Είμαστε η 1η γενιά που μεγαλώνει παιδιά που γεννιούνται με οθόνες στα χέρια: τι λέει η νέα έρευνα

Πατούλια Κατερίνα
Είμαστε η 1η γενιά που μεγαλώνει παιδιά που γεννιούνται με οθόνες στα χέρια: τι λέει η νέα έρευνα

Είμαστε η πρώτη γενιά που μεγαλώνει παιδιά που γεννιούνται με οθόνες στα χέρια. Τι λέει νέα έρευνα για την ψυχική τους υγεία.

Όταν ήμουν 12 ετών, αποκτήσαμε στο σπίτι έναν σταθερό υπολογιστή που κάθε φορά που προσπαθούσε να συνδεθεί στο διαδίκτυο θύμιζε διαστημόπλοιο έτοιμο να εκτοξευτεί στο διάστημα. Και θεωρούμασταν προνομιούχοι μιας και ο μπαμπάς, ως εργαζόμενος στις τηλεπικοινωνίες μας εξασφάλισε νωρίς νωρίς την πρόσβαση στο περιβόητο Internet.

Στα 15 μου, πήρα το πρώτο μου κινητό που smart δεν το έλεγες αλλά άλλαξε τον τρόπο επικοινωνίας μου και με τους γονείς μου και με τους συμμαθητές μου που λίγο καιρό μετά άρχισαν να έχουν το δικό τους- όχι smart- phone.

Αυτό που δεν φανταζόμουν όταν έγινα μαμά είναι πως οι κόρες μου θα χειρίζονται το tablet πιο καλά από εμένα, θα μεγαλώνουν σε έναν κόσμο όπου ο παππούς κάνει μαζί τους FaceTime από την Πάτρα, θα ακούγονται συχνά στο τραπέζι φράσεις όπως πχ. Ο Βασίλης έχει δικό του κανάλι στο Youtube, η Άρτεμις αγόρασε καινούριο κινητό και φυσικά το επικό: Εγώ πότε θα έχω δικό μου smartphone.

Είμαστε επίσημα η πρώτη γενιά γονέων που μεγαλώνουν παιδιά τα οποία γεννήθηκαν ουσιαστικά με τις οθόνες στα χέρια. Κι επειδή μετά το ban της Αυστραλίας στα social παιδιών κάτων 16 και με τη σαρωτική επίδραση του «Adolescence» στους απανταχού γονείς είμαστε όλοι σε αναβρασμό, μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Φλόριντα που έπεσε σήμερα στα χέρια μου ανατρέπει πολλά από αυτά που νομίζαμε ότι γνωρίζαμε για τα παιδιά και την τεχνολογία αποδεικνύοντας μάλιστα ότι η κατοχή smartphone μπορεί να μην είναι η καταστροφή για την οποία όλοι έχουμε προειδοποιηθεί αλλά στην πραγματικότητα, μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά μας με όρια και υπό προϋποθέσεις.

Τα παιδιά με smartphone τα πάνε καλύτερα;

Ναι. Σύμφωνα με τους ερευνητές του USF, τα παιδιά ηλικίας 11 έως 13 ετών που έχουν τα δικά τους smartphone είχαν:

Λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης

Πιο πιθανό να περνούν χρόνο με φίλους

Πιο πιθανό να έχουν υψηλότερη αυτοεκτίμηση

Έτσι, η νέα μελέτη απεικονίζει ένα διακριτικό, εκπληκτικά ελπιδοφόρο μήνυμα. Όπως το έθεσε ο Justin D. Martin, επικεφαλής ερευνητής και καθηγητής δημοσιογραφίας: «Όχι μόνο η κατοχή smartphone δεν ήταν επιβλαβής αλλά τις περισσότερες φορές, διαπιστώσαμε το αντίθετο».

