Γιάννης Τσιμιτσέλης: «Δεν νομίζω να είμαι cool ως μπαμπάς με το πρώτο φλερτ της κόρης μου»
Το μικρό θαύμα της ζωής του, η κόρη του Εύα Τσιμιτσέλη, είναι πια 12 χρονών και ο ηθοποιός με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα, μας μιλάει για αυτήν την τόσο ιδιαίτερη σχέση που έχει μαζί της και τις φάσεις που εκείνος πέρασε ως μπαμπάς.
Ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιάννης Τσιμιτσέλης μας μιλά στο Queen.gr με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα, για το πώς έζησε όλες τις φάσεις της πατρότητας, από τότε που η κόρη του ήταν ακόμη μωρό και εκείνος θεωρούσε επικίνδυνες αποστολές ακόμη και μία βόλτα μαζί της με το καρότσι, μέχρι σήμερα που την θαυμάζει για τον χαρακτήρα της, γιατί έχει αρχίσει πια να δημιουργεί τη δική της προσωπικότητα.
Μαζί του μιλάμε για αυτή τη νέα γενιά των μπαμπάδων που βρίσκονται στη δική του ηλικία που προτιμούν έναν διαφορετικό τρόπο διαπαιδαγώγησης, για το πώς λειτουργεί στις δικές της ανάγκες, όσα χαρακτηρίζουν τη μεταξύ τους σχέση, για τα όνειρα που κάνει για εκείνη, ενώ αρνείται πεισματικά και με χιούμορ να σκεφτεί τη στιγμή που η κόρη του θα έχει το πρώτο της φλερτ. Σε αυτή την περίπτωση, αντιδρά ως ο κλασσικός μπαμπάς που έχει κόρη.
Στάνκογλου, Ιορδανίδης, Τσιμιτσέλης: Οι σπάνιες φωτο με τα παιδιά τους και οι αφιερώσεις
«Με είχε πιάσει κρίση πανικού, όταν βγήκα για πρώτη φορά μαζί της βόλτα με το καρότσι»
Είχες κάνει μία συγκινητική αναφορά στην κόρη σου Εύα, αφιερώνοντάς της στην ουσία την πρώτη σου χριστουγεννιάτικη ταινία ως σκηνοθέτης και παραγωγός, «Κουραμπιέδες από χιόνι». Ο ρόλος σου ως μπαμπάς σου έδωσε και ένα επιπλέον κίνητρο για να την υλοποιήσεις;
Νομίζω πως αν δεν είχα παιδί δεν θα έμπαινα στη διαδικασία να κάνω μία τέτοιου είδους ταινία, δεν θα είχα καταρχάς αυτή την ευαισθησία που χρειάζεται για να τη δημιουργήσεις. Πιο πολύ το μυαλό μου θα πήγαινε στο να κάνω μία ταινία πιο «κάφρικη» τύπου Bachelor, παρά σε οικογενειακή κωμωδία. Και εγώ και εκείνη είμαστε φαν τέτοιων ταινιών της Disney που κάθεσαι και τις παρακολουθείς μαζί με όλη την οικογένεια στο σπίτι. Σου δημιουργούν μία νοσταλγία, συνδέονται κυρίως με ευχάριστες αναμνήσεις. Αλλά και με δυσάρεστες όπως είναι το θέμα της μοναξιάς των γιορτών που προσπαθήσαμε να το θίξουμε σε αυτή την ταινία.
