Μαριλίτα Λαμπροπούλου: «Δεν ήταν ποτέ θέμα για εμένα, το να αποδείξω ποια είμαι»
Ανανεώθηκε:
Η Μαριλίτα Λαμπροπούλου μιλά στο Queen.gr για τον αγώνα υπέρβασης της ως Μαρίνα στα Παιχνίδια Εκδίκησης, για τον σπουδαιότερο ρόλο της ζωής της ως μαμά, αλλά και για τις προκαταλήψεις που εκδηλώνονται κάθε λεπτό προς τις γυναίκες, με ένα βλέμμα, ένα σχόλιο, μία κριτική.
Ηθοποιός, σκηνοθέτης, δραματουργός, καθηγήτρια υποκριτικής μα κυρίως μητέρα της Έλλης και της Μαρίνας. Η Μαριλίτα Λαπροπούλου ποτέ δεν είχε έναν και μόνο ρόλο ως γυναίκα και ως επαγγελματίας. Μπορεί ευρέως να τη γνωρίσαμε πριν από 21 χρόνια με τον τηλεοπτικό της ρόλο ως Λίζα, στη σειρά «Εραστής δυτικών προαστίων», αλλά εκείνη παραμέρισε διακριτικά τη φήμη που της έδωσε ο ρόλος της για να ασχοληθεί με το θέατρο και να αξιοποιήσει στο έπακρο τις σπουδές της στην υποκριτική και τη θεατρολογία.
Μας επανασυστήθηκε ως Βασιλική στον Σασμό, αλλά φέτος μας έκανε συμμάχους της στον αγώνα που δίνει στα Παιχνίδια Εκδίκησης για να χτίσει από την αρχή μία νέα ζωή, μετά την προδοσία από τον σύζυγό της. Και θα συνεχίσει όπως μας λέει στη συνέντευξή μας στο Queen.gr και την επόμενη σεζόν αυτό τον αγώνα της υπέρβασης.
Μιλάμε μαζί της για πίστη και απιστία, για την εξέλιξη που δε σταματά ποτέ, για την κόρη της Έλλη που θα κάνει έναν μικρό τηλεοπτικό ρόλο, για το πώς αισθάνεται η ίδια τη ιδιότητά της ως μαμά, αλλά και για τις ανισότητες και τα πρότυπα που βάζει η κοινωνία αδικώντας τη γυναικεία προσωπικότητα.
Ξαφνικός χωρισμός στα Παιχνίδια Εκδίκησης για Μαρίνα και Χρήστο: Η πλεκτάνη του Άγη εναντίον τους
«Πρέπει να αρθούν και οι προκαταλήψεις για τις γυναίκες, που εκδηλώνονται κάθε λεπτό εναντίον τους, με ένα βλέμμα, ένα σχόλιο, μια κακοπροαίρετη κριτική»
Σας αρέσουν οι απολογισμοί; Αν σας ρωτήσω, αν δικαιώθηκαν τα όνειρα που κάνατε όταν ξεκινούσατε αυτή τη δουλειά, θα μου απαντούσατε με άνεση ή θα μου ζητούσατε να περιμένουμε λίγα χρόνια ακόμη;
Πάντα νιώθω ότι είμαι σε μια διαδικασία εξέλιξης, όνειρα γεννιούνται και τροποποιούνται, σε διάλογο με την πραγματικότητα. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να βρίσκω πάντα μια εσωτερική όρεξη. Νιώθω καλά με τα πράγματα έτσι όπως έγιναν, έτσι όπως οδήγησε το ένα στο άλλο. Δεν υπάρχει συγκεκριμένος προορισμός, κάτι που να πω «τώρα έφτασα, εδώ είμαστε». Αν έλεγα ποτέ κάτι τέτοιο θα έχανα οποιοδήποτε κίνητρο για παρακάτω. Δε θέλω να χτίζω με μπετόν, αλλά με εύπλαστα υλικά, που μπορούν να πάρουν όψεις που με εκπλήσσουν. Μ’ αρέσει να με εκπλήσσουν τα όνειρά μου.
Τι σας αρέσει περισσότερο όταν σκηνοθετείτε στο θέατρο; Είναι πιο «προσωπική» η δημιουργία σε αυτόν τον τομέα; Και ίσως και πιο αντιπροσωπευτική για το ποια είναι η Μαριλίτα Λαμπροπούλου;
Και στη σκηνοθεσία και στην υποκριτική είναι προσωπικός ο χαρακτήρας και ίσως αυτό είναι και το πρόταγμά μου. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι υπάρχει ένας λυρισμός εκεί μέσα.
