5 ταινίες για να δεις όταν σου λείπει πολύ κάποιος και ίσως νιώσεις καλύτερα - ίσως και όχι
Ίσως αυτές οι ταινίες να απαλύνουν λίγο τον πόνο, όταν σου λείπει κάποιος.
Είτε πρόκειται για έναν πρώην, έναν φίλο, έναν ανεκπλήρωτο έρωτα ή ακόμα και μια χαμένη εκδοχή του εαυτού σου, θα σου λείψει και δεν μπορείς να το αλλάξεις. Κάποιες φορές μας λείπουν άνθρωποι, καταστάσεις ή στιγμές που δε μπορούμε να έχουμε ξανά και κάθε σημείο του σώματός μας ζητά να επιστρέψει στο παρελθόν.
5 ταινίες του 2025 για να δεις το Σαββατοκύριακο στο σπίτι - φυσικά και το Sinners είναι στη λίστα
Οι παρακάτω ταινίες είναι ό,τι χρειάζεσαι σε αυτές τις στιγμές, όταν σου λείπει πολύ κάποιος.
Η Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού (2004)
Δες το όταν: Δεν αντέχεις άλλο να κάθεσαι παρέα με τις αναμνήσεις σου.
Γιατί λειτουργεί: Όλοι μας ευχόμαστε να μπορούσαμε να ξεχάσουμε κάποια πράγματα από τη ζωή μας. Συνήθως, θέλουμε απλώς να ξεχάσουμε ντροπιαστικές στιγμές, έστω και μόνο για να σταματήσουν να παίζουν ξανά και ξανά στο μυαλό μας κάθε μέρα. Που και που, όμως, μια επώδυνη ανάμνηση, συνήθως από έναν χαμένο έρωτα, ξαναβγαίνει στην επιφάνεια του μυαλού μας.
Το Eternal Sunshine of the Spotless Mind φαντάζεται έναν κόσμο όπου αυτό είναι κυριολεκτικά εφικτό. Αν σου λείπει κάποιος που υπάρχει ακόμα, που ζει, αλλά είναι πια απρόσιτος, η ταινία αγγίζει αυτή την αίσθηση. Ίσως μάλιστα σου προσφέρει και ένα είδος συναισθηματικού κλεισίματος. Σίγουρα θα ταυτιστείς μαζί της.
Χαμένοι στη μετάφραση (2003)
Δες το όταν: Είσαι περικυκλωμένη από κόσμο, αλλά νιώθεις μόνος.
Γιατί λειτουργεί: Ακόμα και μέσα στη λάμψη του Τόκιο, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι σου, μπορείς να βρεις μια σύνδεση με αυτή την ταινία. Μπορείς όμως και να τη χάσεις, με τρόπους που σου ραγίζουν την καρδιά - ακόμα κι αν αυτή η σύνδεση ήταν με έναν εντελώς άγνωστο.
Το Lost in Translation αγκαλιάζει αυτές τις αλήθειες, υμνεί τη σημασία της κοινής σιωπής και του τέλειου συγχρονισμού, ενώ σε βοηθά να διαχειριστείς τα συναισθήματα απώλειας για εκείνους τους ανθρώπους που συνάντησες μόνο μία φορά στη ζωή σου.
Και για να σου θυμίσουμε την ταινία... Μια νεαρή, ακολουθώντας στο Τόκιο τον εργασιομανή σύζυγό της που λείπει συνεχώς για δουλειά, γνωρίζει στο μπαρ του ξενοδοχείου έναν έκπτωτο αμερικανό σταρ, ο οποίος γυρίζει ένα διαφημιστικό για ουίσκι. Μαζί θα περιπλανηθούν στην πόλη και θα γνωρίσουν τους κατοίκους του Τόκιο, έστω κι αν δεν ξέρουν λέξη από ιαπωνικά.
Δικός της (2013)
Δες το όταν: νοσταλγείς κάποιον που ίσως ανήκε σε κάποιον άλλον.
Γιατί λειτουργεί: Το Her ακολουθεί έναν συγγραφέα που ερωτεύεται τη Siri - συγγνώμη, τη Samantha. Παρόλο που αυτή η πλοκή σήμερα, το 2025, ακούγεται σαν κάτι συνηθισμένο, το 2013 που βγήκε η ταινία θεωρούνταν περίεργη και ανησυχητική.
Σε κάθε περίπτωση, η σχέση μεταξύ του συγγραφέα (Joaquin Phoenix) και της Siri-Samantha αποδεικνύεται πάρα πολύ παθιασμένη, ακόμα κι όταν ο χαρακτήρας του Phoenix νιώθει ότι εκείνη του ξεγλιστράει και πενθεί επειδή ποτέ δεν την είχε πραγματικά. Όταν δεις αυτή την ταινία, θα νιώσεις όλη τη μελαγχολία του και ίσως ξεπεράσεις τη δική σου.
Ο παλαιστής (2008)
Δες το όταν: Νοσταλγείς μια νεότερη, πιο τολμηρή, πιο δυνατή εκδοχή του εαυτού σου.
Γιατί λειτουργεί: Η ταινία δεν είναι απλά για έναν παλιό παλαιστή. Με τον Mickey Rourke σε μια ερμηνεία-επιστροφή στην καριέρα του, μιλάει για το συναισθηματικό τραύμα του να συνειδητοποιείς πως δεν είσαι πια αυτός που κάποτε αγάπησες. Φυσικά, ίσως αυτό να είναι για να βρεις κάτι καλύτερο.
Ωστόσο, η νοσταλγία και η ντροπή του χαρακτήρα του Rourke γίνονται έντονες καθώς βλέπεις την ταινία. Θα νοσταλγήσεις κι εσύ μια πιο λαμπερή εκδοχή του εαυτού σου και ίσως τελικά να την αφήσεις να φύγει.
Άγρια (2014)
Δες το όταν: Έχεις κάνει κακές επιλογές και έχασες τον εαυτό σου στη διαδικασία.
Γιατί λειτουργεί: Ακόμα κι αν δεν έχεις ξεκινήσει ποτέ μια πεζοπορία χιλίων μιλίων μόνη για να βρεις τον εαυτό σου, θα ταυτιστείς με την κεντρική ηρωίδα του Wild (Reese Witherspoon) καθώς προσπαθεί να ξεφύγει από τον κύκλο της αυτοκαταστροφής της.
Στο τέλος, η ταινία μιλάει για την επιθυμία της για μια παλιά ζωή που δεν μπορεί πια να ξαναζήσει. Αν σου λείπει μια πρώιμη εκδοχή του εαυτού σου, τότε αυτή η ταινία είναι σαν ένα συναισθηματικό στρατόπεδο εκπαίδευσης που σε βοηθά να βγεις από το αδιέξοδο σου.
