Χιλιάδες «Girls & Boys» απόλαυσαν το Primavera Sound Festival με μία παγωμένη Estrella Damm στο χέρι

Από το ζυθοποιείο της Εstrella Damm και το beer tasting στο υπερσύγχρονο εργοστάσιο της εθνικής μπύρας των Καταλανών, στις βόλτες στη Gràcia και στις 2 βραδιές στο εμβληματικό music festival, αυτές οι ημέρες που περάσαμε στη Βαρκελώνη ήταν γεμάτες μουσική, διασκέδαση, shopping, τουριστικά αξιοθέατα και μία αγαπημένη, ξανθιά Lager, με πικάντικη φρεσκάδα στο άρωμα της, ελαφριά γεύση ψημένης βύνης, μία νότα φρούτων αλλά και μία διακριτική πικράδα στην επίγευσή της.

Βeer History X

Το story telling του δικού μας ταξιδιού ξεκινάει από μία επίσκεψη εκεί που παρασκευάζεται «το αστέρι της Βαρκελώνης», στο ζυθοποιείο της Εstrella Damm που βρίσκεται πολύ κοντά στο αεροδρόμιο Εl Prat. Εκεί είδαμε -και το καλύτερο, δοκιμάσαμε- την αγαπημένη μας μπύρα βλέποντας παράλληλα τον so meta -σχεδόν φουτουριστικό- τρόπο παραγωγής της (όλα είναι αυτοματοποιημένα πράγμα που εκμηδενίζει το ενδεχόμενο παραλλαγής στη γεύση της). Ταυτόχρονα μάθαμε την ιστορία της. Δύο μετανάστες από την Αλσατία, ο Αύγουστος Kuentzmann Damm και ο ξάδερφό τους, Ιωσήφ Damm, έφτασαν στην Βαρκελώνη το 1871. Ο Αύγουστος, ζυθοποιός στο επάγγελμα, το 1876 ιδρύει μαζί του την ζυθοποιία Damm στο κέντρο της Καταλανικής πρωτεύουσας, εκεί όπου σήμερα βρίσκονται τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας. Το 1967, δημιουργείται το νέο ζυθοποιείο στην El Prat de Llobregat στη Βαρκελώνη το οποίο στην πορεία έγινε σημείο έρευνας και ανάπτυξης των νέων προϊόντων της εταιρείας.

Μετά το tour στο γκρι-κόκκινο βιομηχανικό location, το οποίο αν δεν ήταν εργοστάσιο θα μπορούσε να είναι ιδανικό set up φωτογράφισης μόδας- κατευθυνθήκαμε στο κέντρο της πόλης για ελαφρύ γεύμα στο Εl Nacional, μία (ή και περισσότερες) παγωμένη Estrella Damm, tapas και συμπάθεια. Το βράδυ χρειαζόμασταν δυνάμεις, γιατί όρεξη είχαμε άφθονη, για την πρώτη μας ημέρα στο Primavera Sound Festival 2023.

01

04

God save the Brit music

To βράδυ της Πέμπτης, της πρώτης μας μέρας στο μουσικό φεστιβάλ, είχε βρετανικό πρόσημο. New Order και Blur, Blur και New Order. Δύο από τα σπουδαιότερα αγγλικά συγκροτήματα μαζί στο ίδιο line up. Οι New Order δεν έχουν κυκλοφορήσει νέο άλμπουμ από το 2015 και το «Music Complete» και το μοναδικό τους νέο σινγκλ ήταν το «Be a Rebel» του 2020, οπότε περιμέναμε ένα set list με αναδρομή στις επιτυχίες τους από τη δεκαετία του ’80 και του ’90 και αυτό ακριβώς είδαμε. Χιλιάδες κόσμου ζητωκραύγαζαν κάτω από το stage της Estrella Damm για τα «Sub-Culture», «True Faith», «Bizarre Love Triangle» και «Blue Monday», ενώ έκλεισαν το live τους με μία νέα εκδοχή του «Love Will Tear Us Apart» που οριακά έφερε δάκρυα -χαράς- στα μάτια μας. 12 τραγούδια, σε ένα από τα πιο νοσταλγικά gigs του φετινού φεστιβάλ, που μας έκαναν να νιώσουμε και πάλι φοιτητές και να απολαύσουμε χωρίς δεύτερες σκέψεις μία συναυλία… με μία κρύα μπύρα στο χέρι.

