«Σ' αυτό το πρωτάθλημα όλες ήμασταν MVP»: Για την Έλενα Ξενάκη, η πίστη στην ομάδα έφερε το χρυσό
Μετά την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, η αθλήτρια του πόλο Έλενα Ξενάκη μίλησε στο Queen.gr για το χρυσό, τα αρνητικά σχόλια και τους ανθρώπους που βρίσκονται συνεχώς δίπλα της, σε κάθε νίκη και ήττα.
Στην κορυφή του κόσμου κι ακόμα παραπέρα. Η εθνική ομάδα πόλο γυναικών αναδείχθηκε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια και οι «γοργόνες» της Ελλάδας δε «λύγισαν» ούτε μια στιγμή απέναντι στην αντίπαλό τους, Ουγγαρία, στον χθεσινό τελικό, σημειώνοντας ένα σκορ 12-9 και ανεβαίνοντας στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου.
Τα «χρυσά» κορίτσια της Ελλάδας απέδειξαν για ακόμα μία φορά την αξία τους και για δεύτερη φορά έφεραν τη χώρα μας στην κορυφή του κόσμου, 14 χρόνια μετά τον θρίαμβο στη Σαγκάη. Η ομάδα του Χάρη Παυλίδη έκανε μια εντυπωσιακή εμφάνιση, δείχνοντας ότι το πόλο γυναικών αξίζει την προσοχή μας.
«Βασίλισσες» του πόλο: Η εθνική γυναικών πρωταθλήτρια του κόσμου - Ποιος να τους πει τι;
Μετά την κατάκτηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος, η αθλήτρια του πόλο Έλενα Ξενάκη, η οποία αναδείχθηκε και MVP του τελικού, μίλησε στο Queen.gr.
Για την Έλενα Ξενάκη, το χρυσό μετάλλιο ήρθε μετά από πλάνο, πίστη στην ομάδα και αυτοπεποίθηση
Παγκόσμιο Κύπελλο στην Κίνα, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Σιγκαπούρη, MVP του τελικού, τι συναισθήματα σου δημιουργούνται όταν σκέφτεσαι όσα κατάφερε η ομάδα σου και κατάφερες κι εσύ προσωπικά φέτος;
Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη για την έκβαση των πραγμάτων. Η αλήθεια είναι ότι στο Παγκόσμιο Κύπελλο εννοείται χαρήκαμε πάρα πολύ, αλλά ξέραμε ότι δεν είναι σαν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Το να φτάσουμε στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος ήταν ο σιωπηλός μας στόχος και ακόμα πιο πολύ να τον κατακτήσουμε.
Όσον αφορά την προσωπική μου διάκριση, κάθε φορά μια διάκριση νομίζω ότι σε βοηθάει και σου δίνει δύναμη και ώθηση να συνεχίσεις αυτό που κάνεις. Παρ' όλα αυτά, παίζουμε ένα ομαδικό άθλημα, όλες συνεισφέραμε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και νομίζω πως σ' αυτό το πρωτάθλημα όλες ήμασταν MVP.
Παρά το γεγονός ότι το πόλο μας έχει χαρίσει αρκετές διακρίσεις, δεν έχει λάβει την αναγνώριση που του αξίζει από τον κόσμο και την πολιτεία. Τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει αυτό;
Δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να γίνει για να αλλάξει αυτό, γιατί τα τελευταία χρόνια τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες σχεδόν κάθε χρόνο είμαστε στα μετάλλια κάποιας διοργάνωσης. Υπάρχει μεγάλη βελτίωση, για να μην είμαστε άδικοι με τον κόσμο που μας παρακολουθεί. Οι κερκίδες βέβαια δεν γεμίζουν.
Μακάρι αυτή η διάκριση να βοηθήσει λίγο παραπάνω. Σίγουρα μπάσκετ και ποδόσφαιρο δε θα γίνουμε και το γνωρίζουμε, αλλά θα θέλαμε να υπάρξει βελτίωση.
AP Photo/Ng Han Guan
Η εθνική ομάδα πόλο γυναικών έφερε φέτος την πρωτιά, αλλά είχε την απαραίτητη στήριξη από την πολιτεία;
Η πολιτεία είναι δίπλα μας, το ίδιο και ο υπουργός αθλητισμού. Παρ' όλα αυτά, σίγουρα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης και το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι πως δεν έχουμε ένα σταθερό κολυμβητήριο να προπονούμαστε.
