Γεράσιμος Μιχελής: Το «αντίο» και η ανάρτηση που αποκάλυψε τη νόσο από την οποία έπασχε
Από την ίδια ασθένεια πάσχει και ο ηθοποιός Eric Dane του «Grey's Anatomy».
Πριν από λίγες ώρες και με ανακοίνωση της οικογένειάς του στα social media έγινε γνωστή η είδηση πως ο ηθοποιός Γεράσιμος Μιχελής που έγινε γνωστός στο ευρύτερο κοινό ως ο «κακός» του «Παρά πέντε», έφυγε από τη ζωή. Η είδηση δεν ξάφνιασε μόνο τον καλλιτεχνικό κόσμο αλλά και το κοινό που τον αγαπούσε.
Η ξαφνική απώλεια του Γεράσιμου Μιχελή - H οικογένεια του «Παρά Πέντε» έχασε τον κακό της
Από αυτή την ασθένεια έπασχε ο Γεράσιμος Μιχελής
Ο ηθοποιός παρότι είχε χρόνια να εμφανιστεί τηλεοπτικά σε κάποια σειρά, επιλέγοντας να επικεντρωθεί περισσότερο στο θέατρο, δεν είχε αφήσει να γίνει γνωστό το αν είχε κάποιο πρόβλημα υγείας. Ο συνάδελφός του ωστόσο, και τηλεοπτικός Δημήτρης Βρεττός στα Καλύτερά Μας Χρόνια «αποχαιρετώντας» τον με μια συγκινητική ανάρτηση αποκάλυψε την ασθένεια από την οποία έπασχε.
«Καλό ταξίδι αδερφέ μου Γεράσιμε, πέτα στο φως!
Με τον Γεράσιμο Μιχελή δουλέψαμε μαζί στον Ξένο του Καμύ σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τσιάμη, και στο θέατρο στο ραδιόφωνο στον Οικοδιδάσκαλο του φεστιβάλ Αθηνών το 2017, ξαναβρεθήκαμε στην εκδήλωση για τη Γαλιλαία στο Μέγαρο το 2019, αλλά -κυρίως - μας άρεσε να αποκαλούμε ο ένας τον άλλο, πνευματικά αδέρφια.
Από τη στιγμή που διαγνώστηκε με τη τρομερή νόσο του κινητικού νευρώνα στράφηκε όμως ακόμα πιο βαθιά στην ποίησή του, ατενίζοντας ήδη με μια ελπιδοφόρα ευχαριστία τον ουρανό».
Γεράσιμος Μιχελής: Ο «τύπος με τα μαύρα» του Παρά 5 εμφανίστηκε στο TikTok και τα σχόλια ήταν επικά
Τι είναι η νόσος του κινητικού νευρώνα από την οποία έπασχε ο Γεράσιμος Μιχελής;
Η νόσος του κινητικού νευρώνα, γνωστή και ως αμυοτροφική πλάγια σκλήρυνση ή νόσος του Lou Gehrig -επειδή το 1939 ο διάσημος παίχτης του μπέιζμπολ, Lou Gehrig είχε προσβληθεί από αυτήν και αναγκάστηκε να αποσυρθεί από το άθλημα- είναι μια προοδευτική, εκφυλιστική ασθένεια που προσβάλει τα κινητικά νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλο και νωτιαίο μυελό.
Πρόκειται για την ίδια ασθένεια από την οποία έπασχε και ο Stephen Hawking, αλλά και η ασθένεια με την οποία διαγνώσθηκε πρόσφατα και ο Eric Dane, ο Marc Sloan του «Grey’s Anatomy».
Ο Eric Dane ξεσπά σε κλάματα για τη διάγνωσή του με ALS: «Δε νιώθω πως αυτό είναι το τέλος για μένα»
Οι ασθενείς παρουσιάζουν αρχικά συσπάσεις ή αδυναμία σε ένα άκρο, που συχνά ακολουθείται από μπερδεμένη ομιλία. Επειδή η ασθένεια επηρεάζει τα νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη που ελέγχουν την κίνηση των μυών, οι ασθενείς χάνουν σιγά σιγά την ικανότητά τους να μιλούν, να τρώνε, να περπατούν και να αναπνέουν ανεξάρτητα.
Δεν υπάρχει θεραπεία για την ALS και οι άνθρωποι συνήθως ζουν τρία έως πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση, σύμφωνα με την Ένωση Μυϊκής Δυστροφίας. Ωστόσο, ορισμένοι ασθενείς μπορούν να ζήσουν δεκαετίες.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο αριθμός των νέων διαγνώσεων κυμαίνεται από 1 έως 2 άτομα ανά 100.000 πληθυσμού κάθε χρόνο, ενώ συνολικά επηρεάζει περίπου 4 έως 6 άτομα ανά 100.000. Αν και η νόσος υπήρχε εδώ και δεκαετίες, έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό το 2014 μέσα από τη viral διαδικτυακή δράση Ice Bucket Challenge, η οποία κατάφερε να ευαισθητοποιήσει εκατομμύρια ανθρώπους και να συγκεντρώσει σημαντικά ποσά για την επιστημονική έρευνα.
Τα αίτια εμφάνισης της ALS παραμένουν σε μεγάλο βαθμό αδιευκρίνιστα. Ένα καθοριστικό βήμα στην κατανόηση της νόσου έγινε το 1993, όταν ερευνητές ανακάλυψαν πως μεταλλάξεις στο γονίδιο που ευθύνεται για την παραγωγή της υπεροξειδικής δυσμουτάσης (SOD1), ενός ενζύμου με αντιοξειδωτική δράση, συνδέονται με τις κληρονομικές μορφές της νόσου. Το συγκεκριμένο ένζυμο προστατεύει τα κύτταρα από τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες στον οργανισμό. Η ανακάλυψη αυτή αποτέλεσε σημαντική βάση για την κατανόηση των μηχανισμών της ALS και συνεχίζει να καθοδηγεί την έρευνα γύρω από νέες θεραπείες.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η διάγνωση της αμυοτροφικής πλάγιας σκλήρυνσης βασίζεται κυρίως σε κλινική εξέταση, αλλά και σε μια σειρά εξειδικευμένων εξετάσεων που βοηθούν στον αποκλεισμό άλλων παθήσεων και στην επιβεβαίωση της διάγνωσης.
Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται το ηλεκτρομυογράφημα (που ελέγχει τη λειτουργία των μυών και των νεύρων), η μέτρηση της κινητικής ταχύτητας αγωγής των νεύρων, καθώς και απεικονιστικές εξετάσεις όπως η μαγνητική ή αξονική τομογραφία.
Σε ορισμένες περιπτώσεις πραγματοποιείται βιοψία μυός, μυελογράφημα στην αυχενική μοίρα ή και οσφυονωτιαία παρακέντηση, ώστε να αποκλειστούν άλλες νευρολογικές διαταραχές. Εφόσον υπάρχει υποψία κληρονομικής μορφής της νόσου, μπορεί να γίνει και γενετικός έλεγχος για συγκεκριμένες γονιδιακές μεταλλάξεις.
