Η μέρα που κατάλαβα ότι η σχέση μου με το κινητό μου δεν ήταν τόσο υγιής, όσο πίστευα
Η πρώτη φορά που άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι η σχέση μου με το κινητό μου δεν ήταν τόσο υγιής, όσο πίστευα, ήταν πριν από δύο μήνες.
Είχα επιστρέψει στο σπίτι έπειτα από μία κουραστική μέρα στο γραφείο και ενώ έπρεπε να κανονίσω να βγω με μία φίλη, το ένα λεπτό που κάθισα στον καναπέ για να ξεκουραστώ, μετατράπηκε σε δύο ώρες μπροστά από το smartphone.
Κάπου ανάμεσα στο TikTok, το Instagram, το YouTube και το Facebook τα χέρια μου είχαν αρχίσει να με πονούν από το ατελείωτο σκρολάρισμα, τα μάτια μου να θολώνουν, ο ουρανός είχε σκοτεινιάσει και εγώ, είχα βγει για τα καλά εκτός προγράμματος. Και δυστυχώς, αυτό δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά μία συνήθεια που επαναλαμβανόταν σε καθημερινή βάση. Κάπως έτσι, δεν μπορούσα παρά να διερωτηθώ: «Μα πόσες ώρες από τη ζωή μου ξοδεύω πάνω από το κινητό μου και όχι σε στιγμές μαζί με τους αγαπημένους μου»;
Ουσιαστικά, η μέρα μου με έβρισκε από τη μία οθόνη στην άλλη. Από το laptop του γραφείου, στην τηλεόραση και στο ενδιάμεσο στο κινητό. Και υπήρχε κάτι το απίστευτα εθιστικό στο smartphone και τα social media, κάτι που με έκανε να το έχω πάντα και παντού δίπλα μου, που με έκανε να το ανοίγω και να αρχίζω το σκρολάρισμα τα βράδια όταν ξυπνούσα ξαφνικά και να μην μπορώ να το αφήσω από τα χέρια μου, ακόμη και όταν έβγαινα για μπύρα ή για έναν περίπατο με την παρέα μου. Βλέπεις, μπορεί να ήμουν εκεί μαζί τους όμως, στην πραγματικότητα ήμουν αλλού και συγκεκριμένα χαμένη κάπου στον κόσμο του διαδικτύου.
Αλήθεια, μήπως κάνεις και εσύ phubbing χωρίς να το καταλαβαίνεις;
Όπως έμαθα πρόσφατα, λοιπόν, αυτός ο ψηφιακός εθισμός έχει «όνομα». Ο λόγος για το phubbing που όλοι και όλες μας -άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο- κάνουμε ή έχουμε κάνει. Το phubbing ως όρος προκύπτει από τη συνένωση των λέξεων phone και snubbing και έχει να κάνει με την ομολογουμένως αρνητική συνήθεια, να αγνοούμε κάποιον ή κάτι σημαντικό, για να «τσεκάρουμε» το κινητό μας.
Αλήθεια όμως, τι είναι πιο σημαντικό από το να είμαστε πραγματικά μαζί με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, όταν είμαστε μαζί; Από το να βγαίνουμε έξω ή να περνάμε χρόνο στο σπίτι, χωρίς να κοιτάμε δίχως λόγο το κινητό μας, από το να απολαμβάνουμε την μπύρα μας μέσα από ουσιαστικές συζητήσεις, που δεν διακόπτονται από τους ήχους του Messenger και των ειδοποιήσεων στα social media.
Όλα τα παραπάνω μου υπενθύμισε η μπύρα ΑΛΦΑ μέσα από τη νέα της ταινία, που τόσο πολύ με «άγγιξε». Διότι με έκανε να καταλάβω πόσο εξαρτημένη ήμουν από το κινητό μου και πόσες αληθινές στιγμές μαζί με τους ανθρώπους που έχουν αξία για εμένα έχανα καθημερινά, για να βλέπω περιεχόμενο που πολλές φορές δεν με ενδιάφερε και τόσο. Βλέποντας τους πρωταγωνιστές της ταινίας να βγαίνουν έξω για να απολαύσουν ποιοτικό χρόνο μαζί και να καταλήγουν να απομακρύνονται περισσότερο, επειδή δεν μπορούσαν να ξεκολλήσουν από τα κινητά τους, σκέφτηκα πως το ίδιο κάνω συχνά και εγώ.
Εσύ ήξερες ότι το 87% των Ελλήνων έχει σχέση εξάρτησης με το κινητό του;
Το ζήτημα είναι πως σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα, το phubbing είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο της εποχής μας και αν ανήκεις στη γενιά των Millennials ή σε εκείνη της Gen Z, πιθανότατα το γνωρίζεις ήδη. Αυτό που δεν ξέρεις ενδεχομένως, βέβαια, είναι πως το phubbing έχει αρχίσει να μετατρέπεται σε σύγχρονη «μάστιγα» και οι αριθμοί «μιλούν» από μόνοι τους στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Να αναφέρω απλώς ότι σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, σε άνδρες και γυναίκες ηλικίας 18-44 ετών, το 87% των ερωτηθέντων έχει σχέση εξάρτησης με το κινητό του, το 94% έχει το κινητό στο χέρι ή κοντά του εντός σπιτιού, το 82% έχει το κινητό στο χέρι ή κοντά του όταν βρίσκεται εκτός σπιτιού, ενώ ο καθημερινός μέσος όρος χρήσης κινητού είναι οι 4,8 ώρες!
Με λίγα λόγια, η σχέση μας με τα smartphones μας κάθε άλλο παρά υγιής είναι πλέον. Υπάρχει όμως και κάτι αισιόδοξο σε όλη αυτήν τη συνθήκη. Ξέρεις τι είναι αυτό; Φαίνεται ότι έχουμε αρχίσει να αντιλαμβανόμαστε ότι πρέπει να αλλάξουμε τη σχέση μας με τα κινητά μας και τον ψηφιακό κόσμο, πως έχουμε αρχίσει να θυμόμαστε πως δεν αξίζει να χαραμίζουμε τις στιγμές μας με τους αγαπημένους μας, σκρολάροντας σε μία οθόνη, αλλά να είμαστε εκεί και πραγματικά μαζί. Αυτό προκύπτει και από τα στοιχεία της έρευνας, με το 60% των ερωτηθέντων να προσπαθεί να μειώσει τη χρήση κινητού και το 69% να παραδέχεται πως θεωρεί υπερβολική τη χρήση που κάνει!
Αυτή είναι, λοιπόν, μία υπόσχεση που έχω δώσει στον εαυτό μου για τη φετινή άνοιξη. Να προσπαθήσω να αποκτήσω μία υγιέστερη σχέση με το κινητό μου, να αρχίσω να ζω το μαζί στην πραγματική του διάσταση. Και για να συμβεί αυτό, το πρώτο βήμα είναι να αρχίσω να γυρνάω την οθόνη του smartphone μου προς τα κάτω, όπως οι πρωταγωνιστές στην ταινία της μπύρας ΑΛΦΑ, όταν είμαι μαζί με τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Διότι αλήθεια, υπάρχει κάτι πιο πολύτιμο στις ζωές μας, από τις ανθρώπινες σχέσεις μας και το πραγματικά ΜΑΖΙ;
Bloggers
