Εξωσωματική με φάρμακα ή χωρίς;

Η πρώτη εξωσωματική γονιμοποίηση (1978) πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια ενός φυσικού κύκλου, δηλαδή με τη λήψη του ωαρίου που αναπτύχθηκε φυσιολογικά. Με την πάροδο των ετών, η μέθοδος αυτή μετεξελίχθηκε στην κλασική εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF), όπου με τη χρήση σύγχρονων φαρμάκων διαφορετικής προέλευσης, επιτυγχάνεται πολλαπλή παραγωγή ωαρίων με υψηλά ποσοστά κυήσεων. Στη σημερινή εποχή, με τις εξελίξεις στην Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή, αυξάνονται τα ζευγάρια που φτάνουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα, που δεν είναι άλλο από την απόκτηση υγιών παιδιών.

Εξωσωματική γονιμοποίηση με φάρμακα

Κατά την εξωσωματική γονιμοποίηση, τα ωάρια της γυναίκας γονιμοποιούνται σε εργαστηριακές συνθήκες και στη συνέχεια επανατοποθετούνται στο ενδομήτριο. Στόχος της θεραπείας είναι η επίτευξη εγκυμοσύνης με τη μεταφορά ενός ή περισσότερων εμβρύων στη μήτρα της μέλλουσας μητέρας. Η θεραπεία της εξωσωματικής γονιμοποίησης χρησιμοποιείται κυρίως σε περιπτώσεις όπου υπάρχει δυσλειτουργία ή απόφραξη των σαλπίγγων, ορμονολογικά προβλήματα, πολυκυστικές ωοθήκες, ενδομητρίωση, προβλήματα στο ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα (αριθμός σπερματοζωαρίων και κινητικότητα σπέρματος) καθώς και ποικίλα άλλα γνωστά ή άγνωστα αίτια υπογονιμότητας. Να σημειωθεί ότι υπάρχει η δυνατότητα κατάψυξης ωαρίων και εμβρύων σε διάφορες μορφές (π.χ. βλαστοκύστες), προεμφυτευτικής διάγνωσης (PGD/PGS), ποιοτικού ελέγχου εμβρύων καθώς και επιλογή των ώριμων ωαρίων και εμβρύων.

Η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή αποτελεί ένα από τα πιο βασικά αίτια επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Τα τελευταία χρόνια, σημαντικό μέρος της έρευνας αναπαραγωγής είναι επικεντρωμένο στη δημιουργία νέων φαρμακευτικών ουσιών με στόχο τη βελτίωση της πρόκλησης ωοθυλακιορρηξίας και την ελάττωση των παρενεργειών στις γυναίκες. Σήμερα τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται αυξάνουν τα ποσοστά επιτυχίας της εγκυμοσύνης, είναι ασφαλή και δεν εμφανίζουν σημαντικές παρενέργειες.

Διαβάστε περισσότερα στο Mothersblog.gr