεται με την ίδια την Ελλάδα, η ιστορία της μητέρας του, ταυτίζεται με όλα τα κρυμμένα μυστικά, που κρατάμε καλά κλειδωμένα σε σκονισμένα μπαούλα, στοιβαγμένα στα υπόγεια της ψυχής μας.

Στο θέατρο VAULT από 28 Οκτωβρίου έως 26 Νοεμβρίου

2. Μέδουσα

Μπλέκοντας την ελληνική μυθολογία με την σύγχρονη πραγματικότητα, οι Κωνσταντίνος Παλίλης και Μαρία Σ. Αποστολάτου επιδιώκουν να αφηγηθούν μία ιστορία στο επίκεντρο της οποία τίθεται η σεξουαλικη κακοποίηση. Το έργο παρουσιάζει τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει μία σύγχρονη γυναίκα, ενώ ταυτόχρονα καταδεικνύει τον οικογενειακό κύκλο, την εφηβεία και την ενηλικίωση, έτσι όπως οι άνθρωποι την αντιμετωπίζουν οδηγώντας στο συμπεράσματα για το πώς θα έπρεπε να την κατανοήσουν.

Στο Θέατρο Αλκμήνη από Κυριακή 12 Νοεμβρίου

3. To πάρτυ της ζωής μου

Ένα πάρτυ συναισθημάτων έχουν προετοιμάστει για δεύτερη χρονιά η Ελένη Ράντου και ο Ανέστης Αζάς. Κεντρική ηρωίδα είναι ένα επτάχρονο κορίτσι, το οποίο ξεκινά να απαριθμοί όλους τους υπέροχους λόγους για να ζεις, μετά από απόπειρα αυτοκτονίας της μητέρας της. Τα χρόνια περνούν και η λίστα όλο και μεγαλώνει.

Στο θέατρο Διάνα έως 17 Δεκεμβρίου

''TO-PARTY-THS-ZWHS-MOY''-PHOTO_1.jpg

4. Το μπουφάν του της Χάρλεϋ ή πάλι καλά

«Το μπουφάν του της Χάρλεϋ ή πάλι καλά» του Βασίλη Κατσικονούρη με την Μαριάννα Τουμασάτουμας θυμίζει ότι κάθε εποχή έχει τις δικές της ανάγκες και οι νέοι θα χρειάζονται πάντα κάποιον να τους στηρίξει για να πετάνε ελεύθεροι προς το μέλλον τους, χωρίς να κινδυνέψουν και να χαθούν.

Ένας μονόλογος – κλαυσίγελος μιας γυναίκας στο μεταίχμιο μεταξύ σκληρότητας και τρυφερότητας, σοφίας και τρέλας, κωμικότητας και τραγικότητας. Μιλάει στον εύζωνα γιό της που φυλάει σκοπιά στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη. Απέναντι της αυτός, θέλει δε θέλει θα την ακούσει, παλιά όταν του μιλούσε η μάνα του έφευγε, τώρα είναι ανυπεράσπιστος μπροστά της. Ανυπεράσπιστη κι αυτή, μόνο μία ομπρέλα έχει να κρύβεται από κάτω της σαν σε καταφύγιο από την πραγματικότητα. Κι όταν η πραγματικότητα δεν της ταιριάζει η ομπρέλα της τη σώζει πάλι όπως τον ακροβάτη που σχοινοβατεί. Για να συνεχίζει να ισορροπεί ξανά πάνω στο μεταίχμιο της. Στην οδυνηρή κόψη του «Πάλι καλά», ένα σχοινί πάνω στο οποίο μετεωριζόμαστε όλοι μας και κάθε μέρα.

Στο Θέατρο ΦΑΡΓΚΑΝΗ ΝΕΟ έως 5 Νοεμβρίου 2023

5. Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα

Ο καινούργιος θεατρικός μονόλογος του Βασίλη Κατσικονούρη «Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα», που χάρισε το βραβείο αναγνωστών καλύτερης αντρικής ερμηνείας για το 2022 στον Γιώργο Νινιό, επαναλαμβάνεται για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Η καταξιωμένη στην Κύπρο ερμηνεύτρια και σκηνοθέτρια Ερμίνα Κυριαζή και ο διακεκριμένος ηθοποιός Γιώργος Νινιός ενώνουν τις δυνάμεις τους για να αφηγηθούν μια ιστορία γεμάτη χιούμορ και συγκίνηση με κύρια θέματά της την ανδρική μοναξιά και τη ματαίωση, μαζί όμως με ένα βαθύ αίσθημα αξιοπρέπειας, ως πυξίδα και ως ύστατη νίκη σε πείσμα της ήττας και της φθοράς.

Ο Τσιτάχ, ένας πολύπειρος βετεράνος τερματοφύλακας της Εθνικής Ελλάδος, κάνει έναν ειλικρινή απολογισμό της μακροχρόνιας πορείας του, προσκεκλημένος από ένα σχολείο για να μιλήσει στα παιδιά για την αξία της άμιλλας και τα αθλητικά ιδεώδη. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αθλητισμού, εξιστορεί γεγονότα και εμπειρίες από τη ζωή και την καριέρα του ξετυλίγοντας σιγά-σιγά το κουβάρι της ύπαρξης του, από τη δόξα, τα πλούτη και τα φώτα της δημοσιότητας μέχρι το μηδέν και το περιθώριο.