Τα ευρήματα δείχνουν ότι τα αποτελέσματα της κατοχής smartphone είναι περίπλοκα», δήλωσε η Wendy Rote, αναπληρώτρια καθηγήτρια ψυχολογίας του USF. και εξήγησε:

«Είναι αυτό που κάνουν τα παιδιά με τα κινητά τηλέφωνα και οι προκλήσεις στη ρύθμιση της χρήσης της συσκευής τους, κι όχι το να έχουν ένα smartphone στην κατοχή τους».

Η μελέτη του USF διαφέρει από την προηγούμενη έρευνα σχετικά με τη χρήση των ψηφιακών μέσων και την ευεξία των παιδιών, η οποία έχει επικεντρωθεί κυρίως στα smartphone, τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και τα παιχνίδια. Η μελέτη του USF μετρά αυτά τα πράγματα, αλλά αξιολογεί επίσης την υπερβολική χρήση των εφαρμογών, τον γονικό έλεγχο, τον διαδικτυακό εκφοβισμό, την ακρόαση podcast, τη ροή μουσικής και άλλα ψηφιακά θέματα.

Πολλές προηγούμενες μελέτες ξεκινούν επίσης με τη μελέτη στην ηλικιακή ομάδα 13 έως 17, ενώ αυτή η έρευνα ξεκινά με παιδιά ηλικίας 11 ετών.

Μην βιαστείς ωστόσο να πάρεις κινητό στο παιδί

Υπάρχουν πραγματικοί κίνδυνοι και έχουν να κάνουν με το πώς χρησιμοποιούν τα παιδιά την τεχνολογία.

  • Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι τα παιδιά που ανέβαζαν τακτικά υλικό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είχαν:
  • Διπλάσιες πιθανότητες να αναφέρουν μέτρια ή σοβαρά συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης
  • Πιο πιθανό να βιώσουν διαδικτυακό εκφοβισμό και διαταραχές ύπνου
  • Υψηλότερο κίνδυνο για θέματα θυμού και καταναγκαστική χρήση τεχνολογίας

Τι πρέπει να γνωρίζουν και τι πραγματικά γνωρίζουν οι γονείς:

Η κατοχή ενός smartphone μπορεί να υποστηρίξει την κοινωνική ζωή και την ψυχική υγεία των παιδιών αλλά μόνο όταν χρησιμοποιείται σκόπιμα.

Η δημόσια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης συνδέεται με αυξημένη κατάθλιψη, άγχος και προβλήματα ύπνου.

Ο διαδικτυακός εκφοβισμός είναι πιο συνηθισμένος από ό,τι πολλοί γονείς αντιλαμβάνονται και ακόμη και «μικρά» περιστατικά μπορεί να έχουν μεγάλες επιπτώσεις στην ψυχική υγεία.

Τα περισσότερα παιδιά παίρνουν το πρώτο τους τηλέφωνο μέχρι την ηλικία των 8,5 ετών, έτσι η έγκαιρη καθοδήγηση έχει σημασία.

Τι πρέπει να κάνεις ως γονιός:

Πες ναι στο smartphone αλλά όπως είπες ναι στο ποδήλατο με βοηθητικές ρόδες.

Επίλεξε τηλέφωνα που έχουν σχεδιαστεί για ασφάλεια, χωρίς να είναι απαραίτητα smart, τηλέφωνα που επιτρέπουν στα παιδιά να στέλνουν μηνύματα και να καλούν, ενώ παρέχει στους γονείς έξυπνα εργαλεία παρακολούθησης.

Εξήγησε γιατί πρεπει να αργήσουν να μπουν τα κοινωνικά δίκτυα στη ζωή του παιδιού: Η συζήτηση για το πώς η ιδιωτική κοινή χρήση με φίλους είναι διαφορετική από τη δημοσίευση για όλους.

Απαγόρευση του τηλεφώνου στο δωμάτιο. Ενθάρρυνετη φόρτιση τηλεφώνων έξω από το υπνοδωμάτιο για να προστατεύσεις την ποιότητα του ύπνου (η μελέτη διαπίστωσε ότι τα παιδιά που κοιμούνταν με τηλέφωνα κοιμούνται 45 λεπτά λιγότερο τη νύχτα).

