Τηλεκπαίδευση: Δωρεά τεχνολογικού εξοπλισμού σε δημόσια σχολεία της χώρας μας
Το «απότομο» κλείσιμο των σχολείων εκεί στα μέσα Μαρτίου, ήταν το μεγάλο καμπανάκι για όλους εμάς τους γονείς.
Ξαφνικά, εν μία νυκτί, η καθημερινότητά μας άλλαξε ριζικά και όσοι δεν είχαμε αντιληφθεί το μέγεθος της απειλής από τον νέο κορωνοϊό τόσο για τη ζωή όσο και για την κοινωνία μας, αναγκαστήκαμε να κοιτάξουμε την πραγματικότητα κατάματα. Και τώρα, τι κάνουμε στο σπίτι με δύο παιδιά που κανονικά έπρεπε να πηγαίνουν καθημερινά στην Α’ και την Γ’ Δημοτικού; Αυτό το μεγάλο ερώτημα μάς απασχόλησε, μαζί με την ανησυχία πως, όσο περισσότερο διαρκεί η καραντίνα και το lockdown, τόσο τα παιδιά μας θα «ξεχνούν» το σχολείο και το μάθημά τους, σαν να ζουν ένα «έξτρα καλοκαίρι» στην αρχή της άνοιξης…
Πολύ σύντομα οι πρώτες ημέρες της ανεμελιάς, που έζησαν όλα τα παιδιά στην Ελλάδα, πέρασαν. Από πολλές απόψεις, όταν το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε, πως είναι έτοιμη και ξεκινά η διαδικασία της τηλεκπαίδευσης, γονείς και μαθητές χάρηκαν εξίσου. Τα παιδιά γιατί θα έβλεπαν ξανά τους συμμαθητές και τους δασκάλους τους – έστω μέσω οθόνης, οι γονείς γιατί διαπίστωσαν ότι τα παιδιά τους θα έχουν κάτι ουσιαστικό να απασχολούνται μέσα στην ημέρα τους, παράλληλα με μια αίσθηση επιστροφής στην «κανονικότητα». Η γνώση δεν περιμένει και στη σύγχρονη κοινωνία κάθε απόπειρα εκπαίδευσης και μετάδοσής της είναι όχι μόνο ευπρόσδεκτη, αλλά και απαραίτητη. Η καθημερινή, ηλεκτρονική επικοινωνία με αυτό που λέμε «σχολικό περιβάλλον» δεν επρόκειτο να αντικαταστήσει την «πραγματική» τάξη, αλλά καταγράφηκε ως ένα σημαντικό βήμα μπροστά και ως οικογένεια, το αγκαλιάσαμε από την πρώτη στιγμή.
Όταν η μεγάλη μου κόρη, που τώρα έγινε 9 χρόνων και πλέον μπορεί να αντιλαμβάνεται πιο σφαιρικά τις καταστάσεις, μας ενημέρωσε ότι από την τηλεκπαίδευση και τη νέα ηλεκτρονική της τάξη, έλειπε ένα κοριτσάκι, η συμμαθήτριά της η «Μαρία», προβληματιστήκαμε. Σύντομα ήρθαν οι επίσημες ανακοινώσεις του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και απάντησαν στην απορία μας: Δεν είχαν, δυστυχώς, όλοι οι μαθητές της χώρας τη δυνατότητα να γίνουν μέλη της ηλεκτρονικής τάξης, καθώς οι οικογένειές τους δεν διέθεταν τον απαραίτητο τεχνολογικό εξοπλισμό! Αυτή η ανισότητα απειλούσε να τινάξει στον αέρα το εγχείρημα, καθώς αυτομάτως δημιουργούνταν «μαθητές δύο ταχυτήτων». Η υπόσχεση ότι τα κενά αυτά θα καλυφθούν άφησε την ελπίδα, έστω αμυδρή, ανοιχτή…
Η Anytime στηρίζει τους μαθητές, που έχουν ανάγκη, με 1.500 tablets
Διαβάστε περισσότερα στο Mothersblog.gr
Bloggers
