Ηρώ Μουκίου: «Δεν είχα ποτέ την αγωνία να διακριθώ και κατάφερα να μη παγιδευτώ σε ταμπέλες»

Το 1989 λίγο πριν τα 20 της χρόνια η Ηρώ Μουκίου κάνει το ντεμπούτο της στην τηλεόραση στη σειρά «Οι αυθαίρετοι» που εκείνη την εποχή ξεπερνούσε το 40% στην τηλεθέαση. Η επιτυχία τόσο νωρίς και τόσο ολοκληρωμένα, ήρθε στη ζωή της ως μάθημα, για να τη βοηθήσει γρήγορα να τη γειώσει και να πάψει να την αποζητά ως προαπαιτούμενο της δουλειάς της και της ζωής της.

Για αυτό και εδώ και πολλά χρόνια η ηθοποιός και καθηγήτρια δραματικής σχολής και πρώην καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας, αποπνέει μία πληρότητα, μία ενέργεια που έχουν οι άνθρωποι που δεν έχουν απωθημένα, ούτε λόγω της γυναικείας της φύσης, ούτε λόγω της δουλειάς της. Είναι πια περήφανη μαμά μίας κόρης που ακολούθησε το ιατρικό επάγγελμα όπως ο πατέρας της και το μεγαλύτερό της επίτευγμα όπως μας λέει στο Queen.gr είναι πως κατάφερε να την κάνει αυτόνομη, αυτοτελή προσωπικότητα.

Έχεις ήδη καταλάβει ήδη τα πόσα κοινά έχει η ηθοποιός με τον τηλεοπτικό της ρόλο ως Σμαρώ στον Άγιο Έρωτα. Την άλλοτε οικιακή βοηθό που έγινε η πρώτη επιχειρηματίας της Στέρνας, που επίσης δεν έχει απωθημένα, που γεύεται τη ζωή ακόμη και όταν γίνεται ανυπόφορη. Πρωτόγνωρο για μία γυναίκα στην ελληνική επαρχία του '50 να είναι τόσο ανεξάρτητη και δυναμική.

Η Ηρώ Μουκίου μας δίνει και ένα ψήγμα των όσων θα συμβούν και στη συνέχεια στη σειρά. Για το πώς ως Σμαρώ θα αντιδράσει, όταν αποκαλυφθεί η αλήθεια για την εγγονή της.

Η 5η δολοφονία στον Άγιο Έρωτα με τον Παύλο να σκοτώνει τη μόνη γυναίκα που τον αγάπησε

«Έχω πια καθαρή σκέψη, απολαμβάνω ό,τι κάνω»

Η επιστροφή στην τηλεόραση έγινε με τον καλύτερο τρόπο και δεν ξέρω αν βοήθησε και λίγο η τύχη σε αυτό.

Πιστεύω πολύ στο λεγόμενο timing. Είχα καλομάθει στην τηλεόραση όταν ξεκινούσα την καριέρα μου σε ωραίες αυτοτελείς σειρές. Τα χρόνια της κρίσης έπεσε και η ποιότητα των παραγωγών και έτσι δεν είχα και το κίνητρο να επιστρέψω. Το θέατρο ήταν η σταθερή μου απασχόληση εδώ και 35 χρόνια και δε μου έλειπε τόσο η τηλεόραση. Τα τελευταία όμως χρόνια όλα άλλαξαν στον τομέα της ελληνικής μυθοπλασίας που δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από τις αντίστοιχες τηλεοπτικές παραγωγές του εξωτερικού. Συγκριτικά με τα μέσα που έχουμε, είμαστε καλύτεροι και στο επίπεδο του ανθρώπινου δυναμικού.

