Προφανώς και η Έλενα Τοπαλίδου στον καθρέφτη της βλέπει ομορφιά. Οι τοξικοί άνθρωποι, τι βλέπουν;

«Εμένα ο καθρέφτης μου με δείχνει όμορφη. Στη ζωή μου θα επιλέγω να συναντάω ανθρώπους που καθρεφτίζουν την ομορφιά μου. Οι άλλοι μου είναι άχρηστοι», είπε τη Δευτέρα το πρωί στο Πρωινό του ΑΝΤ1 η Έλενα Τοπαλίδου η οποία σήκωσε έναν ολόκληρο καθρέφτη απέναντι σε μια κοινωνία που κοιτάει, κρίνει και καταδικάζει, μα αρνείται πεισματικά να δει το πρόσωπό της. Και σε αυτό το είδωλο –παραμορφωμένο από ανασφάλεια, μικροψυχία και μισογυνισμό– βρίσκεται το πραγματικό πρόβλημα. Όχι σε μια γυναίκα που είχε το θάρρος να σηκώσει το βλέμμα και να πει: είμαι όπως θέλω, όχι όπως με θέλετε.

«Τέρας, γριά, τι της βρίσκει...»: 3 φορές που η Έλενα Τοπαλίδου απάντησε στην τοξικότητα των social

Η ομορφιά δεν ήταν ποτέ σταθερή, ούτε αντικειμενική. Είναι μια έννοια ευμετάβλητη, μια κατασκευή που κάθε εποχή έντυσε με τα δικά της υφάσματα – άλλοτε μεταξωτά, άλλοτε ασφυκτικά. Οι σπουδαιότεροι καλλιτέχνες και στοχαστές δεν την αναζήτησαν ποτέ σε συμμετρίες ή αριθμούς, αλλά σε ρωγμές, σε βλέμματα, σε παρουσίες που δεν εξαντλούνταν στην εικόνα. Η ομορφιά υπήρξε πάντα μια πράξη αντίστασης, μια μυστική συμφωνία ανάμεσα στην ψυχή και το σώμα να μη χωρέσουν σε κανενός το καλούπι. Όποιος μπορεί να την αναγνωρίσει, έχει ήδη δει πίσω από το προσωπείο. Όποιος δεν μπορεί, δεν έχει μάθει ακόμη να κοιτάζει.

Ομορφιά είναι αυτό που απομένει όταν όλα τα φίλτρα πέσουν. Είναι η αλήθεια σου, είναι η στάση σου, είναι η επιλογή να σταθείς όρθια όταν σε πιέζουν να λυγίσεις για να χωρέσεις σε ένα κουτί. Η Τοπαλίδου δεν απάντησε σε κανέναν. Δήλωσε απλώς ποια είναι –κι αυτό, για κάποιους, είναι αρκετό για να θιγούν.

Στα «Είσαι άσχημη» η Έλενα Τοπαλίδου είπε μεγάλη ατάκα, όπως και για το ενδεχόμενο ενός νέου έρωτα

Γιατί η παθογένεια δεν αντέχει την αυτονομία. Μια γυναίκα που δεν ζητά έγκριση, είναι απειλή. Και μια γυναίκα που υπερασπίζεται τον εαυτό της, θεωρείται αγενής, προκλητική ή και... άσχημη. Δεν είναι τυχαίο που όσες τολμούν να ζήσουν έξω από τις νόρμες, στοχοποιούνται. Είναι ο ίδιος φαύλος κύκλος: πρώτα σε μαθαίνουν να μισείς τον καθρέφτη σου, μετά σου επιτίθενται όταν τον αγαπήσεις.

Η Έλενα Τοπαλίδου έσπασε αυτόν τον καθρέφτη. Δεν ζήτησε αποδοχή, απαίτησε αυτοσεβασμό. Και έθεσε έναν όρο που θα έπρεπε να είναι πανανθρώπινος: αν δεν μπορείς να δεις την ομορφιά μου, δεν έχεις θέση δίπλα μου. Είναι το πιο ριζοσπαστικό φίλτρο που μπορεί να θέσει μια γυναίκα. Όχι γιατί απορρίπτει τους άλλους. Αλλά γιατί προστατεύει τον εαυτό της.

Ο κόσμος δεν χρειάζεται περισσότερες όμορφες γυναίκες. Χρειάζεται περισσότερες γυναίκες που γνωρίζουν ότι είναι όμορφες. Που δεν εξηγούνται, δεν απολογούνται και δεν μεταμφιέζουν τον εαυτό τους για να γίνουν «συμπαθητικές». Όπως η Τοπαλίδου, που κάθε φορά που της ζητούν να αποδείξει κάτι, απλώς απαντά: Εμένα ο καθρέφτης μου με δείχνει όμορφη. Και αυτό, αρκεί.

Στα τοξικά σχόλια για το σώμα της η Έλενα Τοπαλίδου απάντησε με τον πιο αποστωμοτικό τρόπο

Η ομορφιά, λένε, είναι στα μάτια εκείνου που τη βλέπει. Μα πιο σπουδαίο είναι να κατοικεί στα μάτια εκείνου που τη νιώθει. Να μπορείς να αναγνωρίσεις το φως σου χωρίς να χρειάζεσαι επιβεβαίωση. Να κοιτάζεσαι και να ξέρεις ποια είσαι, προτού σε δει κανείς άλλος. Όποιος δεν μπορεί να δει την ομορφιά σου, δεν έχει πρόβλημα με σένα - έχει πρόβλημα με το βλέμμα του. Και ίσως ήρθε η ώρα να του επιστρέψεις τον καθρέφτη.