Πέγκυ Ζήνα: Η εξομολόγηση για τη μητρότητα, την καριέρα και τις «μαχαιριές» που δεν την αγγίζουν
«Θέλει δύο για να χορέψεις ταγκό», είπε η Πέγκυ Ζήνα για τα πισώπλατα μαχαιρώματα χαμογελώντας και τόνισε:
«Αν έγιναν, δεν τα κατάλαβα. Έχω μια ασπίδα, δεν τα κάνω εγώ, άρα δεν με αγγίζουν».
Σε μια βραδιά γεμάτη μουσική, φίλους και λάμψη, η Πέγκυ Ζήνα άνοιξε την καρδιά της στις τηλεοπτικές κάμερες, μιλώντας με ειλικρίνεια για όλα όσα έζησε μετά την εγκυμοσύνη της, από τα σχόλια για την εμφάνισή της, μέχρι τις συνεργασίες που της άλλαξαν τη ζωή.
Με την χαρακτηριστική γλυκύτητα και αφοπλιστική της ειλικρίνεια, η αγαπημένη τραγουδίστρια απέδειξε για άλλη μια φορά πως πίσω από το αστραφτερό της χαμόγελο κρύβεται μια γυναίκα δυνατή, ευαίσθητη και βαθιά αληθινή.
Στο σπίτι της Πέγκυς Ζήνα στη Βούλα, οι τοίχοι με το ξύλινο φινίρισμα κάνουν τη διαφορά
«Δεν κάνω πισώπλατα μαχαιρώματα γι’ αυτό ίσως δεν τα είδα ποτέ»
Η Πέγκυ μίλησε πρώτα για τα περίφημα «πισώπλατα μαχαιρώματα» του χώρου, τονίζοντας πως πιθανώς δεν τα αντιλήφθηκε γιατί απλώς δεν συμμετείχε ποτέ σε τέτοια παιχνίδια.
«Θέλει δύο για να χορέψεις ταγκό», είπε χαμογελώντας. «Αν έγιναν, δεν τα κατάλαβα. Έχω μια ασπίδα, δεν τα κάνω εγώ, άρα δεν με αγγίζουν».
Η περίοδος μετά τη γέννηση της κόρης της: σχόλια, κρίσεις και η επιθυμία να φύγει τρέχοντας
Δεν είναι μυστικό πως οι γυναίκες στη δημοσιότητα δέχονται πίεση για την εμφάνισή τους, πόσο μάλλον όταν γίνονται μητέρες. Η Πέγκυ δεν δίστασε να παραδεχτεί ότι οι πρώτοι μήνες μετά τη γέννηση της κόρης της ήταν ψυχολογικά φορτισμένοι.
«Άκουγα σχόλια από συναδέλφους ότι πάχυνα, ότι σοβάρεψα», αποκάλυψε και τόνισε:
«Ήθελα να φύγω τρέχοντας από αυτή τη δουλειά. Αλλά μετά σκεφτόμουν: αυτό δεν είναι που με έφερε κοντά στον κόσμο; Η αλήθεια μου»!
:«Μεγαλώνοντας δεν ήθελα να γίνω τραγουδίστρια»
Πριν λίγο καιρό, η Πέγκυ είχε μιλήσει για το πώς τελικά βρέθηκε στο τραγούδι, για την πολυσυζητημένη «αξιοκρατία» στον χώρο και φυσικά, για τη σχέση με την 14χρονη σήμερα κόρη της, Ηλέκτρα.
Με μια αφοπλιστική δόση αυτοσαρκασμού, η Πέγκυ παραδέχτηκε πως η πορεία της προς το τραγούδι δεν ήταν αποτέλεσμα παιδικού ονείρου ή φιλοδοξίας.
«Μεγαλώνοντας δεν ήθελα να γίνω τραγουδίστρια, το ξέρουμε αυτό. Κάποιοι επέλεξαν να γίνω τραγουδίστρια. Μου βρήκαν κάτι τραγούδια και δεν μ’ άρεσαν. Αργότερα βρήκα εγώ αυτά που μ’ άρεσαν».
Η επιφυλακτικότητά της αυτή είχε βαθιές ρίζες στην οικογενειακή της μνήμη.
Η μητέρα της, μια μεγάλη, αλλά αδικημένη τραγουδίστρια της εποχής, δεν είχε γευτεί την επιτυχία που άξιζε. Κι αυτό, όπως παραδέχεται η Πέγκυ, την έκανε να φοβάται έναν χώρο που φαινόταν περισσότερο άδικος παρά λαμπερός.
«Μετά από 30 χρόνια, πάλι θα σου πω ότι δεν είναι ένας αξιοκρατικός χώρος».
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, η τραγουδίστρια δεν διστάζει να παραδεχτεί ότι το ελληνικό μουσικό στερέωμα εξακολουθεί να έχει τις ίδιες στρεβλώσεις.
«Μετά από τόσα χρόνια στο χώρο, γύρω στα 30, πάλι τη θεωρώ μία δουλειά μη αξιοκρατική. Απλώς τώρα μπορώ να πολεμάω μέσα σ’ αυτό και δεν αφήνομαι».
Και κάπου εκεί μπαίνει και το πιο καυστικό αλλά απολύτως δίκαιο σχόλιό της:
«Λυπάμαι που κακομεγαλώνουν έτσι. Κάποιοι παλιοί δεν αφήνουν τα νέα παιδιά να χαρούν την επιτυχία τους. Άστο να το ζήσει, ρε παιδί μου. Κοίτα το δικό σου μέλλον που δεν είναι ίδιο με το παρελθόν σου», είπε για τους παλιούς «φρουρούς» που υψώνουν δάχτυλο, καθορίζουν όρια και μοιράζουν ταμπέλες.
Η σχέση με την Ηλέκτρα: μικρές κόντρες, μεγάλα γέλια
Η Πέγκυ δεν κρύβει ότι η κόρη της, Ηλέκτρα, περνάει τη δική της τρυφερή εφηβική φάση, εκεί όπου η μαμά είναι «η μαμά», άρα από μόνη της είναι μια πρόκληση.
«Η σχέση μας είναι καλή. Έχουμε τις κόντρες μας. Τώρα πια το έχω πιάσει λίγο και της λέω αγάπη μου τι ωραίο είναι αυτό που φοράς; και το βγάζει»!
Αυτό το παιχνίδι της αντίδρασης, της «αντι-μόδας» και του χιούμορ δείχνει τη χαλαρότητα που πλέον έχει ως μητέρα.
.jpg?t=uZIbMruAFAL9KcvihLHBvw)
Τραγούδι ή… τραπ;
Στο μεγάλο ερώτημα αν η Ηλέκτρα έχει κληρονομήσει τη φωνή της μαμάς, η Πέγκυ απάντησε με αφοπλιστικό χιούμορ:
«Πού θες να ξέρω αν τραγουδάει; Αυτά που λέει είναι τραπ! Και η τραπ δεν χρειάζεται να τραγουδάς για να τραγουδήσεις. Είναι σημεία των καιρών. Η κάθε γενιά έχει τα δικά της».
Bloggers