Δεν υπάρχει κορεσμός πια σε αυτό το επίπεδο του δυναμικού; Βλέπω εκατοντάδες νέα παιδιά που σπουδάζουν σε δραματικές σχολές αλλά είναι αμφίβολο αν όλα θα απορροφηθούν είτε στο θέατρο είτε στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Είναι μεγάλος ο αριθμός των νέων ηθοποιών, αλλά δεν έχει αντίστοιχα ελαττωθεί η ζήτηση. Είναι αρκετές και πολυπρόσωπες οι νέες παραγωγές γενικότερα στον τομέα του θεάματος. Υπάρχουν επίσης νέοι παραγωγοί στο θέατρο που έχουν επενδύσει σε αυτό, ενώ οι τηλεοπτικές παραγωγές επειδή πωλούνται στο εξωτερικό «ανοίγουν» ακόμη περισσότερο την αγορά. Βλέπουμε δηλαδή μία εξωστρέφεια που βοηθά σε αυτή την απορρόφηση των νέων ηθοποιών. Επειδή διδάσκω σε δραματική σχολή, δεν απογοητεύω κανένα νέο παιδί που θέλει να συνεχίσει στη δουλειά μας. Είναι εντελώς διαφορετική η εποχή μας σε σχέση με το δικό μου ξεκίνημα, που υπήρχαν λιγότερα θέατρα και μόνο δύο κανάλια στην τηλεόραση.

Είσαι σε μία περίοδο της ζωής σου που για μία γυναίκα είναι και η ιδανική. Γιατί ούτε έχεις την αγωνία αναγνώρισης και επικράτησης στη δουλειά σου, αλλά δεν έχεις επιπλέον και την αγωνία της ανατροφής του παιδιού σου. Η κόρη σου είναι πλέον γιατρός και χαράσσει τη δική της πορεία. Νιώθεις αυτή την πληρότητα, αυτή τη χαρά;

Καταρχάς μου βγήκε σε καλό η συνεργασία μου με τον Άγιο Έρωτα και στην πρώτη μου απόπειρα να κάνω καθημερινή σειρά. Από την άλλη πλευρά είναι αυτό που λες. Έχω πια καθαρή σκέψη και απολαμβάνω ότι κάνω. Δεν με επιβαρύνει ο αγώνας για την επιβίωση όπως συνέβαινε κατά το παρελθόν, ή οι δυσκολίες της καθημερινότητας, που προκύπτουν όταν έχεις να μεγαλώσεις ένα παιδί.

Βοηθά το ότι δεν έχεις απωθημένα από κακιές στιγμές ή ανεκπλήρωτα όνειρα που για κάποιο λόγο δεν πραγματοποιήθηκαν; Έπαιξε ρόλο σε αυτό και το οικογενειακό σου περιβάλλον, αρχικά οι γονείς σου και στη συνέχεια ο σύζυγος και η κόρη σου;

Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα απωθημένα. Ναι, φυσικά και παίζει ρόλο το περιβάλλον που βρίσκεται δίπλα σου. Από μικρή όμως, δεν ένιωθα ποτέ την ανάγκη, την αγωνία να φανώ, να διακριθώ, να αναγνωριστώ. Ίσως να έπαιξε ρόλο ότι συστήθηκα στον κόσμο σε πολύ μικρή ηλικία, ήμουν μόλις 20 χρονών με τους «Αυθαίρετους» και γνώρισα την επιτυχία. Και έτσι μπόρεσα μετά, να στοχεύσω στην ουσία των πραγμάτων.

Πόσο ευεργετικά στάθηκαν τα χρόνια που έζησες στην επαρχία με τον σύζυγό σου;

Αρκετά, αν και ήταν μόλις τρία χρόνια. Ο περισσότερος κόσμος νομίζει πως έζησα για πολλά χρόνια στη Λάρισα. Τότε όμως δούλευα διαρκώς στο ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας (το μεγαλύτερο της χώρας) ως καλλιτεχνική διευθύντρια, όπου χρειαζόταν να έχω και διοικητικές ευθύνες. Δεν πρόλαβα να σου πω την αλήθεια να χαρώ την ελευθερία, τη φύση, τα αρνάκια (γελάει). Με έναν τρόπο όμως, παρόλο που είμαι Αθηναία στην καταγωγή, πάντα έχω ανάγκη να επιστρέφω στη φύση. Την επιδιώκω.

Εσύ εδώ μόνιμα στην Αθήνα, ο σύζυγός σου ως γιατρός στη Λάρισα. Πολλοί θα αναρωτηθούν πώς έχετε βρει τον τρόπο να συνυπάρχετε για κάποιες μέρες μακριά ο ένας από τον άλλον, εκτός αν η απόσταση και η αδημονία της επανένωσης, είναι κατά κάποιο τρόπο και το «κλειδί» της προσωπικής σας ευτυχίας.