Πρόσεξε τα σημάδια: Συναισθηματικά ξεσπάσματα, εμμονή με το να είναι στο διαδίκτυο θα μπορούσαν να σηματοδοτούν διαδικτυακό εκφοβισμό ή υπερβολική χρήση τεχνολογίας.

Συνέχισε τη συζήτηση. Έλεγχε τακτικά τα παιδιά όχι μόνο για να δεις αν τηρούν τους κανόνες σε σχέση με τις οθόνες αλλά και για το πώς νιώθουν στο διαδίκτυο.

Μια νέα εποχή, μια νέα προσέγγιση

Αυτή η μελέτη του USF είναι μόνο η αρχή, είναι μέρος ενός ερευνητικού προγράμματος 25 ετών που θα παρακολουθήσει 8.000 παιδιά σε όλη τους τη ζωή για να κατανοήσουμε πραγματικά πώς οι οθόνες διαμορφώνουν τα πάντα, από την ψυχική υγεία μέχρι την προσοχή στο σχολείο και τις σχέσεις ενηλίκων.

Μεγαλώνουμε παιδιά σε έναν κόσμο που αλλάζει πιο γρήγορα από ό,τι μπορούμε να πληκτρολογήσουμε τη φράση «ποια είναι τα όρια του χρόνου έκθεσης των παιδιών στις οθόνες με βάση την ηλικία τους».

Αλλά αν υπάρχει κάτι που ξεκαθαρίζει αυτή η μελέτη, είναι το εξής: τα παιδιά δεν χρειάζονται λιγότερα εργαλεία, χρειάζονται καλύτερα και πιο ασφαλή εργαλεία και σίγουρα καλύτερους και πιο πρόθυμους ενήλικες στο πλευρό τους.

«Τα δεδομένα μας παρέχουν μια πτυχή του τρόπου με τον οποίο τα μέσα ενημέρωσης επηρεάζουν τους νέους αυτή τη στιγμή. Αλλά πολλά από τα προβλήματα και τα οφέλη της χρήσης των μέσων συσσωρεύονται με την πάροδο του χρόνου, γι' αυτό είναι σημαντικό να διεξάγουμε μια μακροπρόθεσμη μελέτη για την ακριβή αξιολόγηση των επιπτώσεων των ψηφιακών μέσων στην ευημερία στη ζωή ενός ατόμου», δήλωσε ο Stephen Song, υπεύθυνοε ερευνητής και επίκουρος καθηγητής δημοσιογραφίας του USF.

Ας ανοίξουμε λοιπόν την κουβέντα με τα παιδιά μας. Ας μη γίνουμε γονείς που γνωρίζουν τι σημαίνει ένα emoji, τι είναι ο incel προτού μας το πει μια σειρά σε μια πλατφόρμα.

Ας οικοδομήσουμε μια κουλτούρα που υποστηρίζει χωρίς ντροπές τις μητέρες καθώς περιηγούμαστε σε αυτό το διαρκώς μεταβαλλόμενο ψηφιακό τοπίο.

Γιατί, ενώ είναι 2025, η πίεση στους γονείς εξακολουθεί να θυμίζει ύποπτα τη δεκαετία του 1950. Είναι καιρός η τεχνολογία μας, οι πολιτικές μας και ο πολιτισμός μας να να φτάσουν συγχρονισμένα στο 2025.

«Οι εμπειρίες κατά την παιδική ηλικία και την εφηβεία μπορούν να επηρεάσουν την υγεία αργότερα στη ζωή. Αυτή η μελέτη θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τον αντίκτυπο της χρήσης ψηφιακών μέσων στην ποιότητα του ύπνου και την ψυχική υγεία των εφήβων», δήλωσε ο Chighaf Bakour, αναπληρωτής καθηγητής επιδημιολογίας του Κολεγίου Δημόσιας Υγείας του USF.