Από την εμπειρία σου, τι παρακολουθούν τα παιδιά που βρίσκονται στην ηλικία της κόρης σου; Όταν πια περάσουν από τη φάση των παιδικών προγραμμάτων και αυτών των πιο ιδιαίτερων ταινιών;
Η κόρη μου είναι 12 χρονών και είναι όπως και πολλά παιδιά στη δική της ηλικία, στη φάση του Youtube, στη φάση της αναζήτησης. Την έχουμε ενημερώσει όμως για τους κινδύνους του διαδικτύου, υπάρχει περιορισμός, όπως στη χρήση του κινητού. Ό,τι και να κάνεις ως γονιός, είναι απολύτως απαραίτητο να δώσεις τις συμβουλές σου στο παιδί σου, για να το προστατέψεις. Καταλαβαίνω πως και εμείς αν είχαμε στην ηλικία της κινητό και Youtube θα κάναμε τα ίδια. Αλλά κάθε εποχή και κάθε γενιά έχει διαφορετικούς κινδύνους. Ως πατέρας προσπαθώ να την ενημερώσω για αυτούς τους κινδύνους, αλλά πλέον η Εύα είναι και στη φάση να κρίνει σωστά και μόνη της ορισμένα πράγματα με βάση τον χαρακτήρα της. Αρχίζει και γίνεται γυναίκα πια και έχει κρίση και άποψη για πολλά πράγματα.
Έχεις μία άνεση στην επικοινωνία μαζί της, μπορείτε να συζητήσετε μαζί για τα πάντα;
Η Εύα είναι ντροπαλή, δεν εκδηλώνεται εύκολα. Γίνεται όμως κοινωνική, όταν εξοικειώνεται με το περιβάλλον γύρω της. Μεταξύ μας όμως συζητάμε τα πάντα, έχουμε μία πολύ ωραία επικοινωνία.
Πιστεύεις ότι η νέα γενιά των γονιών που είναι και στη δική σου ηλικία, έχουν έναν διαφορετικό τρόπο διαπαιδαγώγησης, βάζοντας μεν όρια, αλλά όχι ακραίες απαγορεύσεις; Που προτιμούν ένα διαφορετικό μοντέλο από αυτό το μόνιμο «μη» που είχε η προηγούμενη γενιά των δικών μας γονιών;
Ισχύει, αυτό που λες. Αλλά το οξύμωρο είναι, πως ενώ είμαστε η γενιά που είμαστε πιο χαλαροί παράλληλα φοβόμαστε περισσότερο, γιατί έχουν αλλάξει οι εποχές. Όταν ήμουν στο δημοτικό, θυμάμαι πως πήγαινα στο σχολείο μόνος μου περπατώντας 3 χιλιόμετρα. Τα καλοκαίρια πήγαινα μικρός για ψάρεμα και για παιχνίδι, από το πρωί και γυρνούσα το βράδι στο σπίτι, χωρίς να μου λένε τίποτε οι γονείς μου γιατί υπήρχε άγνοια κινδύνου. Αν κάποιος σήμερα μου έλεγε να κάνω το ίδιο με την Εύα, δεν νομίζω ότι θα της το επέτρεπα.
Είχες άγνοια κινδύνου όταν γεννήθηκε;
Φυσικά. Καταρχάς δεν έγινα μπαμπάς όταν γεννήθηκε η Εύα, αλλά έναν χρόνο αργότερα. Αρχικά ήταν ένας ζωντανός οργανισμός στο σπίτι, το βλέπεις ως το μωρό σου το οποίο μεν το αγαπάς πολύ, αλλά δεν μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί του. Ως μωρό η Εύα όπως όλα τα βρέφη, όλη τη μέρα έτρωγε και μετά κοιμόταν. Με τα πρώτα χαμογελάκια και τις πρώτες κουβέντες καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό παιδί για εσένα. Και μιλώντας για κινδύνους, θυμάμαι πως την πρώτη φορά που την έβγαλα βόλτα έξω με το καρότσι με έλουσε κρύος ιδρώτας μέχρι να την περάσω στο απέναντι πεζοδρόμιο. Νόμιζα ότι θα κάνω bunjee jumping, με έπιασε τρόμος (γελάει).