Είναι και αυτό, αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα ακόμη που συνθέτουν αυτή την ευτυχία. Η ψυχραιμία, η αγάπη και ο σεβασμός για τον άνθρωπό σου.

Η απόσταση δημιουργεί ζήλια σε ένα ζευγάρι;

Δεν υπάρχει η ζήλια, υπάρχει πάντα η έννοια και το έχουμε συζητήσει μεταξύ μας, ή το ενδιαφέρον που έχουμε κάποιες στιγμές για το που βρίσκεται και τι κάνει εκείνη τη στιγμή ο άλλος, όταν δεν είμαστε μαζί. Από την άλλη πλευρά, με αυτά τα χιλιόμετρα που μας χωρίζουν έχουμε αποφύγει και την καθημερινή φθορά της σχέσης. Όσο και αν αγαπάς και να σέβεσαι τον άνθρωπό σου, δεν μπορείς να αποφύγεις τη γκρίνια και τα προβλήματα που προκύπτουν από την καθημερινή επαφή. Εμείς δεν το ζήσαμε αυτό. Εκ του τηλεφώνου συμπαραστεκόμαστε ο ένας στον άλλον και καμιά φορά και εκ του τηλεφώνου λύνουμε και τα προβλήματά μας.

Πώς λειτουργείς ως μαμά, τώρα που η κόρη σου έχει γίνει αυτοδύναμη;

Προσπάθησα από τότε που ήταν μικρή να είναι ανεξάρτητη. Γιατί φοβήθηκα πως τα μοναχοπαίδια όπως εκείνη έχουν τον κίνδυνο να μην απογαλακτιστούν ποτέ. Και αυτό είναι αποκλειστικά στην επιλογή της μητέρας αν θα τα καταφέρει. Για αυτό λοιπόν προσπάθησα να μην εξαρτάται ούτε από εμένα, ούτε από τον πατέρα της, ούτε όμως και από κανέναν άνθρωπο, να έχει αυτοτέλεια. Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι άλλωστε ένα αυτοτελές ον.

«Ένα άλλοθι μπορεί να δώσει η Σμαρώ στη Χριστίνα επειδή είναι μάνα»

Αυτοτέλεια και ανεξαρτησία έχει και η τηλεοπτική Σμαρώ την οποία υποδύεσαι στον Άγιο Έρωτα. Για την εποχή που εξελίσσεται η σειρά είναι πρωτοποριακό, γιατί μιλάμε για σκληρές εποχές που αφορούσαν στις γυναίκες.

Αυτή ακριβώς είναι η ψυχοσύνθεση της Σμαρούς. Και εγώ ακριβώς από αυτά της τα στοιχεία «πιάστηκα» για να την προσεγγίσω, εκτός το θέμα της μητρότητας που μας ενώνει, γιατί και εκείνη έχει αδυναμία και κάνει τα πάντα για τα παιδιά της. Από την άλλη πλευρά η οικογένεια της Σμαρούς είναι μητριαρχική, μονογονεϊακή με τα σημερινά δεδομένα, μετά τον θάνατο του συζύγου της. Μεγάλωσε αξιοπρεπώς δύο παιδιά μόνη της και κατάφερε να εργαστεί (εκτός από το σπίτι του Κλεάνθη) αργότερα και στο ξενοδοχείο, όπου ήρθε σε επαφή με κόσμο και κατάφερε και εκεί να προσαρμοστεί. Είναι τόσο προσαρμοστική, ώστε και μετά την επιστροφή της από την Αθήνα, έχει καινούριες πληροφορίες τις οποίες προσπαθεί όχι απλά να επεξεργαστεί, αλλά τις έχει αφομοιώσει θαυμάσια.

Αν είχε μορφωθεί θα ήταν και πολύ πιο ανοδική η πορεία της στην επαρχιακή πόλη όπου ζει.

Ακριβώς. Αλλά η Σμαρώ όμως κατάφερε κάτι μοναδικό. Είναι η πρώτη γυναίκα επιχειρηματίας της Στέρνας, με τον κινηματογράφο συνιδιοκτήτρια μαζί με τον Κλεάνθη, η οποία δίνει γραμμή, κατευθύνει τα όσα συμβαίνουν στην επιχείρηση, δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια πίσω από τον άντρα της.

