Φοβού τον σύζυγο και δώρο φέροντα

Φοβού τον σύζυγο και δώρο φέροντα

Άκουσα πρόσφατα μια κυρία που αναγκάστηκε -ή μάλλον καταναγκάστηκε- να φοράει ένα βαρύ άρωμα για χρόνια επειδή ήταν δώρο του άντρα της.

Μου φάνηκε αστείο αλλά και συγκινητικό μαζί. Το άρωμα αυτό είναι ένα κλασικό βαρύ άρωμα που καμία σχέση δεν έχει με βανίλιες και σανδαλόξυλο ή περγαμόντο. Ένα άρωμα πυκνό και λουλουδάτο από αυτά που αν το ανίψι σου ανοίξει το μπουκαλάκι κατά λάθος στην κρεβατοκάμαρα δεν γλυτώνεις τον πονοκέφαλο για μήνες.

Ναι, είναι μεγάλη θυσία να υποκριθείς στον ενθουσιασμένο αγαπημένο ότι το δώρο του αντανακλά και το δικό σου ενθουσιασμό αλλά τι θυσία, τι θυσία να το φοράς κιόλας για τον κρατάς ευχαριστημένο. Ναι η κυρία αυτή έλεγε ότι όταν το έβαζε ένιωθε σαν παφουμαρισμένη γιαγιά και αγωνιούσε να απαλλαχτεί από αυτό στη ντουζιέρα και γρήγορα να καλυφθεί με τις κρέμες της.

Δεν ξέρω αν πρόκειται περί αγάπης ή βλακείας πάντως καλώς θα κάνουν και οι αγαπημένοι μας για τόσο προσωπικά γούστα να κάνουν προηγουμένως την έρευνα τους έστω και αν αυτή σημαίνει φέρνω δειγματάκια σπίτι...πιφ!