Η ζωή στο κουρμπέτι: Δουλέψαμε μια μέρα στο hipster περίπτερο

Η ζωή στο κουρμπέτι: Δουλέψαμε μια μέρα στο hipster περίπτερο

Η δουλειά κάνει τους άντρες και είπαμε να το τσεκάρουμε δουλεύοντας μία μέρα στο πιο cool περίπτερο στην Αθήνα.

Το Kiosk είναι το αγαπημένο μας περίπτερο στην πόλη ολάκερη. Έχει τους πιο ενημερωμένους τίτλους ξένων περιοδικών και εφημερίδων, τους πιο ωραίους και hip πελάτες της Αθήνας (σχεδιαστές, μουσικοί και party animals ψωνίζουν όλοι από εκεί και πολλές φορές περνάνε και ώρες στο παγκάκι απ'έξω από το περίπτερο) και τον πλέον cool περιπτερά, το Γιώργο (ναι, εχει και twitter). Ο Γιώργος που διατηρεί το περίπτερο εδώ και 3 περίπου χρόνια είναι πλήρως ενημερωμένος για όλες τις εξελίξεις σχετικά με την παγκόσμια μόδα, τα avant garde έντυπα, την εναλλακτική και ηλεκτρονική μουσική, τα οικονομικά, τα γεγονότα, τα gadget και όλα όσα θα μπορούσαν να κάνουν μία τυχαία συζήτηση στο δρόμο παραπάνω από ευχάριστη και αξιομνημόνευτη.

Ο ίδιος έχει μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία ως άνθρωπος καθώς πριν ανοίξει το περίπτερο ήταν πετυχημένος χρηματιστής που το άγχος της τότε δουλειάς του τελικά τον έστειλε στο νοσοκομείο και τελικά έκανε restart ανοίγοντας τη δική του μικρή επιχείρηση. Τα πάντα στο Kiosk φαίνονται διαφορετικά ακόμα κι αν δεν είναι όλα. Ο ξένος τύπος που κρέμεται στα newstand είναι περιοδικά που μπορεί να βρει κάποιος στην Colette του Παρισιού, τα ροφήματα βιταμινών στο ψυγείο του, η μουσική που ακούγεται στο περίπτερο, η ταμπέλα του Kiosk που θα μπορούσε να ανήκει σε ένα cool club ή διαφημιστική εταιρία.

Από το Kiosk ψωνίζουμε συνέχεια, έτσι μερικές μέρες πριν, είδαμε ότι ο Γιώργος τραυμάτισε τον ώμο του και σκεφτήκαμε να δουλέψουμε μια μέρα στο περίπτερο για να βοηθήσουμε τον αγαπημένο μας περιπτερά. Η βάρδια μας ξεκίνησε νωρίς το πρωί όπου πήγαμε να ανοίξουμε το περίπτερο. Παραλάβαμε τα γάλατα και τις εφημερίδες, τακτοποιήσαμε την αποθήκη, πήραμε καφέ, βάλαμε το τελευταίο album των Air (σ.σ. το soundtrack του Voyage dans le lune) στο cd player και καθίσαμε στην καρέκλα μας περιμένοντας τους πελάτες.

Η εργασία στο περίπτερο μπορεί σε κάποιους να φαίνεται βαρετή, αλλά η τριβή με τους συνανθρώπους μας είναι τόσο έντονη που μόνο έτσι δεν είναι ακριβοδίκαιο να τη χαρακτηρίσει κάποιος. Οι άνθρωποι που περνούν από το περίπτερο τις περισσότερες φορές νιώθουν την ανάγκη να μιλήσουν για όσα νιώθουν σε ένα ξένο. Εκεί που ζητούν ένα πακέτο τσιγάρα (μακράν το πιο διάσημο προϊόν που πωλείται στο περίπτερο) έρχονται και σου λένε για όσα έχουν αναγκαστεί να κόψουν λόγω κρίσης. Εκεί που παίρνουν ένα πακέτο τσίχλες, σου μιλάνε για την κόρη τους και το πως περνά στην Αμερική όπου έφυγε μετανάστρια. Εκεί που περνούν τυχαία, απλά σε ρωτούν για τους προηγούμενους ιδιοκτήτες του περιπτέρου που ήξεραν από την εποχή του μεσοπολέμου. Και πριν προλάβεις να το καταλάβεις έχεις μαζέψει τουλάχιστον 10 ιστορίες σε μία μέρα για να διηγηθείς. Η ζωή στο περίπτερο είναι όπως και στο ταξί, μία ατέρμονη ψυχανάλυση που δυστυχώς με όσα γίνονται στις μέρες μας συνήθως περιλαμβάνει αφήγηση δυσάρεστων γεγονότων.

Αλλά τα δυσάρεστα γεγονότα και η οικονομική ανέχεια που μας πλήττει όλους δεν έχουν καταφέρει να κάμψουν τη θετικότητα του ιδιοκτήτη του Kiosk, ο οποίος πάντα έχει ένα καλό λόγο για όλους, χαμογελά πολύ ακόμα και στις πιο δύσκολες μέρες, κερνά τους πελάτες του μια τσίχλα ή ό,τι άλλο μπορεί και πάντα θυμάται τι θέλουν οι regulars του μαγαζιού από τα τσιγάρα που καπνίζει ο ιδιοκτήτης του κοντινού καφενείου μέχρι την εφημερίδα που διαβάζει η κυρία με τις τυρόπιτες. Και όσο δουλέψαμε αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε και εμείς. Να είμαστε ευχάριστοι και διασκεδαστικοί σε μία περίοδο που οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σχεδόν το μοναδικό πράγμα που μας έχει μείνει. Για αυτό αγαπάμε κιόλας το Kiosk περισσότερο απ'όλα, γιατί είναι το περίπτερο της καρδιάς μας, το περίπτερο της πόλης μας.

info: Kiosk, Πραξιτέλους 4, Πλατεία Καρύτση.