Μου έχει κάνει εντύπωση για την ισότητα στη μεταχείριση που έχεις ως μάνα και στον γιο και στην κόρη σου, πρωτόγνωρη επίσης για τα δεδομένα της εποχής, όπου όταν ο γιος όταν ενηλικιωνόταν, έπαιρνε τα ηνία της οικογένειας.

Σε αυτή την οικογένεια η Σμαρώ κάνει κουμάντο και το κάνει σωστά. Όταν του λέει «δεν έχεις να πας πουθενά» σημαίνει ότι εκείνη καθορίζει και αποφασίζει. Όταν τα συμβουλεύει, τα συμβουλεύει σωστά. Είναι διπλωμάτισσα, ξέρει να ελίσσεται, σπάνια λειτουργεί εν θερμώ, ενώ έχει επίσης μία τρομερή διαίσθηση. Έχει καταλάβει πως κάτι συμβαίνει με τον Χάρη και την Αναστασία, όπως και έχει καταλάβει ότι κάτι συμβαίνει με το παιδί του Αργύρη. Όμως η Σμαρώ έχει ακόμη ανοιχτά μέτωπα. Έχει πει αρκετές φορές στην κόρη της να είναι προσεκτική για να μην περάσει και εκείνη όσα πέρασε εκείνη με τον Κλεάνθη, η Χριστίνα επίσης δεν του έχει δώσει ακόμη το διαζύγιό της, ενώ ο γιος της έχει ξεκινήσει την έρευνα για την κόρη του.

Υποθετικά μιλώντας βάσει της ψυχοσύνθεσης της Σμαρούς, πιστεύεις πως όταν μάθει πως η εγγονή της ζει και πως η άλλη της γιαγιά η Θάλεια, κράτησε αυτό το μυστικό, θα της εναντιωθεί, θα χάσει την ψυχραιμία της;

Δεν το πιστεύω, γιατί μεταξύ τους έχουν αναπτύξει μία πολύ καλή σχέση. Και όταν συναντήθηκαν ως μάνα προς μάνα και τη ρώτησε τι έχει συμβεί, η Σμαρώ έχει εισπράξει μία αίσθηση πως κάτι έχει γίνει τελικά, πως η Θάλεια υποκρύπτει πράγματα. Παρόλο που δεν θέλει κατά βάθος να πάει ο γιος της στο Μαύρο Λιθάρι, μετά από αυτή την συνάντηση, τον αφήνει. Η σειρά αυτή είναι γραμμένη στο σενάριο της από άντρα, τον Άγγελο Χασάπογλου, αλλά έχει δημιουργήσει πολύ ενδιαφέροντες γυναικείους ρόλους, έχει φτιάξει ωραίους δομημένους ρόλους. Με αρχή, μέση, τέλος και κορυφώσεις, εντάσεις. Δεν έχει αφήσει καμιά μας παραπονεμένη! (γελάει).

Με τη Χριστίνα (Κατερίνα Παπουτσάκη) δεν βλέπω ανακωχή. Τουλάχιστον θα προσπαθήσεις να την κατανοήσεις γιατί και αυτή στην ουσία είναι ένα θύμα των καταστάσεων;

Η Σμαρώ έχει καλοσύνη μέσα της, έχει μία καλή καρδιά. Ακόμη και όταν ο Κλεάνθης θέλει να διώξει τη Χριστίνα από το σπίτι τους για να μείνουν εκείνοι, η Σμαρώ του λέει εντέχνως, ότι καλύτερα τους βολεύει το δικό της σπίτι. Δεν τη μισεί και δε μισεί κανέναν άνθρωπο, εκτός από τον Παύλο. Και ξέρεις γιατί; Γιατί έκανε κακό στο παιδί της. Υποθετικά μιλώντας, ένα άλλοθι θα δώσει στη Χριστίνα επειδή είναι μάνα και επειδή είναι αλκοολική, έχει πάθη που την ελέγχουν, θα την κατανοήσει. Ο Παύλος δεν έχει πάθη, είναι ένας ψυχρός υπολογιστής.

01

05