Υπάρχουν προετοιμασίες κατά τις οποίες αναγκαζόμαστε να κάνουμε κάθε προπόνηση και σε άλλη πισίνα, για παράδειγμα αλλού το πρωί, αλλού το βράδυ, αλλού το γυμναστήριο. Συνεπώς, αυτό είναι πολύ χρονοβόρο, που για εμάς ο χρόνος παίζει πολύ μεγάλο ρόλο, γιατί έχουμε δύο προπονήσεις την ημέρα, οπότε η ξεκούρασή μας είναι πολύτιμη. Είναι σίγουρα ψυχοφθόρο.
Το να ζητήσουμε ένα σταθερό «σπίτι» για τον υγρό στίβο και μάλιστα για την υδατοσφαίριση είναι κάτι που θα θέλαμε και άνδρες και γυναίκες.
Αυτή δεν είναι η πρώτη χρονιά που η εθνική ομάδα πόλο γυναικών αποτελείται από αξιόλογες αθλήτριες παγκοσμίου επιπέδου. Τι ήταν αυτό φέτος που σας έκανε να φτάσετε ως την κορυφή;
Η ομάδα ακολούθησε το πλάνο του προπονητή και η καθοδήγηση που μας έδωσε από την αρχή της χρονιάς έκανε την ομάδα να είναι προσηλωμένη στον στόχο. Επιπλέον, σημαντική ήταν και η πίστη στην ομάδα. Παιχνίδι με το παιχνίδι αποκτούσαμε αυτοπεποίθηση.
Ακόμα και η ήττα στην πρεμιέρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα δεν μας ενόχλησε, υπήρχε στην ομάδα η πεποίθηση ότι «πάμε παρακάτω, είναι η αρχή του πρωταθλήματος, δεν έγινε κάτι». Υπήρχε μια νοοτροπία που έλειπε τα προηγούμενα χρόνια.
AP Photo/Ng Han Guan
Με βάση όσα είπες στις δηλώσεις μετά το τέλος του αγώνα σχετικά με την ήττα της ανδρικής ομάδας, πώς διαχειρίζεσαι την κριτική και τα αρνητικά σχόλια τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική ζωή;
Είμαι από τους ανθρώπους που επηρεάζονται από τα αρνητικά σχόλια και παρ' όλα αυτά τα διαβάζω. Βέβαια, δεν μου έχουν κάνει κακό, με κάνουν πιο δυνατή και να θέλω να προσπαθώ να αποδείξω το δίκαιο και το αντίθετο από αυτά που γράφονται.
Προσωπικά, με ενόχλησε η στάση πολλών Ελλήνων απέναντι στην ήττα των ανδρών. Οι αθλητές είμαστε οι χειρότεροι εχθροί του εαυτού μας. Ο τρόπος που χάθηκε αυτή η πρόκριση στον τελικό είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης κάθε αθλητή.
Το να μιλούν όλοι τρεις μέρες πριν για τους άνδρες και τις γυναίκες και σε μία ήττα ξαφνικά να βγαίνουν μαχαίρια, να κρίνουν και να μιλούν για τακτικές και προπονητές άνθρωποι που το άθλημά μας μπορεί να μην το έχουν δει ούτε από την τηλεόραση, είναι πολύ άδικο.
Τα αρνητικά σχόλια, λοιπόν, με επηρεάζουν, αλλά με πεισμώνουν. Στο τέλος της ημέρας θα πω ότι «αύριο θα σας αποδείξω ότι δεν ισχύει αυτό».
Ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος με τον οποίο μίλησες μετά τη νίκη;
Ήταν το αγόρι μου, στον οποίο, με το που τελείωσε ο αγώνας και πήγαμε να ντυθούμε για τις απονομές, έστειλα μήνυμα λέγοντάς του πως δεν το πιστεύω. Εκείνος μου το είχε πει και ήταν σίγουρος από το πρωί.
Οι γονείς μου και ο αδερφός μου φυσικά ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που κοίταξα στην κερκίδα, γιατί έχω την τύχη να με ακολουθούν σχεδόν πάντα στα ταξίδια μου. Πάντα το βλέμμα μου θα πέσει εκεί, είτε πρόκειται για μια νίκη είτε για μια ήττα.
Πώς καταφέρνεις να μένεις προσγειωμένη μπροστά σε μια τέτοια διάκριση;
Κάθε διάκριση είναι τροφή μέχρι την επόμενη, σου δίνει θέληση και τελικά θες όλο και περισσότερα. Όμως, προσπαθούμε να πατάμε στα πόδια μας, στη γη και όχι στον ουρανό, ώστε να μπορούμε να κρατάμε και τη σημαία και τους εαυτούς μας ψηλά.
Bloggers
