Πώς θα οργανώσεις μόνη σου το πρώτο σου παραδοσιακό X-mas τραπέζι με 10 στα 10 επιτυχία!

Κάθε χρόνο, όσο πλησίαζαν οι γιορτές, πάντα περίμενα να ακούσω από τους γονείς μου την πολύ σημαντική ανακοίνωση: Σε ποιο συγγενικό σπίτι θα περάσουμε τα Χριστούγεννα και πού θα αλλάξουμε τον χρόνο. Φέτος όμως, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά, καθώς θα είναι η πρώτη φορά που θα περάσω τις γιορτές μακριά από το πατρικό μου.

Ξαφνικά, ακόμη και τα μικρά πράγματα αρχίζουν να μου λείπουν, μόνο στην σκέψη ότι δεν θα βρίσκομαι στο σπίτι μου. Σκέφτομαι τη μητέρα μου να μαγειρεύει ώρες ατέλειωτες. Σκέφτομαι τον αδερφό μου, ανήμερα των Χριστουγέννων, να κάθεται με τα ξαδέρφια μας στο σαλόνι και να πίνουν το τσίπουρό τους, μέχρι να μαζευτούν οι υπόλοιποι συγγενείς. Βλέπεις, το τσίπουρο είναι η άγραφη παράδοση της οικογένειας, ειδικά τις γιορτινές μέρες.

«Μέρες που είναι, μην χαλάσουμε την παράδοσή μας», λέγαμε πάντα προτού τσουγκρίσουμε τα ποτήρια μας και τώρα που ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τις γιορτές, αυτή η φράση δεν φεύγει από το μυαλό μου, ειδικότερα φέτος που θα είναι τα πρώτα Χριστούγεννα μακριά από το πατρικό μου.

Εάν, λοιπόν, και εσύ πρόκειται να περάσεις τις γιορτές σου διαφορετικά φέτος, πιο μακριά από την οικογένεια, συγκέντρωσα τις προτάσεις μου, ώστε να οργανώσουμε παρέα το πρώτο μας παραδοσιακό τραπέζι. Είσαι έτοιμη;

#1 Δίνουμε έμφαση στη διακόσμηση

Αν μπορούσα να χαρακτηρίσω με μία λέξη τον στολισμό του πατρικού μου, αυτή θα ήταν η «υπερβολή». Στις γιορτές, άλλωστε, μπορούμε να κάνουμε όσες υπερβολές θέλουμε. Αυτό που θα πρότεινα, λοιπόν, είναι να δημιουργήσουμε την πιο cozy ατμόσφαιρα με τον στολισμό μας, όπως κάνουμε και στο σπίτι μας, για να υποδεχτούμε τους φίλους μας. Λέμε «ναι» στα πολύχρωμα φωτάκια και στα λαμπερά διακοσμητικά που θα μεταμορφώσουν το σαλόνι μας.

Ποιο είναι όμως, το σημείο που πρέπει να εστιάσουμε; Φυσικά, το τραπέζι μας. Εκεί θα προσπαθήσουμε να φέρουμε την παράδοση. Το παραδοσιακό τραπεζομάντηλο της γιαγιάς, κόκκινες χαρτοπετσέτες, κεράκια, χαμηλά και ψηλά διάφανα ποτήρια για το τσίπουρό μας και το καλό σερβίτσιο είναι όλα όσα χρειαζόμαστε.

#2 Το γιορτινό μενού με τις συνταγές της μαμάς

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σκεφτόμαστε στο άκουσμα ενός γιορτινού τραπεζιού; Μάλλον, η γαλοπούλα. Και φυσικά, το γιορτινό μας μενού θα περιλαμβάνει τις παραδοσιακές συνταγές, ωστόσο, επειδή δεν έχουμε την εμπειρία των chef της οικογένειας, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις συνταγές της μητέρας μας και να τις προσαρμόσουμε στις δικές μας δυνατότητες.

Με αυτόν τον τρόπο, θα έχουμε τον ενθουσιασμό της προετοιμασίας του πρώτου παραδοσιακού μας τραπεζιού, αφού όλα τα πιάτα θα περάσουν από τα χέρια μας. Πρώτη φορά θα καθίσουμε στην κεφαλή του, για να μπορούμε να πηγαινοερχόμαστε στην κουζίνα για το επόμενο πιάτο, αφού θα έχουμε αναλάβει τα καθήκοντα chef. Πρώτη φορά θα νιώσουμε ότι… μεγαλώνουμε και αναλαμβάνουμε τον ρόλο της μαμάς. Πρώτη φορά θα νιώσουμε ότι η παράδοση συνεχίζεται, όπου και να βρισκόμαστε. Διότι είναι ο καρπός των συναισθημάτων μας.