Οι Blur, από την άλλη, ξεκίνησαν πολύ διαφορετικά, και λιγότερο retro, το δικό τους act: με ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι από το επερχόμενο άλμπουμ τους, «The Ballad of Darren». Συνέχισαν με τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους, τα «Coffee & TV», «Song 2», «Parklife», «Girls & Boys», μερικά ακόμα που μας συγκίνησαν βαθιά, όπως το «To the End» και το «Tender» και ένα που χρειάστηκε να το googlάρουμε για να καταλάβουμε ποιο είναι, το «Luminous» - από το σινγκλ «Bang» του 1991- που έπαιξαν ζωντανά για πρώτη φορά μετά από 24 χρόνια.

Την επόμενη ημέρα μας περίμενε μία παραδοσιακή, Καταλανική παέγια στην Barceloneta και στο Bistrot Tapas & Oyster Bar. Ήλιος, μπύρα και μία μουσική ανασκόπηση της προηγούμενης νύχτας που τελείωσε στο δίλημμα που κάθε οπαδός της new wave-rock θα δυσκολευόταν να απαντήσει. Blur ή New Order;

Just can’t get enough of… them!

To βράδυ της Παρασκευής ξεκίνησε πιο σκληροπυρηνικά, αλλά πάντα με μία Estrella Damm στο χέρι, που πήραμε από τα κιόσκια της μπύρας στην είσοδο του Parc del Fòrum. Οι Depeche Mode έπαιξαν για πρώτη φορά ζωντανά χωρίς τον Andy Fletcher, το ιδρυτικό τους μέλος και κιμπορντίστα τους που έφυγε από τη ζωή τον προηγούμενο Μάϊο. Ασπρόμαυρα πορτραίτα του βγήκαν στις οθόνες δεξιά και αριστερά της σκηνής δημιουργώντας μία γλυκόπικρη συγκινησιακή φόρτιση στο κοινό. Η αίσθηση που μας κατέκλυσε ήταν πως από κάτω είχαν «συσπειρωθεί» οι μεγαλύτεροι fans του συγκροτήματος που ήξεραν απέξω και τα 15 τους albums. Δεν ξεκίνησαν όμως με τα προφανή, αλλά με μία διασκευή του «A Pain That I'm Used To» του 2005 σε ένα remix του Jacques Lu Cont από την αρχική του ηχογράφηση και μετά φρόντισαν να απελευθερωθεί η ένταση του πλήθους που ήθελε να χορέψει με τα «Enjoy the Silence», «I Just Can't Get Enough» και «Personal Jesus».

Τη σκυτάλη πήρε ο Kendrick Lamar με την πρώτη του εμφάνιση στο Primavera από τη στιγμή που κυκλοφόρησε το album «Good Kid, M.A.A.D City». Eκρηκτικός αλλά και πολύ προσεχτικός με τον χρόνο και τον χώρο του πάνω στη σκηνή, έπαιξε μπροστά σε μια σειρά από graphic designs που εναλλάσσονταν μεταξύ των τραγουδιών και με ένα γκρουπ από χορευτές να δίνει τον παλμό πίσω του, on stage. Λίγες ώρες νωρίτερα, ο ξάδερφος του Lamar, Baby Keem, είχε παίξει την ίδια σκηνή στη δύση του ηλίου. Eίχε παρουσιάσει ένα «σφιχτό» σετ αποδεικνύοντας πόσο ταλαντούχος ράπερ είναι, ακόμα και αν το gig του έμοιαζε αρκετά με teaser από την εμφάνισή του κατά τη διάρκεια του σόου του Lamar όπου ο Keem ανέβηκε στη σκηνή για να τραγουδήσουν μαζί τα «Vent» και «Family Ties». Ο Lamar ήταν αδιαμφισβήτητα το πιο πολυαναμενόμενο όνομα του φεστιβάλ και οι προσδοκίες μας επιβεβαιώθηκαν στο maximum. «Loyalty, got royalty inside my DNA» και περίπου 50.000 έδειξαν «την πίστη τους» στον ράπερ χορεύοντας στον ρυθμό του.

01

06

Ένα Pinterest quote που διαβάζουμε συχνά λέει «πήγαινε εκεί που η μουσική είναι δυνατή και τα vibes θετικά». Και αυτό το κλισέ των fans των music gigs έγινε πραγματικότητα και στις δύο περιπτώσεις. Γιατί εμείς βρεθήκαμε στο φετινό Primavera όπου τα lives ήταν τα καλύτερα σε όλα τα ντεσιμπέλ τους και το mood ήταν κάτι παραπάνω από θετικό… ήταν όπως και η ίδια η Estrella Damm… απλά υπέροχο!