Και συγχρόνως όταν σκηνοθετώ είμαι μαθηματικά λογική, θέλω να αναπτύσσω έναν κόσμο με εσωτερική συνέπεια, στις σχέσεις, στο αισθητικό πλαίσιο, στα νοήματα, στον χωροχρόνο που αναπλάθει. Η Μαριλίτα είναι παντού, σε όλα αυτά, αλλά δεν ήταν ποτέ για εμένα το θέμα, να δείξω το ποια είμαι. Απλώς «συμβαίνω» μέσα στα υλικά μου. Παλεύω να μεταφέρω ένα νόημα μεγαλύτερο από εμένα.
Τι νιώθετε όταν είστε στη σκηνή του θέατρου και τι αισθάνεστε όταν δουλεύετε σε ένα τηλεοπτικό πλατό; Υπάρχει διαφορά;
Υπάρχει διαφορά μπροστά στην κάμερα και πάνω στη σκηνή του θέατρου. Τα μέσα είναι διαφορετικά, η σωματικότητα είναι διαφορετική, η φωνή διαφορετική, το πόσο μακριά είναι ο θεατής σου είναι διαφορετικό, όλη αυτή η ζωντανή αλληλεπίδραση με το κοινό. Βρίσκω όμως, ότι ο πυρήνας της αλήθειας μέσα σε κάθε παίξιμο, είναι ίδιος. Από την ίδια αλήθεια ξεδιπλώνονται τα διαφορετικά. Πρέπει να παλέψεις με τα ίδια πανανθρώπινα διλήμματα, να αφήσεις τη φαντασία σου να λειτουργήσει, να δεις εικόνες, να παλέψεις με τα συναισθήματα και τα ψυχικά σου αποθέματα. Όμως με άλλη σωματική ενέργεια στο καθένα. Στο θέατρο είσαι περισσότερο αθλητής. Στο σινεμά (το λέω έτσι για όπου γράφει μια κάμερα και επεμβαίνει μετά το μοντάζ) είναι περισσότερο εσωτερικές εικόνες, εσωτερικές μικροκινήσεις.
Είστε πια λόγω εμπειρίας σε ένα σημείο της καριέρας σας, όπου απολαμβάνετε πλέον αυτά που κάνετε στη δουλειά σας;
Τα πάντα είναι εν εξελίξει. Παίρνω μεγάλη απόλαυση ναι, αποδοχή, και ελπίζω πώς αυτό ανοίγει όλο και περισσότερες δυνατότητες για ωραία πράγματα για το μέλλον.
Από την άλλη πλευρά, είστε μία περίοδο που ως μαμά νιώθετε λίγο πιο χαλαρά; Γιατί τα κορίτσια σας έχουν μεγαλώσει και σταδιακά παίρνουν τον δρόμο τους. Αν και η εφηβεία, δεν είναι μία εύκολη υπόθεση για κανέναν γονιό.
Ποτέ μια μαμά δε νιώθει πιο χαλαρά. Είναι ο πιο απαιτητικός ρόλος της ζωής μου. Είμαι πάντα εκεί, δίπλα στα παιδιά μου, κάθε μέρα, κάθε βράδυ στο κάθε τι, σε κάθε νέα ανάγκη που παρουσιάζεται. Είναι μια έγνοια που δεν παύει. Εξαιρετικά δύσκολο να συντονίζεται με μια τόσο απαιτητική δουλειά όπως αυτή που κάνω, αλλά ευτυχώς, κάπως όλα στο τέλος γίνονται.
Η κόρη σας Έλλη, όπως είχατε πει σε συνέντευξή σας θα έχει μία μικρή συμμετοχή στη σειρά «Οι Αθώοι» η οποία θα προβληθεί τον Σεπτέμβριο από το Mega. Αυτό θα λειτουργήσει ενθαρρυντικά, στο να ακολουθήσει το επάγγελμα των γονιών της στο μέλλον, ή αυτά είναι σχέδια που δεν θέλετε ακόμη να την προβληματίζουν γιατί είναι μικρή σε ηλικία;
Πράγματι η Έλλη έκανε γυρίσματα για έναν πολύ ωραίο ρόλο σε μία σειρά που προδιαγράφεται εξαιρετική.
Αυτό δεν προδιαγράφει κάποια επαγγελματική πορεία, δηλαδή δεν προαλείφεται η Έλλη για ηθοποιός. Ήθελε πολύ να έχει αυτή την εμπειρία και εφόσον επιλέχθηκε από τον σκηνοθέτη και από το κανάλι, το ένιωσε συγχρόνως τιμητικό.
Δεν αλλάζει αυτό την προσήλωση της στο σχολείο ούτε παρακάμπτει τη μαθητική της ιδιότητα. Έχει διάφορα σχέδια στο μυαλό της, που δεν εστιάζουν στην υποκριτική. Εγώ είμαι δίπλα της, για να βρει τον δρόμο που της ταιριάζει. Όταν είναι η ώρα.
