Κατάθεση ψυχής: «Μισούσα τον εαυτό μου για την κατάθλιψη, μισούσα κάθε συναίσθημα»

Διονυσία Ζαπατίνα
Κατάθεση ψυχής: «Μισούσα τον εαυτό μου για την κατάθλιψη, μισούσα κάθε συναίσθημα»

Το οτι είχε θέματα να λύσει είναι λίγο πολύ γνωστό. Η ίδια όμως για πρώτη φορά πραγματικά άνοιξε την ψυχή της σε μια συνέντευξη αποκαλύπτοντας πολλά για τη μάχη της με την κατάθλιψη. 

Η Cara Delevigne αν και μόλις 25 χρονών, super model, πάμπλουτη, διάσημη και κούκλα έχει υπάρχει απόλυτα δυστυχισμένη. Τόσο πολύ που ειδικά την περίοδο της εφηβείας της έφτασε στο σημείο να μην θέλει πια να ζει.

Σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση στο περιοδικό The Edit, το πασίγνωστο μοντέλο μίλησε αναλυτικά για τα πρώτα σημάδια της κατάθλιψης στα εφηβικά της κιόλας χρόνια.

cara delevingne opens up about being depressed as a teenager 02

«Μισούσα τον εαυτό μου για την κατάθλιψη, μισούσα κάθε στιγμή που ένιωθα έτσι, μισούσα κάθε συναίσθημα. Ήμουν πολύ καλή στο να αποσυνδέομαι από κάθε συναίσθημα εντελώς. Και όλη την ώρα αμφισβητούσα τον εαυτό μου, λέγοντας κάτι και στη συνέχεια μισώντας τον εαυτό μου για αυτό που είπε. Δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε εκτός από το γεγονός ότι δεν ήθελα να είμαι πια ζωντανή» είναι τα λεγόμενά της για εκείνη την πρώτη δύσκολη περίοδο.

Όχι πως η συνέχεια υπήρξε καλύτερη για εκείνη στο θέμα της ψυχολογίας της. Παρά την τεράστια επιτυχία της η ίδια δεν μπορούσε ουσιαστικά να νιώσει χαρά για τίποτα.

«Όταν προσπάθησα να μιλήσω με ανθρώπους για αυτό, δεν ήθελαν να καταλάβουν. Έτσι, πολλοί από τους φίλους μου έλεγαν: «Πώς μπορείς να νιώθεις έτσι;» και «Μα είσαι τόσο τυχερή» και εγώ απαντούσα: Το ξέρω, πιστέψτε με, το ξέρω. Ξέρω ότι είμαι το πιο τυχερό κορίτσι στον κόσμο, καταλαβαίνω όλα αυτά τα πράγματα που μου λέτε και εύχομαι να μπορούσα να το εκτιμήσω. Υπάρχει κάτι σκοτεινό μέσα μου, που δεν φαίνεται να μπορώ να το αλλάξω».

Το άλλαξε όμως. Μετά από πολύ προσπάθεια και σε πολύ μεγάλο για την ίδια χρονικό διάστημα, δηλώνει πια χαρούμενη.

«Ξέρω ότι ακούγεται πραγματικά χαζό, αλλά βασιζόμουν πάρα πολύ στην αγάπη, πάρα πολύ σε άλλους ανθρώπους για να με κάνουν ευτυχισμένη και έπρεπε να μάθω να είμαι χαρούμενη από μόνη μου. Έτσι τώρα μπορώ να είμαι μόνη μου, μπορώ να είμαι χαρούμενη. Μου πήρε πολύ καιρό»