Μήπως το Καλύτερα Αργά της Αθηναϊδας Νέγκα είναι η πιο εξομολογητική εκπομπή φέτος;

Σε μια τηλεόραση που συχνά βιάζεται να ρωτήσει, να αποσπάσει, να προκαλέσει, το Καλύτερα Αργά στο Action 24 μοιάζει σχεδόν αντισυμβατικό: δεν υψώνει τη φωνή, δεν πιέζει, δεν στήνει παγίδες. Αντίθετα, απλώνει χώρο και μέσα σε αυτόν τον χώρο, οι άνθρωποι, οι καλλιτέχνες, οι πολιτικοί μιλούν και όχι μόνο μιλούν αλλά λένε μεγάλες αλήθειες.

Από τη συγκλονιστική εξομολόγηση της Μαρίνας Καλογήρου για τη σεξουαλική κακοποίηση που βίωσε ως παιδί, μέχρι τη χθεσινή, βαθιά ανθρώπινη αφήγηση της Ελένης Καρακάση για τη διαδικασία της αναδοχής και της υιοθεσίας, η Αθηναΐς Νέγκα φαίνεται να έχει αναλάβει έναν ρόλο σπάνιο για την ελληνική τηλεόραση και ακόμα πιο σπάνιο για βραδινή ζώνη: τον ρόλο της γυναίκας - παρουσιάστριας που δεν χρειάζεται να αποδείξει τίποτα, γιατί ξέρει απλώς πώς να ακούει.

Δεν είναι η πρώτη φορά που το βλέπουμε αυτό. Στο παρελθόν, ίσως μόνο η Ναταλία Γερμανού κατάφερε να κερδίσει παρόμοια εμπιστοσύνη το βράδυ από τους καλεσμένους της (τόσο στο Μη Χανόμαστε όσο και στην εκπομπή «Η Γερμανού Ξανάρχεται») όμως το Καλύτερα Αργά πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα: δεν κυνηγά την ατάκα, αλλά τη σιωπή που προηγείται της αλήθειας.

Η ίδια η Αθηναΐς Νέγκα το έχει πει ξεκάθαρα άλλωστε πως δεν αισθάνεται «καθαρόαιμη παρουσιάστρια» αλλά δηλώνει μετέωρη, αντισυμβατική, άνθρωπος που αλλάζει δρόμους για να μη βαριέται. Δεν είναι κοκέτα, δεν αγαπά τα events, θα ήθελε, αν μπορούσε να κάνει τηλεόραση χωρίς μακιγιάζ και ίσως ακριβώς εκεί να βρίσκεται το μυστικό της. Η Νέγκα δεν υποδύεται τον ρόλο του παρουσιαστή, δεν κάνει πως τα ξέρει όλα για τον καλεσμένο της κρατώντας κάρτες με πληροφορίες στα χέρια αλλά είναι ο εαυτός της.

«Μισώ τη δημοσιογραφική μέθοδο του εκμαιεύω», έχει πει και αυτό φαίνεται και όταν η Μαρίνα Καλογήρου μίλησε για την κακοποίηση που υπέστη από την ηλικία των τεσσάρων ετών, η Νέγκα δεν έδειξε προετοιμασμένη γιατί δεν ήταν.

Σε εκείνη τη δύσκολη εξομολόγηση που συγκλόνισε, δεν καθοδήγησε τη συζήτηση, δεν την οδήγησε, απλώς έμεινε εκεί και αυτή η παρουσία ήταν αρκετή για να νιώσει μια γυναίκα ασφαλής να ξεγυμνώσει το τραύμα της δημόσια.

Σε έναν κόσμο όπου οι τηλεοπτικές συνεντεύξεις συχνά υπηρετούν τη ματαιοδοξία αυτού που ρωτά, το Καλύτερα Αργά υπηρετεί τον άνθρωπο που μιλά. Οι καλεσμένοι δεν έρχονται για να «δώσουν είδηση», αλλά για να πουν ίσως για εκατοστή φορά, ίσως και για πρώτη φορά την ιστορία τους. Και όμως, μέσα από αυτή τη συνθήκη εμπιστοσύνης, η ιστορία ακούγεται σαν πρώτη.

Δεν είναι τυχαίο ότι η εκπομπή θυμίζει format του εξωτερικού όπως το The Drew Barrymore Show, το The Jennifer Hudson Show ή το The Kelly Clarkson Show, εκεί όπου η παρουσιάστρια δεν στέκεται απέναντι από τον καλεσμένο, αλλά δίπλα του. Όχι ως δημοσιογράφος, αλλά ως άνθρωπος.

Ίσως τελικά αυτή να είναι η μεγαλύτερη επιτυχία της Αθηναΐδας Νέγκα.

Όχι τα νούμερα, ούτε η διάρκεια αλλά το ότι, έστω και για μία ώρα αργά το βράδυ, μας θυμίζει πως η αλήθεια δεν αποσπάται αλλά προσφέρεται από ανθρώπους που όσο μεγάλη ή μικρή κι αν είναι η καλλιτεχνική τους πορεία μιλούν σε εκείνον που τους χαρίζει ασφάλεια και τους ακούει με προσοχή και χωρίς έπαρση και αυτό, στην τηλεόραση του σήμερα, είναι σχεδόν επαναστατικό.