Επίσης, μία φορά όταν ήταν ακόμη μωρό, την πήγα βόλτα σε ένα εμπορικό κέντρο και από τον φόβο μου για να μην πάθει τίποτε, κόντεψα να λιποθυμήσω, με είχε πιάσει κρίση πανικού και αναγκάστηκα να καθίσω σε ένα παγκάκι για να συνέλθω. Αυτά βέβαια τα ξεπερνάς στην πορεία των χρόνων, μαθαίνεις ως μπαμπάς να λειτουργείς σε όλες τις καταστάσεις με ψυχραιμία.
Βλέποντας και τους μπαμπάδες φίλους σου, σε τι πιστεύεις ότι θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα αν μεγάλωνες για παράδειγμα ένα αγόρι; Υπάρχουν διαφορές;
Υπάρχουν χαοτικές διαφορές ανάμεσα σε ένα κορίτσι και σε ένα αγόρι. Άλλος τρόπος σκέψης και αντίληψης, διαφορετικές συνήθειες. Αλλά πιστεύω ότι όταν έχεις κορίτσι, ανησυχείς για λιγότερα πράγματα. Εκτός ενδεχομένως - γιατί δεν το έχουμε ζήσει ακόμη - από την περίοδο της εφηβείας. Σε αντίθεση όμως με τα κορίτσια, τα αγόρια ξεπερνούν πολύ αργότερα τη φάση της εφηβείας, μετά τα 25 τους. Για να μη σου πω, πως μπορεί και καθόλου να μην την ξεπεράσουν.
Είσαι μπαμπάς του Σαββατοκύριακου;
Πρακτικά ναι, είμαι. Είναι και η φύση της δικής μου δουλειάς μου που δεν βοηθά στον χρόνο που περνάμε μαζί. Όμως μεγαλώνοντας το παιδί, καταλαβαίνει για ποιο λόγο δεν μπορεί να σε δει όσο και εσύ θα ήθελες. Σίγουρα αν δεν είχα χωρίσει θα μπορούσα να τη βλέπω πολύ περισσότερο γιατί θα μέναμε στο ίδιο σπίτι, αλλά και πάλι αυτό είναι σχετικό. Γιατί όταν εγώ θα επέστρεφα από τη δουλειά, εκείνη θα κοιμόταν.
Οι χωρισμένοι γονείς από την άλλη πλευρά, προσπαθούν μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο που έχουν με το παιδί τους, να κάνουν όσα μπορούν περισσότερα, σε εξόδους, σε ασχολίες, ενώ στην ουσία μπορεί και να μην χρειάζεται τόση υπερπροσπάθεια.
Έχω βρεθεί και εγώ σε αυτή τη θέση. Και κατάλαβα κάποια στιγμή, πως κάνω πράγματα όχι μόνο για να ευχαριστηθεί εκείνη αλλά και εγώ. Στην ηλικία που είναι τώρα η Εύα, εκείνη έχει τον πρώτο λόγο για το τι θα κάνει στον ελεύθερο της χρόνο. Μπορεί να μιλάμε συνέχεια στο τηλέφωνο, να έχω να τη δω για μέρες και να μου πει όταν βρεθούμε «μπαμπά θέλω να πάω στη φίλη μου για δύο ώρες για να παίξουμε». Φυσικά και την αφήνω να το κάνει, παρόλο που αυτό σημαίνει ότι χάνουμε λίγο από τον κοινό μας χρόνο. Αλλά πλέον έχει τις παρέες της, έχει τους φίλους της, έχει τη δική της ζωή και δεν μπορώ να της στερήσω το δικαίωμά της να τη ζήσει.
Στις αρμοδιότητές μου ως μπαμπάς είναι το να αφήσω ελεύθερη την κόρη μου στο να δημιουργήσει τη δική της ζωή.
Ονειρεύεσαι να είναι αυτόνομη, ανεξάρτητη, να πατά γερά στα δικά της πόδια, έστω και αν αυτό σημαίνει ότι για μερικά πράγματα μπορεί να μη σε χρειάζεται; Και αυτό είναι το πρώτο πράγμα που λείπει από έναν γονιό όταν το παιδί του μεγαλώνει.
