Εκεί μακριά στη Βραζιλία μετακόμισαν οι δώδεκα θεοί

Εκεί μακριά στη Βραζιλία μετακόμισαν οι δώδεκα θεοί

Θέλω να γίνω το κορίτσι της Ipanema και να μείνω εκεί για πάντα.

Καθώς το καλοκαίρι πλησιάζει θυμήθηκα την περσινή μου εμπειρία από τις εξωτικές διακοπές μου στη Βραζιλία και είπα να την μοιραστώ μαζί σας.

Εκεί, λοιπόν, είναι η χώρα που το μάτι χορταίνει ημίγυμνα, φιλήδονα, γυμνασμένα κορμιά που τρέχουν με τις σανίδες του surf δίπλα ακριβώς από λεωφόρους στην παραλία της Ipanema και εκεί είναι που και εγώ βίωσα την απόλυτη ηδονή.

Ήταν ήδη η τρίτη μου ημέρα στο Rio de Janeiro και πήγαμε με τον άντρα μου για μπάνιο, καθώς η ζέστη ήταν αποπνικτική. Από τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στην ατελείωτη παραλία, απλά ταράχτηκα. Ήταν λες και η άμμος απέπνεε σεξουαλικότητα. Παντού υπήρχαν γραμμωμένα κορμιά που μόνο και μόνο στη θέα τους ανατρίχιασα. Δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω τους, αλλά είχα τον άντρα μου μαζί. Μέχρι τότε του ήμουν απόλυτα πιστή και μάλιστα πολύ ερωτευμένη, αλλά η ομορφιά που αντίκριζα με είχε μεθύσει.

Το ίδιο βράδυ πήγαμε για φαγητό σε ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της πόλης. Όπως λοιπόν τρώγαμε απέναντι μου, πίσω ακριβώς από τον σύζυγο μου, είδα τον ομορφότερο άνδρα του πλανήτη, κάποιον με την ομορφιά ενός μοντέλου εσωρούχων και τα ρούχα επιχειρηματία. Αντιλήφθηκε αμέσως ότι τον τσέκαρα και μου έκλεισε το μάτι. Ναι, η Βραζιλία είναι γεμάτη ζιγκολό και αυτός ήταν μάλλον το καλύτερο δείγμα τους. Παρόλο, που έτρωγε με μια κυρία κατά πολύ μεγαλύτερή του, όταν σηκώθηκα και πήγα στην τουαλέτα με ακολούθησε και χωρίς να τον πάρει είδηση κανείς τρύπωσε στην τουαλέτα μου. Δεν ανταλλάξαμε σχεδόν ούτε κουβέντα. Μου έκανε έρωτα σα λυσσασμένο αγρίμι, πήρε τα χρήματα του και έφυγε. Το ότι πήγα με κάποιον, χωρίς να ανταλλάξουμε κουβέντα, σε δημόσιο χώρο με κίνδυνο να μας δουν, χωρίς καν να βγάλω τα ρούχα μου λειτούργησε ως το απόλυτο διεγερτικό.

Ο άντρας μου ευτυχώς δεν κατάλαβε τίποτε, καθώς μιλούσε με τους συνεργάτες του στην Αθήνα για τις τιμές στο χρηματιστήριο και εγώ είχα αργήσει μόλις δεκαπέντε λεπτά. Από τότε δεν τον έχω απατήσει ποτέ ξανά. Όμως για πάντα θα θυμάμαι τον «κουστουμάτο», μαυρισμένο κούκλο, που με έκανε να νιώσω μοναδικές στιγμές ηδονής, έστω και με αντάλλαγμα.

Τζένη, ετών 47