#3 Οι φίλοι μας φτιάχνουν τα τραπέζια μας

Ωραία, τα πάντα είναι σχεδόν έτοιμα. Διακόσμηση με πολλά φωτάκια και στολίδια, όπως έχεις συνηθίσει και αμέτρητα φαγητά. Για ποιους όμως, τα κάναμε όλα αυτά; Φυσικά για τους φίλους μας. Για εμένα, είναι η δεύτερη οικογένειά μου, αυτοί που πάντα είναι δίπλα μου και μαζί τους, μπορώ να νιώσω την οικειότητα, που νιώθω και στο καθιερωμένο χριστουγεννιάτικο τραπέζι στο σπίτι. Οπότε, είναι λογικό να μοιραστώ τον ενθουσιασμό της οργάνωσης του πρώτου παραδοσιακού τραπεζιού στο σπίτι μου, μαζί τους.

Φτιάχνουμε, λοιπόν, λίστα με τους αγαπημένους μας, για να υπολογίσουμε και τις ποσότητες -και αρχίζουμε να καλούμε. Και το κλίμα θα είναι ακριβώς το ίδιο, όπως και στο πατρικό. Διότι θα μαζευτούμε γύρω από το τραπέζι και στο κέντρο θα τοποθετήσουμε το μονοποικιλιακό τσίπουρο μας, το Δεκαράκι, ένα τσίπουρο γευστικό με έντονα αρωματικό χαρακτήρα που ξεχωρίζει από την πρώτη γουλιά. Οικογενειακό το κλίμα και στις δύο περιπτώσεις, λοιπόν!

#4 Το τσιπουράκι που αναβιώνει τις παραδόσεις μας

Τι είναι, εν τέλει, οι γιορτές για τον καθένα μας; Εγώ θα έλεγα, πως είναι το καθιερωμένο μας εορταστικό τραπέζι, που δεν έχει σημασία πού βρισκόμαστε, φτάνει μόνο να μπορούμε να το οργανώνουμε. Το τραπέζι που εκτός από φαγητά και γλυκά, περιέχει αγάπη, χαμόγελα, φωνές, μα κυρίως ιστορίες. Ιστορίες που έχουμε δημιουργήσει και τις αναβιώνουμε στα τραπέζια που καθόμαστε, όπως τις παραδόσεις μας.

Πόσο γνώριμο είναι το σκηνικό να βλέπουμε τον αδερφό με τα ξαδέρφια μας και αργότερα εμάς με τους φίλους μας, να τσουγκρίζουμε τα ποτήρια μας με το αγαπημένο μας μονοποικιλιακό τσίπουρο Δεκαράκι, λίγο προτού σερβιριστούν οι αγαπημένοι μας μεζέδες, εκείνοι που με την αυθεντική τους γεύση έρχονται να «δέσουν» άψογα με το αγαπημένο μας μονοποικιλιακό τσίπουρο, στο γιορτινό τραπέζι. Παραδοσιακές πίτες, κίτρινα τυριά, καλομαγειρεμένα ψητά με σάλτσες, καπνιστά. Ταιριάζουν άψογα με το Δεκαράκι, ένα τσίπουρο που έρχεται σε εμάς έχοντας περάσει από την παραδοσιακή διαδικασία πολλαπλής επαναπόσταξης σε παραδοσιακούς, χειροποιήτους, χάλκινους άμβυκες; Αυτή είναι η παράδοση μας και αυτή είναι που θα κάνει το δικό μας γιορτινό τραπέζι επιτυχημένο.

Άλλωστε, η πρώτη οικογένεια μονοποικιλιακού τσίπουρου με «κλειδί» της τα σταφύλια, μας έδειξε πώς μπορούμε να αναβιώσουμε την παράδοση σε κάθε μάζωξη, σε κάθε τραπέζι. Πώς μπορούμε να την συνεχίσουμε, όπου και να βρισκόμαστε, πίνοντας μόνο μία γουλιά από το εκρηκτικό Μοσχάτο, την αρχοντική Μαλαγουζιά και τον αρμονικό Ροδίτη Αλεπού.

Το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο τραπέζι, τελικά, είναι όσα μοιραζόμαστε με αυτούς που αγαπάμε. Είναι οι παραδόσεις που όσο συνεχίζουμε να θυμόμαστε, μπορούμε και τις αναβιώνουμε. Και αν μέχρι τώρα το γιορτινό τραπέζι συμβόλιζε την επιστροφή μου στο πατρικό, τώρα γνωρίζω ότι μπορώ να επιστρέφω σε αυτό, όποτε το χρειάζομαι, έστω και νοητά, πίνοντας μία γουλιά από το αγαπημένο μου μονοποικιλιακό τσίπουρο Δεκαράκι.