Η ανισότητα, ο κοινωνικός αποκλεισμός σε όλες του τις μορφές, η σιωπηρή ανοχή σε κάθε μορφής ψυχολογική και σωματική κακοποίηση, είναι θέματα που απασχολούν τις γυναίκες και την κοινωνία μας τα τελευταία χρόνια. Τι άλλο σας προβληματίζει εσάς ως γυναίκα;
Οι γυναίκες πρέπει να έχουν τη δική τους φωνή και η φωνή αυτή να μπορεί ακούγεται από όλους. Εμείς οι γυναίκες πρέπει να νιώσουμε ισχυρές, να μην υποτιμούμε το φύλο μας, να μην μοιάσουμε με κάτι άλλο από αυτό που είμαστε.
Οι γυναίκες πρέπει να είναι σεβαστές για τον συναισθηματικό τους κόσμο, για τις ιδιαιτερότητές τους, τις ανησυχίες τους, για τον τρόπο που προσλαμβάνουν τα πράγματα. Πρέπει να είναι σεβαστές οι ηθικές αισθητικές επιλογές τους, η προσωπική τους ζωή, ο κόπος που καταβάλουν για να λειτουργήσει ομαλά η κοινωνία μας.
Πέρα από ένα νομικό πλαίσιο που είναι απαραίτητο να στηρίζει τη γυναίκα ως ισότιμο, συχνά αδικούμενο μέλος της κοινωνίας μας, πρέπει να αρθούν και οι προκαταλήψεις για τις γυναίκες, που εκδηλώνονται κάθε λεπτό εναντίον τους, με ένα βλέμμα, ένα σχόλιο, μια κακοπροαίρετη κριτική ή, μια μεροληπτική στάση εναντίον τους σε οποιαδήποτε διαμάχη.
Δείχνετε γυναίκα που έχει αυτοκυριαρχία, μπορώ να πω και πειθαρχία. Τι θα σας βγάλει εκτός προγράμματος;
Αποφεύγω την υπερβολική προσκόλληση σε προγράμματα. Έτσι και αλλιώς όμως, απαιτήσεις σε προγραμματική ακρίβεια, είναι μεγάλες καθημερινά. Στο μέτρο του δυνατού, εκτός προγράμματος θα με βγάλει μια ξαφνική έμπνευση, ένας ανοιξιάτικος ήλιος, μια κουβέντα που έχει σημασία, ένα ξαφνικό αίτημα για να προσφέρω βοήθεια.
Θέλω να πάρω μία αφορμή και από τον ρόλο σας ως Μαρίνα στα Παιχνίδια Εκδίκησης, που μέσα σε μία στιγμή «γκρεμίζεται» όλος της ο κόσμος, όταν μαθαίνει την απιστία του συζύγου της. Η κοινωνία μας αντιμετωπίζει ακόμη διαφορετικά, μία γυναίκα που θα απιστήσει, από έναν άντρα που θα κάνει ακριβώς το ίδιο;
Κάποια κομμάτια της κοινωνίας μας, δυστυχώς ναι. Εννοείται πως οι συμπεριφορές μας προς τους άλλους δεν μπορούν να κρίνονται με δύο μέτρα και δύο σταθμά, ανάλογα με το φύλο. Η δικαιοσύνη, η τιμιότητα, το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης που έχει ο κάθε άνθρωπος υπερβαίνει τις διαφορές των φύλων. Η κοινωνία μας έχει θεσπίσει νόμους που αντιμετωπίζει με ισότητα άντρες και γυναίκες αλλά δυστυχώς δεν έχουν ευθυγραμμιστεί όλα τα μέλη της κοινωνίας μας, με αυτή τη λογική.
Και κάτι τελευταίο για τη σειρά, η οποία θα συνεχίσει και την επόμενη σεζόν με τον 4ο και τελευταίο κύκλο της. Θα καταφέρει να συγχωρήσει στο μέλλον η Μαρίνα τον Άγη και να τον «αποτινάξει» ολοκληρωτικά από τη ζωή της;
Αυτό πια θα το δούμε στον επόμενο κύκλο, δηλαδή την επόμενη σεζόν.
Για την ώρα όλα δείχνουν ότι η Μαρίνα εξυγιαίνεται και προσπαθεί να στηρίξει και τους γύρω της, ενώ ο Άγης της δημιουργεί νέα εμπόδια. Της το κάνει δύσκολο, αλλά ο αγώνας της είναι προς αυτή την κατεύθυνση, της υπέρβασης.
Bloggers
