Και τα 47, αρχίζουν από Ρουκ Ζουκ: Η Ζέτα Μακρυπούλια έχει γενέθλια και κάθε φέτος και πιο όμορφη
Κάθε φέτος είναι και πιο όμορφη όχι προφανώς -μόνο- γιατί διατηρεί τη γοητεία της, αλλά γιατί ωριμάζει σαν γυναίκα χωρίς να σκληραίνει, χωρίς να μιμείται, χωρίς να χάνει τη δική της φωνή. Οι αμακιγιάριστες φωτογραφίες από τον κρυμμένο παράδεισο.
«Και κάπου τώρα λογικά από τις διηγήσεις, έχει μπει η μαμά με τον μπαμπά μου τρέχοντας στο μαιευτήριο. Η αναστάτωση μεγάλη. Τη μητέρα μου την άρπαξαν όπως ήταν και την έβαλαν στο κρεβάτι και ο μπαμπάς μου πήγε στο μπαρ. Παράγγειλε ένα ουίσκι για να γιορτάσει το γεγονός και πριν προλάβουν να του το φέρουν ήρθε μια νοσοκόμα και του είπε να σας ζήσει! Τόσο έτοιμη ήμουν για να βγω σε αυτό τον κόσμο.10:45 πήρα την πρώτη ανάσα στο φως! Καλημέρα!», έγραψε η Ζέτα Μακρυπούλια με αφορμή τα γενέθλιά της συνοδεύοντας την υπέροχη αφήγηση με δύο άφιλτρες και αμακιγιάριστες φωτογραφίες της.
Αν αυτό δεν είναι η πιο ακομπλεξάριστη, ευαίσθητη, αστεία και «Ζέτα» εκδοχή του πώς γεννήθηκε ένα κορίτσι που έγινε αγαπημένη παιδί του χώρου, τότε ποια είναι; Η Ζέτα Μακρυπούλια, στα 47 της χρόνια, συνεχίζει να τα γιορτάζει όχι μόνο με το ημερολόγιο, αλλά με τη στάση ζωής της. Με εκείνη την απίστευτη ικανότητα να συνδυάζει την καθαρότητα του βλέμματος με την αλητεία της ελευθερίας. Να είναι λαμπερή χωρίς να φωνάζει, δίκαιη χωρίς να χρειάζεται χειροκρότημα, αστεία χωρίς να προσπαθεί, καλή χωρίς να φαίνεται αφελής.
Κάποτε είπαν πως η Ζέτα δεν θα τα καταφέρει στο «Ρουκ Ζουκ» -τηλεπαιχνίδι που είχε ταυτιστεί με μία επίσης εμβληματική γυναίκα της TV, τη Μαίρη Μηλιαρέση
Η αλήθεια είναι ότι το «Ρουκ Ζουκ» έγινε ξανά in επειδή η Ζέτα το έκανε δικό της -με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Όταν το 2017 ανέλαβε την παρουσίαση του θρυλικού τηλεπαιχνιδιού, λίγοι πίστευαν ότι θα έχει διάρκεια. Κι όμως, 8 χρόνια αργότερα, όχι μόνο κράτησε, αλλά έγινε το μοναδικό πρόγραμμα στο είδος του που παίζει και ξαναπαίζει χωρίς να κουράζει. Γιατί κάθε επεισόδιο κουβαλά κάτι από τη ματιά της: την αίσθηση ότι δεν είμαστε χαζοί, απλώς θέλουμε κάποιον να μας κάνει να χαμογελάσουμε χωρίς πολλά πολλά και σοβαροφάνεια. Να παίξουμε χωρίς να μας κοιτά αφ´υψηλού. Να διασκεδάσουμε με στιλ, όχι με ψευτοχιούμορ. Αυτό κάνει η Ζέτα: σέβεται. Κι αυτό δεν είναι καθόλου αυτονόητο.
Κάθε φέτος και πιο όμορφη
Σήμερα, 31 Ιουλίου, η ηθοποιός και παρουσιάστρια έχει γενέθλια. Και κάθε φέτος, είναι και πιο όμορφη όχι προφανώς μόνο γιατί διατηρεί τη γοητεία της, αλλά γιατί ωριμάζει σαν γυναίκα χωρίς να σκληραίνει, χωρίς να μιμείται, χωρίς να χάνει τη δική της φωνή. Είναι η γυναίκα που δε φοβάται να φαίνεται ανθρώπινη, να μοιράζεται, να γελάει δυνατά, να συγκινείται χωρίς φίλτρα. Είναι εκείνη που ντύνεται με απλότητα και λάμψη, που έχει στιλ χωρίς να γίνεται προϊόν, που στέκεται στο πλατό σαν να είναι σπίτι της και στις δημόσιες εμφανίσεις σαν να είναι με τις φίλες της. Όχι επειδή κάνει δημόσιες σχέσεις, αλλά επειδή έχει χτίσει μια σχέση με το κοινό της που δε στηρίζεται στην προσποίηση αλλά στην αλήθεια.
Οι φίλοι, το παν
Αυτό που πολλοί λένε off the record αλλά λίγοι γράφουν, είναι ότι η Ζέτα είναι από τα καλύτερα παιδιά του χώρου. Χωρίς υστερίες, χωρίς βεντετισμούς, χωρίς κακίες. Όποιος έχει δουλέψει μαζί της, θα το πει. Όποιος την έχει συναντήσει, θα το καταλάβει. Έχει μια σχεδόν αρχαιοελληνική πίστη στη φιλία όχι ως κοινωνική υποχρέωση, αλλά ως μορφή επιβίωσης. Είναι φίλη με τους ίδιους ανθρώπους εδώ και χρόνια. Με τον Νίκο Μουτσινά, για παράδειγμα, είναι σχεδόν οικογένεια. Και φέτος, όπως κάθε χρόνο, τα γενέθλιά της τα περνάει μαζί του.
Κρυφός παράδεισος, καθαρή ψυχή
Πέντε μέρες πριν τα γενέθλια, η Ζέτα άνοιξε το καλοκαίρι της σε έναν κρυμμένο παράδεισο. Ένα νησί στα Δωδεκάνησα, που μετρά ελάχιστους μόνιμους κατοίκους. Δεν έχει φώτα, δεν έχει σκηνικά, δεν έχει hype. Είναι αληθινός παράδεισος.
Η νέα χρονιά φέρνει πρεμιέρες
Ίσως το ουίσκι να είναι η Ζέτα
Όπως ο πατέρας της, που πήγε να πιει ένα ουίσκι για να γιορτάσει τον ερχομό της -και δεν πρόλαβε. Έτσι κι εμείς, κάθε φορά που πάμε να εξηγήσουμε γιατί εκτιμάμε τη Ζέτα, κάτι μάς προλαβαίνει. Μια ατάκα της. Ένα βλέμμα. Ένα γέλιο. Μια αλήθεια. Κάτι που δεν μπορείς να το αναλύσεις.
Χρόνια πολλά, Ζέτα. Και τα 47, αρχίζουν από σένα.