Έχω δει περιπτώσεις, κυρίως αγοριών που έμεναν στο πατρικό τους σπίτι μέχρι τα 30 τους. Και όχι μόνο για οικονομικούς λόγους, ή γιατί το ήθελαν τα ίδια, αλλά γιατί το ήθελαν και οι γονείς τους. Η άποψή μου είναι πως τα παιδιά θα πρέπει από την ενηλικίωση και μετά να είναι ανεξάρτητα.
Ό,τι κάνεις στη ζωή σου, το κάνεις για εκείνη; Επηρεάζει και τις δικές σου αποφάσεις, να μην παίρνεις ρίσκα στον οικονομικό ή στον επαγγελματικό τομέα;
Δεν κάνω επιλογές με αυτό στο σκεπτικό, αλλά σίγουρα σε ότι κάνω στη ζωή μου, την υπολογίζω. Εκτός αν μου τύχει μία δουλειά και θα χρειαστεί για παράδειγμα, να λείψω για 5 χρόνια από την Ελλάδα. Τότε η απόφαση μου θα επηρεαστεί από εκείνη. Είμαι του ρίσκου σε επαγγελματικό επίπεδο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα έθετα σε κίνδυνο οικονομικά το παιδί μου.
Τι ονειρεύεσαι για εκείνη;
Θέλω να είναι καλά και ευτυχισμένη. Ό,τι και να κάνει στη ζωή της η κόρη μου εγώ θα είμαι χαρούμενος.
Με δύο ηθοποιούς γονείς, σου έχει εκφράσει την επιθυμία να γίνει ηθοποιός;
Έχει μία καλλιτεχνική κλίση η Εύα, ζωγραφίζει, κάνει αθλητικές δραστηριότητες, είναι μέλος μίας ομάδας ρυθμικής γυμναστικής. Μας είχε πει κάποια στιγμή πως θέλει να γίνει ηθοποιός ή να ασχοληθεί με την παραγωγή, αλλά σε αυτή την ηλικία αλλάζουν συνέχεια αυτές οι επιθυμίες, στα παιδιά. Δεν ξέρω τι θα αποφασίσει να κάνει επαγγελματικά στο μέλλον και γενικά στη ζωή της, αλλά όποια και αν είναι η απόφασή της, εγώ θα τη στηρίξω απόλυτα.
Έχεις προετοιμαστεί για τη φάση της εφηβείας όπου όλα αλλάζουν σε ένα παιδί;
Νομίζω ότι αυτό είναι καλύτερα να το σκεφτεί περισσότερο η μητέρα της, που θα το αντιμετωπίζει σε καθημερινή βάση. Εγώ θα είμαι πιο προστατευμένος (γελάει).
Πόσο cool και ψύχραιμος θα είσαι με το πρώτο της φλερτ, την πρώτη της αγάπη;
Θα είναι μεγάλο ψέμα, αν σου πω ότι θα είμαι cool και άνετος στο πρώτο φλερτ της κόρης μου. Δεν θα της το δείξω, αλλά εκείνη θα το καταλάβει από το αίμα που θα τρέχει από τα χείλη μου όταν θα τα δαγκώνω από την πίεση, από τα δάκρυα που θα τρέχουν από τα μάτια μου (γελάει). Θα επιδιώξω να γνωρίσω όλα τα μελλοντικά θύματα.
Για να σοβαρευτώ, το μόνο που σκέφτομαι είναι για το πώς θα αντιμετωπίσει τις πρώτες δυσκολίες που φέρνει ένας έρωτας. Αυτό είναι άγνωστο πεδίο ακόμη. Αλλά και πάλι εγώ θα είμαι δίπλα της σε αυτό.
Bloggers
