«Με κεράτωσε γιατί πάχυνα! Να τον συγχωρήσω;»

«Με κεράτωσε γιατί πάχυνα! Να τον συγχωρήσω;»

"Μου αρέσει, παρά την απιστία του. Να τον χωρίσω ή να αρχίσω την γυμναστική;"

Αγαπητέ Dr Love,

είμαι με κάποιον εδώ και τρια χρόνια περίπου. Τα πράγματα, νόμιζα δηλαδή μέχρι πρόσφατα, πήγαιναν μια χαρά. Πριν λίγες εβδομάδες πήγε στην πόλη από την οποία κατάγεται για έναν γάμο ενός ξαδερφού του, για 4 μέρες. Όταν γύρισε είχε κάπως παράξενη συμπεριφορά και, μιας και τον ξέρω καλά πια, κατάλαβα πως κάτι περίεργο συμβαίνει.
Τον πίεσα πολύ λοιπόν, με συζήτηση, παρακάλια, σχεδον...απειλές κάποιες στιγμές, μέχρι που παραδέχτηκε τελικά πως στον γάμο γνώρισε μια κοπέλα και το έκαναν.
Έπεσα από τα σύννεφα, αλλά προσπάθησα να είμαι ψύχραιμη και ρώτησα γιατί;;;
Εκείνη τη στιγμή ξεστόμισε κάτι που δεν περίμενα ποτέ σαν δικαιολογία : "'Εχεις πάρει κιλά τελευταία Μαρία, έχεις παχύνει, και δεν με ερεθίζεις πια όπως παλιά".

Τι να πω...σοκαρίστηκα. Είναι γεγονός πως με το άγχος της δουλειάς κλπ έχω πάρει 7-8 κιλά τον τελευταίο χρόνο, όμως δεν θεώρησα πως ήταν κάτι τόσο φοβερό που θα τον έκανε να με δει απωθητική.

Τι να κάνω; Ειλικρινά δεν ξέρω. Μου αρέσει, παρά την απιστία του. Να τον χωρίσω ή να αρχίσω την γυμναστική;

Ο Dr Love απαντά :

Μαρία,

νομίζω πως όντως πρέπει να αρχίσεις να αλλάζεις. Όχι τόσο το σώμα σου (που και αυτό καλό θα ήταν να γίνει, αλλά για ΕΣΕΝΑ κυρίως) αλλά τη ζωή σου, με το να ξεφορτωθείς αυτόν τον καραγκιόζη.
Και εξηγούμαι. Είναι, ξαναλέω, καραγκιόζης, γιατί αν ήταν σοβαρός ενήλικας δεν θα χρησιμοποιούσε σαν δικαιολογία το "πάχυνες - γι'αυτό - πήδησα - μια - άλλη". Αντιθέτως, θα είχε τα κότσια να σου συζητήσει το θέμα, με ειλικρίνια, ευθύτητα και σεβασμό. Και εσύ βέβαια, ελπίζω να είχες την αντίστοιχη σοβαρότητα να το αντιληφθείς και όχι εγωιστικά να μουτρώσεις - αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση.

Ειλικρινά, μιας και δεν διακατέχομαι από τις ηθικοπλαστικές αξίες της πλειοψηφίας, θα σου ομολογήσω πως δεν θα με πείραζε τόσο το να σου ομολογούσε (το γιατί δεν το καταλαβαίνω βέβαια, αλλά οκ) πως έκανε σεξ με άλλη. Η δικαιολογία όμως με εξοργίζει. Φανερώνει πέρα από ανειλικρινή και δειλό χαρακτήρα, περιορισμένης αντίληψης άνδρα. Το είδος δηλαδή που, αν έχεις τον υποτυπώδη αυτοσεβασμό, σίγουρα δεν τον θέλεις δίπλα σου. Δηλαδή, αν η σχέση σας αυτή προχωρούσε ίσως σε γάμο, και έκανες παιδιά και χαλάρωνες κάπως ή μεγαλώνοντας αποκτούσες ρυτίδες κλπ κλπ...η αντιδρασή του ποια θα ήταν; Να φτιάξει χαρέμι;

Μάζεψέ του λοιπόν τη βαλίτσα του, βάλτη δίπλα στην πόρτα και μόλις επιστρέψει σπίτι ζήτα του τα κλειδιά του. Αν δεν στα δίνει, φώναξέ με. Θα χαρώ να βοηθήσω.


Περιμένω ακόμη περισσότερες ερωτήσεις και ιστορίες σας στο info@queen.dpg.gr