Η δράση «Μοιράσου τη Δύναμή σου» της ΚΑΕ Παναθηναϊκός AKTOR- Όταν ο αθλητισμός γίνεται πράξη αγάπης

Η εικόνα μιας γυναίκας που χάνει τα μαλλιά της στη χημειοθεραπεία δεν είναι μόνο ιατρικό σύμπτωμα αλλά ένα μικρό πένθος, μια καθημερινή υπενθύμιση ότι το σώμα αλλάζει και μαζί του αλλάζει κι ο τρόπος που κοιτάς τον εαυτό σου. Και κάπου ανάμεσα σε αυτές τις σιωπηλές στιγμές, γεννιούνται πρωτοβουλίες που επαναφέρουν κάτι πολύτιμο: την αίσθηση πως δεν είσαι μόνη.

Μέσα σε μόλις δύο ημέρες από την ανακοίνωση, όλες οι θέσεις συμμετοχής καλύφθηκαν. Κάθε συμμετέχων επικοινώνησε προσωπικά για να επιβεβαιώσει τη συμμετοχή του -μια σπάνια λεπτομέρεια που αποκαλύπτει ότι το κίνητρο δεν ήταν τυπικό αλλά βαθιά ανθρώπινο.

Η δράση που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 16 Νοεμβρίου, στο κομμωτήριο Angelopoulos της Θύρας VIP του T-Center Athens, στηρίζει το πρόγραμμα δωρεάς μαλλιών και παροχής περούκας του Πανελλήνιου Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο του Μαστού «Άλμα Ζωής». Μια πρωτοβουλία που συνδέει δύο κόσμους -εκείνον των γηπέδων και εκείνον των γυναικών που δίνουν μάχη μέσα στα νοσοκομεία.

Πίσω από τους αριθμούς κρύβονται ιστορίες. Γυναίκες που το σκεφτόντουσαν καιρό, μα δεν έβρισκαν το θάρρος να το κάνουν. Μητέρες που είδαν στη δράση το «σημάδι» που χρειάζονταν. Οικογένειες που ήρθαν μαζί, κόρη και μητέρα, για να κόψουν τα μαλλιά τους δίπλα δίπλα. Νεαροί φίλαθλοι που δεν το σκέφτηκαν στιγμή και κράτησαν τη θέση τους σαν να έμπαιναν σε τελικό. Μικρές πράξεις που δεν αλλάζουν μόνο την εικόνα μιας γυναίκας, αλλά και τον τρόπο που μια κοινωνία αντιλαμβάνεται τη δύναμη.

Και όταν κάποιος σου επιστρέφει αυτό το σύμβολο, όταν σου χαρίζει μια περούκα, σου χαρίζει κάτι πολύ μεγαλύτερο: σου επιστρέφει τον έλεγχο του ειδώλου σου, το δικαίωμα να συνεχίσεις να ορίζεις πώς θέλεις να εμφανίζεσαι, να κοιτάζεις τον εαυτό σου χωρίς να νιώθεις «άλλη».

Ο Παναθηναϊκός απέδειξε πως ο αθλητισμός δεν είναι μόνο θέαμα ή νούμερα τηλεθέασης. Είναι δύναμη που μπορεί να πάρει σχήμα, να φορεθεί, να ταξιδέψει από ένα ψαλίδι κομμωτηρίου σε ένα δωμάτιο θεραπείας. Όταν οι φίλαθλοι απαντούν σε ένα τέτοιο κάλεσμα, ο αγώνας αποκτά άλλη διάσταση. Γίνεται κοινωνικός, τρυφερός, γήινος.

Η ανταπόκριση ήταν τόσο μεγάλη που η ομάδα δεσμεύτηκε να επαναλάβει τη δράση. Και αυτή η υπόσχεση είναι ίσως το πιο όμορφο αποτέλεσμα της προσπάθειας. Γιατί δείχνει ότι υπάρχει χώρος για έναν νέο τύπο συλλογικότητας -αυτόν που δεν ζητά χειροκρότημα, αλλά προσφέρει απλότητα, πράξη και συνέχεια.

Μια γυναίκα που λαμβάνει μια περούκα δε ζητά λύπηση. Ζητά ισότητα. Ζητά να έχει πρόσβαση σε μια κανονικότητα που οι υπόλοιποι θεωρούμε δεδομένη. Και το να της τη χαρίζεις, με τα μαλλιά σου, με τον χρόνο σου ή με τη φωνή σου, είναι ίσως η πιο σιωπηλή, ουσιαστική μορφή αλληλεγγύης.