Το τυλίγει το σούσι

Εγώ το Γιάννη τον γούσταρα πολύ. Μου άρεσε το ψηλό του παράστημα, ο αέρας του, η στιλιστική του συνείδηση και το κοφτερό του χιούμορ. Λάτρευα τα σατέν πολύχρωμα πουκάμισα, τα καστόρινα σκαρπίνια που μου θύμιζαν δάνδη μίας άλλης εποχής, ενώ τα μακριά του άκρα με έκαναν να νιώθω ασφάλεια και ζεστασιά.

«Μαρή ξύπνα είναι γκέι το αγόρι δεν το βλέπεις;» μ’ έκραζαν οι φίλοι κι εγώ αμέσως προσπαθούσα να τον δικαιολογήσω. Μπορεί να είχε γεμίσει όλο του το σπίτι με Victoria Secret καλλυντικά, μπορεί να έβαζε κονσίλερ στα σπυράκια του και να γνώριζε όλους τους ξένους σχεδιαστές μόδας με τα μικρά τους ονόματα αλλά εμένα καρφί δε μου καιγόταν. Είχα γκόμενο ξεχωριστό, με προσωπικότητα, που δεν έμοιαζε με κανέναν άλλο. Δε μπορείς έτσι απλά να καταδικάζεις τον άλλο επειδή μυρίζει βανίλια αντί για βαρβατίλα και πίνει strawberry daiquiri αντί για ουίσκι.

Όταν όμως μπήκα ένα απόγευμα σπίτι απροειδοποίητα και τον πέτυχα να ποζάρει μπροστά στον καθρέφτη φορώντας τα κόκκινα δαντελωτά μου εσώρουχα συνειδητοποίησα πως ο Γιάννης το μόνο που ήθελε να πάρει ήταν τα εσώρουχά μου και όχι εμένα.

Χριστίνα Κ., 27 ετών.