Γιατί δεν χαλαρώνουν ο Λιάγκας και η Σκορδά;

Να είχανε ανταγωνισμό να το καταλάβω. Να υπήρχαν άλλα δυο τρία πρωινά, όπως ήταν παλιά, απέναντι τους να δείξω κατανόηση και να πω «τι να κάνουμε, ο κόσμος αυτά θέλει». Να ήμασταν στο 2002, 2003 με την Τατιάνα και την Λαμπίρη σε έξαρση και το κοινό να διψάει για κακίες και ξεκατινιάσματα, σταρ που ξεπροστιάζονται και αποκαλύψεις-σοκ να πω οκ.

Αλλά το 2013 με μονοπώλιο στην πρωινή ζώνη και θεαματικότητες αντίστοιχες με αυτές των διαγγελμάτων του Φιντέλ Κάστρο στην τηλεόραση της Κούβας, συγνώμη αλλά δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, ούτε για την ύπαρξη της Σάσας Σταμάτη στο πάνελ του πρωινού του Μέγκα- τα λένε κι άλλοι αυτά, δεν είμαι μόνο εγώ- ούτε και τον Τρύφωνα Σαμαρά.
Και πάλι δεν σου λέω ότι επειδή έχουν μονοπώλιο πρέπει να το γυρίσουν στον ανταγωνισμό με τη ΝΕΤ, ούτε να κάνουν και καμιά κουλτουριάρικη εκπομπή, αλλά ούτε τη χαζομάρα, ούτε το βαρύ κουτσομπολιό τους χρειάζεται και το λέω με πραγματικά μεγάλη συμπάθεια. Γιατί δυο έξυπνοι άνθρωποι να πέσουν σε μια παγίδα, που είναι ήδη παρωχημένη και ξεπερασμένη, όταν μπορούν να κάνουν τη δική τους πρόταση και να πάνε την εκπομπή τους ένα βήμα παραπέρα; Ο Λιάγκας και η Σκορδά, ως οι μόνοι παρουσιαστές της πρωινής ζώνης, έχουν ένα μοναδικό πλεονέκτημα: Μπορούν να κάνουν σχεδόν ο, τι γουστάρουν. Ε, ας το κάνουν λοιπόν κι ας μην βασίζονται στο παλιό αστείο του Τρύφωνα Σαμαρά.